Στάση πληρωμών τώρα
Συντάκτης: Σπύρος Μαρκέτος
Στάση πληρωμών τώρα
Ο ι πρόσφατες δραματικές εξελίξεις δημιουργούν νέο πολιτικό σκηνικό και δίνουν μια πρόγευση των καταστάσεων που θα ζήσουμε τα ερχόμενα χρόνια. Ολοι αναρωτιόμαστε πώς θα αντιμετωπιστεί άμεσα η δημοσιονομική κρίση και πώς θα βγούμε μεσοπρόθεσμα από την πολύ ευρύτερη οικονομική κρίση που ήδη κλονίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση. Θεωρώ αδύνατο να γίνουν αυτά στο πλαίσιο μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Πριν από καιρό είχα υποστηρίξει ότι πρέπει να κηρυχθεί στάση πληρωμών του δημόσιου χρέους (ξεπέρασαν τα 41 δισ. ευρώ το 2009) και να γίνει αναδιαπραγμάτευσή του. Ειδάλλως θα χρειαζόταν «να περικοπούν όλες οι κοινωνικές δαπάνες και να μπει φιτίλι στη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή για να πληρωθούν κατά προτεραιότητα οι δανειστές».
Θυσίες χωρίς ορίζοντα
Οι εξελίξεις που μεσολάβησαν, δυστυχώς, επικυρώνουν αυτή την εκτίμηση. Απλώς το δημόσιο χρέος βάρυνε στο μεταξύ με άλλα 40 δισ. ευρώ, τα οποία φυσικά δεν έγιναν μισθοί και συντάξεις. Γλίστρησαν και πάλι προς τους ισχυρούς. Ο πλούτος κλείνεται στα θησαυροφυλάκια τραπεζών και μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ τα νοικοκυριά ρίχνονται στη φτώχεια. Κάθε νεογέννητο βρίσκεται φορτωμένο με 30.000 ευρώ δημόσιο χρέος, που δεν δαπανήθηκε για χάρη του, και καλείται να δουλεύει ισόβια για να το ξεπληρώσει.
Τα επόμενα χρόνια οι οικονομικές θυσίες θα είναι αναπόφευκτες. Το ζήτημα είναι αν θα μοιραστούν και δίκαια. Θα μας κάνουν δουλοπάροικους των τραπεζιτών ή θα συνοδευτούν από θεσμικές αλλαγές ικανές να αντιστρέψουν την κοινωνική πόλωση; Μάχη αβέβαιης έκβασης, που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα.
Βασική πολιτική πραγματικότητα είναι ότι ο ελληνικός λαός είδε το κράτος να δίνει δεκάδες δισ. για να σώσει τις τράπεζες, ψήφισε την κυβέρνηση επειδή πληροφορήθηκε ότι «λεφτά υπάρχουν», και όμως καλείται τώρα σε θυσίες χωρίς ημερομηνία λήξης. Σε αυτές τις συνθήκες αποτελεί πράξη ύψιστης πολιτικής ανευθυνότητας να δοκιμαστούν ακόμη περισσότερο οι αντοχές του. Η αναδιανομή του εθνικού προϊόντος υπέρ των πλουσίων, που ζητούν οι θεσμικά ισχυροί γκουρού του νεοφιλελευθερισμού, θα εξαερώσει τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης, ενώ υπονομεύει, παράλληλα, την πραγματική οικονομία και την ίδια τη δημοκρατία. Λύση επομένως ηθικά, πολιτικά και οικονομικά απαράδεκτη.
Καν΄ το όπως ο Βενιζέλος
Η ιστορία μάς δίνει ένα διδακτικό παράδειγμα. Το 1932, με τον ελληνικό λαό πολύ πιο αμόρφωτο και ανοργάνωτο- και λιγότερο απαιτητικό από σήμερα- ο χαρισματικός πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, που είχε πρόσφατα επανεκλεγεί σαρώνοντας τους αντιπάλους του, εξανέμισε τη δημοτικότητά του αφαιμάσσοντας την οικονομία στη λεγόμενη Μάχη της Δραχμής. Οταν τελικά κήρυξε στάση πληρωμών, έπειτα από μερικούς μήνες αντίστασης δηλαδή, ήταν πια αργά. Το κόμμα του είχε διαλυθεί, η δημοκρατία εκτροχιαστεί, με τελικούς ωφελημένους τους Γλύξμπουργκ και τον Μεταξά. Η ειρωνεία είναι ότι, στη συνέχεια, σταθεροποιήθηκαν οι ακροδεξιές κυβερνήσεις ακριβώς επειδή η ελληνική οικονομία, διαψεύδοντας τους τότε γκουρού των αγορών, σημείωσε πρωτοφανείς ρυθμούς ανόδου. Η πτώχευση ξαναζωντάνεψε την αγορά, μεταφέροντας πόρους από τα θησαυροφυλάκια των τρα πεζών στην πραγματική οικονομία, από το εξωτερικό στο εσωτερικό. Μια ιστορία που την περιγράφει ωραία ο Μαρκ Μαζάουερ.
Είναι σήμερα εφικτό αυτό που έκανε τότε ο Βενιζέλος; Ναι, είναι. Παραπάνω από 40 «πτωχεύσεις» σημειώθηκαν παγκόσμια μετά το 1970, και γενικά ωφέλησαν τις χειμαζόμενες οικονομίες. Η Ρωσία και η Αργεντινή σε τέτοιες «χρεοκοπίες» στήριξαν την υγιή οικονομική τους μεγέθυνση, με εξαιρετικούς ρυθμούς, τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τη σχετική βιβλιογραφία οι κίνδυνοι είναι, στη δική μας περίπτωση, μάλλον θεωρητικοί. Κυρίως ο πρόσκαιρος αποκλεισμός από τις διεθνείς χρηματαγορές, οι οποίες ωστόσο έτσι κι αλλιώς δεν μας δανείζουν, πλέον, με λογικούς όρους.
Η «πτώχευση» και το ευρώ
Είναι συμβατή η «πτώχευση» όμως με την παραμονή στο ευρώ; Ναι, είναι. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης περιορίζει τα επιτρεπόμενα ελλείμματα, αλλά αφήνει τις εθνικές κυβερνήσεις να βρουν μόνες τους το πώς θα ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό. Η Αθήνα αποφασίζει αν θα ρίξει το έλλειμμα κλείνοντας νοσοκομεία και σχολεία (προϋπολογισμός 2010 για την Παιδεία:
7,6 δισ. ευρώ· Υγεία και Πρόνοια: 6 δισ. ευρώ) ή αναστέλλοντας τις πληρωμές στους τραπεζίτες (προϋπολογισμός 2010 για τοκοχρεολύσια: 45 δισ. ευρώ). Δεν είναι γραμμένο πουθενά στο Σύνταγμα ότι οι υποχρεώσεις του κράτους προς τους πιστωτές υπερτερούν έναντι των ευθυνών του προς τους πολίτες. Το ποιος παίρνει τι, ψηφίζεται κάθε χρόνο εξαρχής από την εθνική αντιπροσωπεία. Είναι θέμα πολιτικής απόφασης, της Αθήνας και όχι της Φραγκφούρτης ή των Βρυξελλών, αν ο προϋπολογισμός θα σώσει το κοινωνικό κράτος ή τις τράπεζες.
Συμφέρει άραγε τους ισχυρούς της ΕΕ να μας διώξουν από το ευρώ; Κάτι τέτοιο δεν μπορούν να το κάνουν αν ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό, έστω και μη πληρώνοντας τους τραπεζίτες και φορολογώντας τους πλούσιους. Ούτε θα τις συνέφερε. Θα υπονόμευαν έτσι την ισχύ και τη βιωσιμότητα του ευρώ, δίχως να αντιμετωπίσουν τις κερδοσκοπικές επιθέσεις των τραπεζών, οι οποίες αμέσως μετά θα στόχευαν την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, το Βέλγιο και ακόμη και τη Γαλλία- χώρες όλες τους με συνολικές δανειακές ανάγκες επαχθέστερες των δικών μας.
Θαπατέρο και Παπανδρέου
Κηρύσσοντας, τώρα, στάση πληρωμών διατηρούμε εμείς τον έλεγχο της οικονομίας, προφυλάσσουμε το στοιχειώδες κοινωνικό κράτος και σώζουμε την, ατελή έστω, δημοκρατία. Σκεφτείτε μόνο τις συνέπειες αν εκχωρήσουμε στη Φραγκφούρτη τα ηνία μιας βυθισμένης σε κρίση οικονομίας, αποσταθεροποιώντας στο μεταξύ και το πολιτικό μας σύστημα, μόνο και μόνο για να ακούσουμε του χρόνου ότι η ΕΕ δεν έχει άλλα περιθώρια στήριξής μας.
Ορθά ο Θαπατέρο ανέθεσε στην αντικατασκοπία να βρει ποιοι κερδοσκοπούν ενάντια στη χώρα του. Το λιγότερο λοιπόν που πρέπει να δηλώσει ο δικός μας πρωθυπουργός, σε όσους μάς εκβιάζουν, είναι το πολιτικά έντιμο και δημοκρατικά απαραίτητο. Δηλαδή ότι εκλέχτηκε με πρόγραμμα αντίθετο, επομένως αν συνεχιστούν οι πιέσεις θα προκηρύξει νέες εκλογές, ώστε ο ελληνικός λαός να αποφασίσει με μάτια ανοιχτά. Σε αυτή την περίπτωση, υποπτεύομαι, οι λεονταρισμοί θα μειωθούν εντυπωσιακά. Γιατί η συνέχισή τους τότε, επαπειλεί αναγκαστική στάση πληρωμών μέσα σε εβδομάδες, και σύντομα ξήλωμα του ευρώ. Πράγμα που λίγες αγορές, κερδοσκόποι, τραπεζίτες θα ριψοκινδύνευαν.
http://www.tovima.gr/
Ο κ. Σπύρος Μαρκέτος είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
«Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες», έλεγαν οι πρόγονοί μας. Σήμερα θα μπορούσε κάλλιστα να μεταφρασθεί σε «Όταν ακούς Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, βάλτο στα πόδια». Πώς φθάσαμε όμως στη σημερινή τραγελαφική κατάσταση; Η χώρα μας να θεωρείται το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης και ταυτόχρονα το 1,5% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ (τόσο είναι το ποσοστό της Ελλάδας) να κλονίζει (!) τα θεμέλια της Ε.Ε.;
Η σημερινή κατάσταση, κατά τη γνώμη μου, έχει διπλή ανάγνωση, την Ευρωπαϊκή (διαβ. Γερμανική) και την Ελληνική.
Είναι προφανές εδώ και χρόνια, ότι σε επίπεδο Ε.Ε. η Γερμανία, που συνεισφέρει είναι αλήθεια το μεγαλύτερο μέρος στον προϋπολογισμό της Ε.Ε., κάποια στιγμή θα "έσφιγγε" τα λουριά στους "Εταίρους" της και θα επέβαλε τα δικά της μέτρα και σταθμά, αλλά και τις δικές της επιθυμίες. Είναι γελοίο, κάποιος να πιστεύει ότι ένας λαός θα άλλαζε κουλτούρα μέσα σε 50 χρόνια και θα ενδιαφερόταν για το καλό όλης της Ευρώπης. Η Ε.Ε. για την Γερμανία, είναι το όχημα για την πλήρη επικράτηση της στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και το εργαλείο για την επίτευξη του στόχου δεν είναι άλλο από την αρχή της δημοσιονομικής πειθαρχίας (sic).
Μια αρχή, την οποία οι Γερμανοί, λόγω κουλτούρας και επιπέδου, εύκολα εφαρμόζουν (εξάλλου ποιος τους ελέγχει), αλλά για τους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου και τις χώρες του τ. Ανατολικού Μπλοκ είναι δυσεφάρμοστη ή ανέφικτη. Η εν λόγω αρχή, η οποία τίθεται εν αμφιβόλω από πολλούς οικονομολόγους, αποτελεί αγχόνη για την ανάπτυξη και οδηγεί μαθηματικά σε βαθιά ύφεση και σε αυτό που ο ΓΑΠ αποκάλεσε "εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας", χωρίς επιστροφή, θα πρόσθετα εγώ. Αλλά γιατί να ενδιαφέρεται η Γερμανία για την ανάπτυξη της Ελλάδας και κάθε άλλης χώρας της Ε.Ε.; Γιατί να την απασχολεί η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων; Κάθε άλλο μάλιστα. Την ανάπτυξη που χάνει η Ελλάδα, την καρπούται η Γερμανία (βλ. αγορά εξοπλισμών κ.α.), την δε εκχώρηση κυριαρχίας και ό,τι αυτό συνεπάγεται (π.χ. διαπραγματευτική αδυναμία επί των εθνικών θεμάτων), θα φροντίσουν οι Γερμανοί να διευθετήσουν επ ωφέλεια τους με αντισταθμιστικά οφέλη από τρίτες χώρες (π.χ. Τουρκία, FYROM).
Μεσούσης λοιπόν της Παγκόσμιας Οικονομικής κρίσης (για τη οποία καλό θα ήταν κάποτε να συζητήσουμε), δόθηκε η ευκαιρία στη Γερμανία να επιβάλλει τους όρους της σε όλους τους "εταίρους" της, χρησιμοποιώντας σαν αιτιολογία τον "φετιχισμό του ελλείμματος". Αλλά για να γίνει αυτό, χρειαζόταν ένα μαύρο πρόβατο (ΕΛΛΑΔΑ) και αυτό βρέθηκε εύκολα λόγω ενός ανύπαρκτου πρωθυπουργού (Κ. Καραμανλής) και ενός ανίκανου υπουργού οικονομίας (Γ. Αλογοσκούφη), τον οποίο διαδέχθηκε ένας παντελώς άσχετος περί τα δημοσιονομικά (Γ. Παπαθανασίου). Τα μέτρα λοιπόν κατά της χώρας μας (σ.σ. ακόμη και σε αφαίρεση της ψήφου του Έλληνα υπουργού οικονομικών στο ECOFIN έφθασαν), δεν αφορούν μόνο στην Ελλάδα. Πρέπει όλοι οι "Εταίροι" να αντιληφθούν ότι η Γερμανία της MERKEL (και μη χειρότερα), δεν αστειεύεται και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία της. Ποιος θα τολμούσε άλλωστε; Πορτογαλία και Ισπανία ή Βέλγιο και Ιταλία; Για όλους αυτούς χτυπάνε τα καμπανάκια των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, αφού ξεπέρασαν τα ποσοστά που οι Γερμανοί (επειδή έτσι τους βόλευε), επέβαλαν στο σύμφωνο σταθερότητας.
Ακόμη και η Γαλλία και ο φιλόδοξος Πρόεδρος της, πάνε "πάσο" γιατί το 2010 το έλλειμμα της θα φθάσει 8,2%. Δεν μας φταίνε λοιπόν οι χρηματοοικονομικές αγορές και οι κερδοσκόποι. Αυτοί απλά "διαβάζουν" ή έχουν εσωτερική πληροφόρηση, για τα μελλούμενα και κάνουν τη δουλειά τους (δηλ. κερδοσκοπούν). Κακώς λοιπόν ο ΓΑΠ, αναφέρεται σε δολοπλοκία κερδοσκόπων. Έτσι, απλώς αποπροσανατολίζει το λαό και εκών - άκων δίνει άλλοθι στους "προστάτες" μας.
Η τραγικότερη σκηνή πάντως σε αυτό το θέατρο του παραλόγου (case study θα το έλεγαν οι Αγγλοσάξονες), που παίζεται σε βάρος της χώρας μας, ήταν η φιγούρα του μαινόμενου προέδρου των Πράσινων (ΚΟΝ ΜΠΕΤΙΤ) στο Ευρωκοινοβούλιο, όταν ξεσπάθωσε κατά της πολιτικής της Ε.Ε., όσον αφορά στην "αλληλεγγύη" προς την Ελλάδα και τα "έριξε χύμα και τσουβαλάτα" στον Αλμούνια (τι φάτσα κι αυτή), με τους Έλληνες Ευρωβουλευτές όχι μόνο να μην κάνουν παρέμβαση, αλλά ούτε καν να χειροκροτούν! Και μιλάμε για ΟΛΟΥΣ τους Ευρωβουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων!
Δεν μπορώ βέβαια να πω τίποτα για τον κ. ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗ (για όσους δεν τον ξέρουν, είναι ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ στην Ευρωβουλή), ο οποίος κομψότατα ενδεδυμένος μετά την εν λόγω συνεδρίαση, συνεντευξιαζόμενος δήλωσε την ευαρέσκειά του και δεν παρέλειψε να προσθέσει (τρομάρα του) ότι θα ήθελε οι Πράσινοι να υποστηρίζουν και τα εθνικά μας θέματα (σ.σ. συνεχίστε κ. Λαμπρινίδη την έντονη δραστηριότητά σας στο Ευρωκοινοβούλιο και εμείς θα μεταφέρουμε στους Πράσινους το αίτημα σας). Και για να καταλήξω περί Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αυτά τα περίφημα Ταμεία Συνοχής γιατί υπάρχουν;
Η Ελληνική ανάγνωση της σημερινής κρίσης, πρέπει να αρχίσει τουλάχιστον 6 χρόνια πίσω. Τότε ένας, πέρα από κάθε επιθυμία του άνθρωπος, ανέλαβε πρωθυπουργός, με ανίκανους συνεργάτες, όντας παντελώς άσχετος με την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας. Έτσι απλά, επειδή τον έλεγαν Κ. Καραμανλή. Κάποιοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για μετεμψύχωση του "εθνάρχη", αλλά τους διέφυγε ότι ο Κώστας γεννήθηκε πολύ πριν πεθάνει ο Κων/νος.
Αυτός λοιπόν, ο μη "υπάρχων" πρωθυπουργός, εκχώρησε εν λευκώ την οικονομία της χώρας σε ένα καλό κιθαριστή, αλλά απίστευτα άσχετο (είναι και καθηγητής τρομάρα του), τον Γ. Αλογοσκούφη. Από την πρώτη μέρα έδειξε το επίπεδό του, διατάζοντας την περίφημη απογραφή. Πίστευε ο αφελής ότι η ευημερία των αριθμών στην περίοδό του, θα τον έφθανε μέχρι την πρωθυπουργική καρέκλα. Τελικά τον έστειλε πίσω στους άτυχους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ. Όταν τα πράγματα έφθασαν στο απροχώρητο, απεχώρησε και τη θέση ανέλαβε ο Γ. Παπαθανασίου.
Γι αυτόν δεν υπάρχει κριτική, γιατί ούτε και ο ίδιος ήξερε τι έλεγε ή τι έκανε. Σ αυτόν δεν καταλογίζω ψέματα, γιατί δεν μπορούσε να κρίνει. Ό,τι του έλεγαν, έλεγε. Τις κριτικές όμως δεν πρέπει να αποφύγουν, ούτε οι πρώην Γ. Παπαντωνίου και Ν. Χριστοδουλάκης, ειδικά ο δεύτερος, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά και έπρεπε να πάρει μέτρα, ώστε η χώρα να μη βρεθεί στη δυσάρεστη σημερινή κατάσταση. Άσχημο είναι επίσης, ότι και σήμερα ακόμη δεν εκφράζει άποψη, δεν αιτιολογεί, δεν δίνει εξηγήσεις για το τι έγινε εκείνη την περίοδο και πως φθάσαμε στο σημερινό χάος (αυτά περί GOLDMAN SACHS και δανειακών τρικ, πως σας φάνηκαν;)
Η σημερινή κατάσταση, κατά τη γνώμη μου, έχει διπλή ανάγνωση, την Ευρωπαϊκή (διαβ. Γερμανική) και την Ελληνική.
Είναι προφανές εδώ και χρόνια, ότι σε επίπεδο Ε.Ε. η Γερμανία, που συνεισφέρει είναι αλήθεια το μεγαλύτερο μέρος στον προϋπολογισμό της Ε.Ε., κάποια στιγμή θα "έσφιγγε" τα λουριά στους "Εταίρους" της και θα επέβαλε τα δικά της μέτρα και σταθμά, αλλά και τις δικές της επιθυμίες. Είναι γελοίο, κάποιος να πιστεύει ότι ένας λαός θα άλλαζε κουλτούρα μέσα σε 50 χρόνια και θα ενδιαφερόταν για το καλό όλης της Ευρώπης. Η Ε.Ε. για την Γερμανία, είναι το όχημα για την πλήρη επικράτηση της στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και το εργαλείο για την επίτευξη του στόχου δεν είναι άλλο από την αρχή της δημοσιονομικής πειθαρχίας (sic).
Μια αρχή, την οποία οι Γερμανοί, λόγω κουλτούρας και επιπέδου, εύκολα εφαρμόζουν (εξάλλου ποιος τους ελέγχει), αλλά για τους λαούς του Ευρωπαϊκού Νότου και τις χώρες του τ. Ανατολικού Μπλοκ είναι δυσεφάρμοστη ή ανέφικτη. Η εν λόγω αρχή, η οποία τίθεται εν αμφιβόλω από πολλούς οικονομολόγους, αποτελεί αγχόνη για την ανάπτυξη και οδηγεί μαθηματικά σε βαθιά ύφεση και σε αυτό που ο ΓΑΠ αποκάλεσε "εκχώρηση Εθνικής κυριαρχίας", χωρίς επιστροφή, θα πρόσθετα εγώ. Αλλά γιατί να ενδιαφέρεται η Γερμανία για την ανάπτυξη της Ελλάδας και κάθε άλλης χώρας της Ε.Ε.; Γιατί να την απασχολεί η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων; Κάθε άλλο μάλιστα. Την ανάπτυξη που χάνει η Ελλάδα, την καρπούται η Γερμανία (βλ. αγορά εξοπλισμών κ.α.), την δε εκχώρηση κυριαρχίας και ό,τι αυτό συνεπάγεται (π.χ. διαπραγματευτική αδυναμία επί των εθνικών θεμάτων), θα φροντίσουν οι Γερμανοί να διευθετήσουν επ ωφέλεια τους με αντισταθμιστικά οφέλη από τρίτες χώρες (π.χ. Τουρκία, FYROM).
Μεσούσης λοιπόν της Παγκόσμιας Οικονομικής κρίσης (για τη οποία καλό θα ήταν κάποτε να συζητήσουμε), δόθηκε η ευκαιρία στη Γερμανία να επιβάλλει τους όρους της σε όλους τους "εταίρους" της, χρησιμοποιώντας σαν αιτιολογία τον "φετιχισμό του ελλείμματος". Αλλά για να γίνει αυτό, χρειαζόταν ένα μαύρο πρόβατο (ΕΛΛΑΔΑ) και αυτό βρέθηκε εύκολα λόγω ενός ανύπαρκτου πρωθυπουργού (Κ. Καραμανλής) και ενός ανίκανου υπουργού οικονομίας (Γ. Αλογοσκούφη), τον οποίο διαδέχθηκε ένας παντελώς άσχετος περί τα δημοσιονομικά (Γ. Παπαθανασίου). Τα μέτρα λοιπόν κατά της χώρας μας (σ.σ. ακόμη και σε αφαίρεση της ψήφου του Έλληνα υπουργού οικονομικών στο ECOFIN έφθασαν), δεν αφορούν μόνο στην Ελλάδα. Πρέπει όλοι οι "Εταίροι" να αντιληφθούν ότι η Γερμανία της MERKEL (και μη χειρότερα), δεν αστειεύεται και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία της. Ποιος θα τολμούσε άλλωστε; Πορτογαλία και Ισπανία ή Βέλγιο και Ιταλία; Για όλους αυτούς χτυπάνε τα καμπανάκια των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, αφού ξεπέρασαν τα ποσοστά που οι Γερμανοί (επειδή έτσι τους βόλευε), επέβαλαν στο σύμφωνο σταθερότητας.
Ακόμη και η Γαλλία και ο φιλόδοξος Πρόεδρος της, πάνε "πάσο" γιατί το 2010 το έλλειμμα της θα φθάσει 8,2%. Δεν μας φταίνε λοιπόν οι χρηματοοικονομικές αγορές και οι κερδοσκόποι. Αυτοί απλά "διαβάζουν" ή έχουν εσωτερική πληροφόρηση, για τα μελλούμενα και κάνουν τη δουλειά τους (δηλ. κερδοσκοπούν). Κακώς λοιπόν ο ΓΑΠ, αναφέρεται σε δολοπλοκία κερδοσκόπων. Έτσι, απλώς αποπροσανατολίζει το λαό και εκών - άκων δίνει άλλοθι στους "προστάτες" μας.
Η τραγικότερη σκηνή πάντως σε αυτό το θέατρο του παραλόγου (case study θα το έλεγαν οι Αγγλοσάξονες), που παίζεται σε βάρος της χώρας μας, ήταν η φιγούρα του μαινόμενου προέδρου των Πράσινων (ΚΟΝ ΜΠΕΤΙΤ) στο Ευρωκοινοβούλιο, όταν ξεσπάθωσε κατά της πολιτικής της Ε.Ε., όσον αφορά στην "αλληλεγγύη" προς την Ελλάδα και τα "έριξε χύμα και τσουβαλάτα" στον Αλμούνια (τι φάτσα κι αυτή), με τους Έλληνες Ευρωβουλευτές όχι μόνο να μην κάνουν παρέμβαση, αλλά ούτε καν να χειροκροτούν! Και μιλάμε για ΟΛΟΥΣ τους Ευρωβουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων!
Δεν μπορώ βέβαια να πω τίποτα για τον κ. ΛΑΜΠΡΙΝΙΔΗ (για όσους δεν τον ξέρουν, είναι ο επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ στην Ευρωβουλή), ο οποίος κομψότατα ενδεδυμένος μετά την εν λόγω συνεδρίαση, συνεντευξιαζόμενος δήλωσε την ευαρέσκειά του και δεν παρέλειψε να προσθέσει (τρομάρα του) ότι θα ήθελε οι Πράσινοι να υποστηρίζουν και τα εθνικά μας θέματα (σ.σ. συνεχίστε κ. Λαμπρινίδη την έντονη δραστηριότητά σας στο Ευρωκοινοβούλιο και εμείς θα μεταφέρουμε στους Πράσινους το αίτημα σας). Και για να καταλήξω περί Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης, αυτά τα περίφημα Ταμεία Συνοχής γιατί υπάρχουν;
Η Ελληνική ανάγνωση της σημερινής κρίσης, πρέπει να αρχίσει τουλάχιστον 6 χρόνια πίσω. Τότε ένας, πέρα από κάθε επιθυμία του άνθρωπος, ανέλαβε πρωθυπουργός, με ανίκανους συνεργάτες, όντας παντελώς άσχετος με την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας. Έτσι απλά, επειδή τον έλεγαν Κ. Καραμανλή. Κάποιοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για μετεμψύχωση του "εθνάρχη", αλλά τους διέφυγε ότι ο Κώστας γεννήθηκε πολύ πριν πεθάνει ο Κων/νος.
Αυτός λοιπόν, ο μη "υπάρχων" πρωθυπουργός, εκχώρησε εν λευκώ την οικονομία της χώρας σε ένα καλό κιθαριστή, αλλά απίστευτα άσχετο (είναι και καθηγητής τρομάρα του), τον Γ. Αλογοσκούφη. Από την πρώτη μέρα έδειξε το επίπεδό του, διατάζοντας την περίφημη απογραφή. Πίστευε ο αφελής ότι η ευημερία των αριθμών στην περίοδό του, θα τον έφθανε μέχρι την πρωθυπουργική καρέκλα. Τελικά τον έστειλε πίσω στους άτυχους φοιτητές της ΑΣΟΕΕ. Όταν τα πράγματα έφθασαν στο απροχώρητο, απεχώρησε και τη θέση ανέλαβε ο Γ. Παπαθανασίου.
Γι αυτόν δεν υπάρχει κριτική, γιατί ούτε και ο ίδιος ήξερε τι έλεγε ή τι έκανε. Σ αυτόν δεν καταλογίζω ψέματα, γιατί δεν μπορούσε να κρίνει. Ό,τι του έλεγαν, έλεγε. Τις κριτικές όμως δεν πρέπει να αποφύγουν, ούτε οι πρώην Γ. Παπαντωνίου και Ν. Χριστοδουλάκης, ειδικά ο δεύτερος, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά και έπρεπε να πάρει μέτρα, ώστε η χώρα να μη βρεθεί στη δυσάρεστη σημερινή κατάσταση. Άσχημο είναι επίσης, ότι και σήμερα ακόμη δεν εκφράζει άποψη, δεν αιτιολογεί, δεν δίνει εξηγήσεις για το τι έγινε εκείνη την περίοδο και πως φθάσαμε στο σημερινό χάος (αυτά περί GOLDMAN SACHS και δανειακών τρικ, πως σας φάνηκαν;)
Ο Μέρτενς,οι αποζημιώσεις και ο Καραμανλής
Τον Μάιο του 1957, ο Μαξ Μέρτενς, ο χασάπης της Θεσσαλονίκης, ο ναζί που ευθυνόταν για τον εκτοπισμό των Ελλήνων Εβραίων και την κλοπή των περιουσιών τους, επέστρεψε στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μια σημερινή εκδοχή, για να αναζητήσει κομμάτι του θησαυρού των Εβραίων που είχε βυθίσει με πλοίο στην Ελλάδα. Όπως και να έχει, σίγουρος πάντως, για την φιλικότητα του ελληνικού καθεστώτος. Καταζητούμενος από το 1947, ένοιωθε περιέργως αρκετά ασφαλής στην χώρα που είχε κατακάψει. Εκείνη την εποχή μάλιστα ήταν στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Δικαιοσύνης και φίλος του καγκελάριου Αντενάουερ.Κάποιοι εβραίοι όμως τον αναγνώρισαν και απαίτησαν την σύλληψή του. Ο Μέρτενς πραγματικά συνελήφθη.
Τον Νοέμβριο του 1958 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τον Ευάγγελο Αβέρωφ επισκέπτονται την Βόννη. Ενδίδουν στις πιέσεις του Αντενάουερ να μην διεκδικήσουν πολεμικές αποζημιώσεις. Με την επιστροφή στην Ελλάδα ο Καραμανλής περνά μάλιστα νόμο για αναστολή δίωξης εγκληματιών πολέμου. Ακόμη και οι Άγγλοι την εποχή εκείνη κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση πως «αμνηστεύει εγκληματίες πολέμου». Ο μοναδικός εγκληματίας πολέμου που έχουμε στην Ελλάδα είναι ο Μέρτενς. Ο νόμος αρχικώς τον εξαιρεί από την αμνήστευση αλλά λίγο αργότερα τροποποιείται ο νόμος (ν.δ. 3933/1959) και τον συμπεριλαμβάνει. Έτσι ενώ ο Μέρτενς καταδικάζεται σε 25 έστω μόλις χρόνια κάθειρξης στέλνεται στη Γερμανία όπου απελευθερώνεται. Η υποχωρητική συμπεριφορά του Καραμανλή δεν έχει καμιά εμφανή εξήγηση. Κυβερνητικά στελέχη λένε πως ευνοεί το κλίμα των καλών σχέσεων Ελλάδας Γερμανίας και την είσπραξη ενός δανείου 200 περίπου εκατομμυρίων μάρκων. Αντί να διεκδικήσουμε δεκάδες δισεκατομμύρια όπως είχαμε δικαίωμα, το βουλώνουμε με ένα δάνειο. Γιατί;
Κατά πολλούς η εξήγηση είναι σε όσα είπε μόλις απελευθερώθηκε ο ίδιος ο Μαξ Μέρτενς. Με συνεντεύξεις του στη Σπηγκελ και την Ηχώ του Αμβούργου υποστηρίζει πως κατά την κατοχή, συνεργάτες του ήταν μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή. Κατονομάζει μάλιστα συγκεκριμένα:
1. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Σύμφωνα με τον Μέρτενς ο Καραμανλής είχε δώσει πληροφορίες ακόμη και για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου αλλά οι γερμανοί δεν τον πίστεψαν
2. Τον Δημήτρη (Τάκο) Μακρή, υπουργό εσωτερικών του Καραμανλή
3. Τον Γεώργιο Θέμελη υφυπουργό Άμυνας
4. Την Δοξούλα σύζυγο του Μακρή η οποία ήταν γραμματέας του και σύνδεσμος με τους πληροφοριοδότες
Οι συνεντεύξεις αναστατώνουν την πολιτική ζωή της χώρας. Η ΕΔΑ μιλά για προδότες που αντάλλαξαν την γερμανική σιωπή με υποχωρήσεις από τις αποζημιώσεις. Έτσι εξηγήθηκε η σπουδή επίσκεψης του Καραμανλή στη Βόννη και η απελευθέρωση του Μέρτενς.
Αποκαλύφθηκε πως πραγματικά ο Μακρής την εποχή της κατοχής διορίστηκε από τα γερμανικά στρατοδικεία ως «δικηγόρος» ελλήνων. Η γυναίκα του Δοξούλα ήταν πραγματικά γραμματέας του Μέρτενς στη Θεσσαλονίκη και ο Θέμελης διορισμένος από τους γερμανούς Νομάρχης. Για τον Καραμανλή δεν υπήρχαν στοιχεία. Μόνο ο τρόπος που έκλεισε την υπόθεση των ελληνικών διεκδικήσεων. Κανένας από τους θιγόμενους δεν κατέφυγε στα γερμανικά δικαστήρια εναντίον του Μέρτενς.
Η ανώμαλη δεκαετία του 60 και βέβαια το μετεμφυλιοπολεμικό ελληνικό κράτος έθαψε την υπόθεση Μέρτενς. Στα άπαντα Καραμανλή, υπάρχει μόνο μια παράγραφος για την υπόθεση που έριξε την πιο σκοτεινή σκιά στην προσωπική ιστορία του Καραμανλή.
Η Ιστορία για μια ακόμη φορά υποχώρησε μπροστά στις ανιστόρητες και αυθαίρετες ερμηνείες της. Ο Καραμανλής έγινε Εθνάρχης, οι έλληνες όσο περήφανοι ήθελαν τα σχολικά εγχειρίδια και οι συνεργάτες των Ναζί ιστορικές οικογένειες πάνω από όλα πατριωτικές.
Αυτή είναι η εξήγηση γιατί η Ελλάδα δεν πήρε πολεμικές αποζημιώσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω βεβαίως γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν ευνόησαν, αλλά σαμποτάρισαν προσπάθειες ελλήνων πολιτών (κάτοικοι Διστόμου) να διεκδικήσουν με βάση τους ευρωπαικούς νόμους όσα είχαν δικαίωμα.
Οι Γερμανοί βεβαίως είναι φίλοι μας αλλά φίλτατη είναι η αλήθεια. Ας αφήσουμε λοιπόν τους λεονταρισμούς και τις εκρήξεις εθνικής αγανάκτησης γιατί το δάχτυλο της Αφροδίτης σηκώθηκε ειρωνικά μπροστά στο πρόσωπό μας . Η εθνική μας περηφάνεια δεν απειλήθηκε από έναν ανόητο συντάκτη ύλης του Focus αλλά από εμάς τους ίδιους. Και θα απειλείται όσο στη θέση της ιστορικής αλήθειας βάζουμε ανιστόρητους αγανακτισμένους και εύθικτους απολίτικους.
Αρθρο /www.koutipandoras.gr
Τον Μάιο του 1957, ο Μαξ Μέρτενς, ο χασάπης της Θεσσαλονίκης, ο ναζί που ευθυνόταν για τον εκτοπισμό των Ελλήνων Εβραίων και την κλοπή των περιουσιών τους, επέστρεψε στην Ελλάδα. Σύμφωνα με μια σημερινή εκδοχή, για να αναζητήσει κομμάτι του θησαυρού των Εβραίων που είχε βυθίσει με πλοίο στην Ελλάδα. Όπως και να έχει, σίγουρος πάντως, για την φιλικότητα του ελληνικού καθεστώτος. Καταζητούμενος από το 1947, ένοιωθε περιέργως αρκετά ασφαλής στην χώρα που είχε κατακάψει. Εκείνη την εποχή μάλιστα ήταν στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Δικαιοσύνης και φίλος του καγκελάριου Αντενάουερ.Κάποιοι εβραίοι όμως τον αναγνώρισαν και απαίτησαν την σύλληψή του. Ο Μέρτενς πραγματικά συνελήφθη.
Τον Νοέμβριο του 1958 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τον Ευάγγελο Αβέρωφ επισκέπτονται την Βόννη. Ενδίδουν στις πιέσεις του Αντενάουερ να μην διεκδικήσουν πολεμικές αποζημιώσεις. Με την επιστροφή στην Ελλάδα ο Καραμανλής περνά μάλιστα νόμο για αναστολή δίωξης εγκληματιών πολέμου. Ακόμη και οι Άγγλοι την εποχή εκείνη κατηγορούν την ελληνική κυβέρνηση πως «αμνηστεύει εγκληματίες πολέμου». Ο μοναδικός εγκληματίας πολέμου που έχουμε στην Ελλάδα είναι ο Μέρτενς. Ο νόμος αρχικώς τον εξαιρεί από την αμνήστευση αλλά λίγο αργότερα τροποποιείται ο νόμος (ν.δ. 3933/1959) και τον συμπεριλαμβάνει. Έτσι ενώ ο Μέρτενς καταδικάζεται σε 25 έστω μόλις χρόνια κάθειρξης στέλνεται στη Γερμανία όπου απελευθερώνεται. Η υποχωρητική συμπεριφορά του Καραμανλή δεν έχει καμιά εμφανή εξήγηση. Κυβερνητικά στελέχη λένε πως ευνοεί το κλίμα των καλών σχέσεων Ελλάδας Γερμανίας και την είσπραξη ενός δανείου 200 περίπου εκατομμυρίων μάρκων. Αντί να διεκδικήσουμε δεκάδες δισεκατομμύρια όπως είχαμε δικαίωμα, το βουλώνουμε με ένα δάνειο. Γιατί;
Κατά πολλούς η εξήγηση είναι σε όσα είπε μόλις απελευθερώθηκε ο ίδιος ο Μαξ Μέρτενς. Με συνεντεύξεις του στη Σπηγκελ και την Ηχώ του Αμβούργου υποστηρίζει πως κατά την κατοχή, συνεργάτες του ήταν μέλη της κυβέρνησης Καραμανλή. Κατονομάζει μάλιστα συγκεκριμένα:
1. Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Σύμφωνα με τον Μέρτενς ο Καραμανλής είχε δώσει πληροφορίες ακόμη και για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου αλλά οι γερμανοί δεν τον πίστεψαν
2. Τον Δημήτρη (Τάκο) Μακρή, υπουργό εσωτερικών του Καραμανλή
3. Τον Γεώργιο Θέμελη υφυπουργό Άμυνας
4. Την Δοξούλα σύζυγο του Μακρή η οποία ήταν γραμματέας του και σύνδεσμος με τους πληροφοριοδότες
Οι συνεντεύξεις αναστατώνουν την πολιτική ζωή της χώρας. Η ΕΔΑ μιλά για προδότες που αντάλλαξαν την γερμανική σιωπή με υποχωρήσεις από τις αποζημιώσεις. Έτσι εξηγήθηκε η σπουδή επίσκεψης του Καραμανλή στη Βόννη και η απελευθέρωση του Μέρτενς.
Αποκαλύφθηκε πως πραγματικά ο Μακρής την εποχή της κατοχής διορίστηκε από τα γερμανικά στρατοδικεία ως «δικηγόρος» ελλήνων. Η γυναίκα του Δοξούλα ήταν πραγματικά γραμματέας του Μέρτενς στη Θεσσαλονίκη και ο Θέμελης διορισμένος από τους γερμανούς Νομάρχης. Για τον Καραμανλή δεν υπήρχαν στοιχεία. Μόνο ο τρόπος που έκλεισε την υπόθεση των ελληνικών διεκδικήσεων. Κανένας από τους θιγόμενους δεν κατέφυγε στα γερμανικά δικαστήρια εναντίον του Μέρτενς.
Η ανώμαλη δεκαετία του 60 και βέβαια το μετεμφυλιοπολεμικό ελληνικό κράτος έθαψε την υπόθεση Μέρτενς. Στα άπαντα Καραμανλή, υπάρχει μόνο μια παράγραφος για την υπόθεση που έριξε την πιο σκοτεινή σκιά στην προσωπική ιστορία του Καραμανλή.
Η Ιστορία για μια ακόμη φορά υποχώρησε μπροστά στις ανιστόρητες και αυθαίρετες ερμηνείες της. Ο Καραμανλής έγινε Εθνάρχης, οι έλληνες όσο περήφανοι ήθελαν τα σχολικά εγχειρίδια και οι συνεργάτες των Ναζί ιστορικές οικογένειες πάνω από όλα πατριωτικές.
Αυτή είναι η εξήγηση γιατί η Ελλάδα δεν πήρε πολεμικές αποζημιώσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω βεβαίως γιατί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις όχι μόνο δεν ευνόησαν, αλλά σαμποτάρισαν προσπάθειες ελλήνων πολιτών (κάτοικοι Διστόμου) να διεκδικήσουν με βάση τους ευρωπαικούς νόμους όσα είχαν δικαίωμα.
Οι Γερμανοί βεβαίως είναι φίλοι μας αλλά φίλτατη είναι η αλήθεια. Ας αφήσουμε λοιπόν τους λεονταρισμούς και τις εκρήξεις εθνικής αγανάκτησης γιατί το δάχτυλο της Αφροδίτης σηκώθηκε ειρωνικά μπροστά στο πρόσωπό μας . Η εθνική μας περηφάνεια δεν απειλήθηκε από έναν ανόητο συντάκτη ύλης του Focus αλλά από εμάς τους ίδιους. Και θα απειλείται όσο στη θέση της ιστορικής αλήθειας βάζουμε ανιστόρητους αγανακτισμένους και εύθικτους απολίτικους.
Αρθρο /www.koutipandoras.gr
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Πρωθυπουργικοί... Κουμπάροι
Ο καλύτερος τίτλος πτυχίου και αξιοσύνης για διαχείριση ενός κράτους μπανανίας.
Τα αποτελέσματα τα είδαμε .
Και το καλύτερο είναι ότι όλοι οι κατωτέρω επικρίνουν τους τωρινούς για αργοπορία
στην στελέχωση του δημόσιου τομέα και ειρωνεύονται για την διαδικασία επιλογής στελεχών .
ΔΗΜ. ΜΗΛΙΑΚΟΣ Διοικητής ΑΤΕ.
Δ. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ Πρόεδρος HELLEXPO Ξενοδόχος
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΟΥΔΗΣ Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ τ. Γενικός Γραμματέας ΕΟΤ, Νυν Γ.Γ. Υπουργείου Υγείας.
ΕΥ. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ τ. Υπ. Γεωργίας.
ΕΥΡ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Υπ Παιδείας..
ΒΑΚΗΣ ΦΡΑΤΖΗΣ Πρόεδρος Διοικούσης Ν.Δ. Θεσ/νίκης, Αντιπρόεδρος Λιμένος Θεσ/νίκης.
Οι Λοιποί Κουμπάροι
ΑΓΓΕΛΑ ΑΒΟΥΡΗ
Γεν. Γραμματέας Περιφέρειας Πελοποννήσου. Κουμπάρα Υπ.Μεϊμαράκη.
Σύζυγος Αγγ. Μοσχονά.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΟΣΔΟΥ
Γεν. Γραμματέας Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Κουμπάρος Ευ.Μεϊμαράκη &
Κουμπάρος με τον Περιφερειάρχη Α. Λεούδη.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ τ. πρόεδρος ΟΕΚ. Κουμπάρος Π. Παναγιωτόπουλου.
Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΣ τ.Πρόεδρος ΟΠΑΠ ΑΕ.
Κουμπάρος του αδελφού του Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού
Ι. Αγγέλου.
Γ. ΤΡΥΦΩΝΙΔΗΣ Γεν. Γραμματέας ΥΠΕΧΩΔΕ. Κουμπάρος Γ. Σουφλιά.
Ι. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος Ανεξάρτητης Αρχής «Συνήγορος καταναλωτή» (ανήκει στο υπ.
Ανάπτυξης). Κουμπάρος γεν. Γραμματέα Ν. Στεφάνου που τον πρότεινε.
Ν. ΠΑΠΠΑΣ Πρόεδρος ΣΕΚΑΠ ΑΕ.
Κουμπάρος υφ. Εξωτερικών Ε. Στυλιανίδη.
ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΣΚΑΡΗ Διοικητής Νοσ. Νοσημάτων Θώρακος Πατρών.
Κουμπάρα με Ντ. Μητσοτάκη ‐ Μπακογιάννη.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΧΟΙΝΑΣ Διοικητής Δρομοκαϊτείου.
Κουμπάρος της Ντ. Μητσοτάκη ‐ Μπακογιάννη.
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΤΣΟΣ (νεαρός δικηγόρος) Διοικητής Νοσοκομείου Κομοτηνής.
Απεχώρησε και πήρε θέση προέδρου στον οργανισμό του Υπ. Απασχόλησης
ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ Α.Ε. Κουμπάρος τ. βουλευτή Αλεξ. Λυκουρέζου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ (δικηγόρος ‐ συνδικαλιστής ΑΣΑ).
Πρόεδρος Ταμείου Δικαστικών Επιμελητών. Μέλος Δ.Σ. Ταχυδρομικού
Ταμιευτηρίου. Κουμπάρος Γ. Αλογοσκούφη.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΛΟΣ Πρόεδρος ΕΒΕΑ. τ. Γεν. Γραμματέας υπ. Οικονομικών.
Κουμπάρος με Ι. Παπαθανασίου.
ΜΠΑΓΙΩΚΟΣ Διευθυντής Γραφείου Γ.Γ. Ν. Στεφάνου. Γενικό Λογιστήριο. Δ.Σ. ΕΛΠΕ.
3 επιτροπές. Κουμπάρος Ν. Στεφάνου Γ.Γ. Υπ. Ανάπτυξης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΔΑΚΗΣ Αντιπρόεδρος θυγατρικής ΠΥΡΚΑΛ. (Μεταλλουργική
βιομηχανία Ηπείρου).
Κουμπάρος Μιχαλολιάκου).
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΣ Αντιπρόεδρος ΟΕΔΒ (Οργανισμός Εκδόσεως
Διδακτικών Βιβλίων) Υπ. Παιδείας. Κουμπάρος Μ. Γιαννάκου.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΙΩΨΗΣ Πρόεδρος Οργανισμού προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού.
Κουμπάρος Γ. Βουλγαράκη.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΑΝΙΑΣ Αντιπρόεδρος ΟΠΑΠ (υπεύθυνος διαφημίσεων).
Κουμπάρος Ι. Βαρβιτσιώτη, οδοντίατρος.
...ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Οι δύο γιοι Χρήστος και Παναγιώτης του Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του
Πρωθυπουργού Κ. Σταϊκούρα χρηματιστήριο - ΔΕΠΑ - ΕΛΚΕ - Ολυμπιακά ακίνητα.
Ο κουνιάδος του Κ. Σταϊκούρα, Ν. Τσαμαδιάς, Γενικός Γραμματέας Εκπαίδευσης
Ενηλίκων. Ειδική θέση Διευθυντή στην ΕΤΕ συστήθηκε για την πεθερά του γιου του Κ.
Σταϊκούρα, Σταυρούλα Πάνου.
Γ.Κουμουτσάκος - Εκπρόσωπος Τύπου ΥΠΕΞ. Γαμπρός του Γεν. Γραμματέα
Υπουργικού Συμβουλίου, καθηγητή Αργύρη Καρρά.
Κώστας Δόλογλου. Ανιψιός Αχιλλέα Καραμανλή. Στην αρχή τοποθετήθηκε στον ΟΑΠ
ΔΕΗ Ασφαλιστικό Οργανισμό ΔΕΗ ΑΕ. Αναγκάστηκε να αποχωρήσει γιατί η
διαδικασία επιλογής του έπασχε. Αμέσως τοποθετήθηκε στο υπ. Εθνικής Αμύνης
αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Οικονομικών και Προσωπικού, γιατί εκτός από
εξάδελφος του πρωθυπουργού είναι και κολλητός του Μεϊμαράκη.
Οι αδελφοί της υπεύθυνης Δημοσίων Σχέσεων του πρωθυπουργού Ντόρας Βυζοβίτη. :
Ο ένας Διευθύνων Σύμβουλος σε οργανισμό του υπ. Γεωργίας και ο άλλος Σύμβουλος
στο υπ. Υγείας.
Ο γιος του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Α. Καραγκούνη, Μάριος, Διοικητής στο
νοσοκομείο Άμφισσας (έφυγε πριν από λίγο καιρό).
Η κόρη του βουλευτή Κυκλάδων Ι. Χωματά, αρχικά υποδιοικητής και κατόπιν διοικητής
στο νοσοκομείο «Ελενα Βενιζέλου».
Ο γαμπρός του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Μάριου Σαλμά, Αρβάλης Αθανάσιος,
διοικητής στο νοσοκομείο Ψυχικών Παθήσεων Αμφιλοχίας «ΚΑΦΚΑ», ενώ δεν
επιτρέπεται στην ίδια πόλη όπου ζει και εργάζεται.
Ο γιος της Ντόρας Μητσοτάκη -Μπακογιάννη, Κωνσταντίνος, ειδικός σύμβουλος στο
ΥΠΕΞ.
Οἱ κόρες υφυπουργών Ανδρεουλάκου - Μιχαλολιάκου - Ορφανού, τ. υφυπουργού
Τατούλη και υπουργών Σιούφα - Πολύδωρα στα γραφεία υπουργείων σε διάφορες
θέσεις.
Δόμνα Κυρζοπούλου – Λιβανού (Σύμβουλος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης).
Κόρη του υποδιοικητή του ΙΚΑ Κυρζόπουλου και σύζυγος του πολιτευτή
Αιτωλοακαρνανίας Σπήλιου Λιβανού.
Δημήτρης Κουρκουμέλης, δικηγόρος - Γεν. Γραμματέας Υπουργείου Αιγαίου (τον
ανάγκασε σε παραίτηση ο Παυλίδης). Ανηψιός της βουλευτού Αργολίδας Έλσας
Παπαδημητρίου.
Δ. Βαγιωνάς, Πρόεδρος ΕΟΦ. Αδελφός βουλευτή Χαλκιδικής της ΝΔ Βαγιωνά.
Η κόρη του βουλευτή Ρεθύμνου - συμβούλου Πρωθυπουργού Κεφαλογιάννη. Νομικός
σύμβουλος στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Ο γιος του τ. βουλευτή και νυν προέδρου της «Θέμις Κατασκευαστική» Ν. Γκόνη,
νομικός σύμβουλος «Κτηματολόγιον Α.Ε.» και πρόσφατα τοποθετήθηκε σε θυγατρική
του ΟΣΕ (νομικός σύμβουλος) και μέλος Δ.Σ. ΟΛΠ ,όταν έφυγε από πρόεδρος του ΟΛΠ
ο πατέρας του. Π. Μιχαλόλιας, αξιωματικός ε.α., εξάδελφος του Μιχαλολιάκου,
σύμβουλος ΕΛΤΑ !!!!!!!!!!!
Ο αδελφός του Αντώναρου στην ΕΡΤ (Σύμβουλος - Δορυφορική).
Ο γιος του τ. ΑΓΕΕΘΑ Γκράτσιου. Διευθύνων σύμβουλος στην ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία
Δημοσίου).
Ο γιος του Θ. Μπακατσέλου, πρόεδρος ΔΕΘ. Οι γιοι του τ. βουλευτή Κέρκυρας Γκίκα. Ο
πρώτος σε ηγετική θέση στα «Ελληνικά Πετρέλαια». Ο δεύτερος εκπρόσωπος Τύπου
στο υπ. Εθνικής Αμύνης.
5
ΑΤΕ Αιμιλιανός Κατσαρός. Σύμβουλος σε θέματα επενδύσεων. Ανηψιός του
υποδιοικητή ΑΤΕ Παναγιώτη Βαράγκη.
Λώρα Μολυβιάτη, τ. Διευθύντρια Γραφείου ΥΠΕΞ, νυν αναπληρώτρια γενική
Διευθύντρια Διεθνών Σχέσεων υπ. Εθνικής Αμύνης. Κόρη του τ. υπουργού Π.
Μολυβιάτη.
Μαρία Μπασιάκου, αδελφή του υπουργού Μπασιάκου. Διευθύντρια υπ. Γεωργίας.
Το θεωρώ σημαντικό και συμβάλει στην αξιοκρατία
απο το globalseeker ,truth.freeforums.org/topic-t3958.html
Ο καλύτερος τίτλος πτυχίου και αξιοσύνης για διαχείριση ενός κράτους μπανανίας.
Τα αποτελέσματα τα είδαμε .
Και το καλύτερο είναι ότι όλοι οι κατωτέρω επικρίνουν τους τωρινούς για αργοπορία
στην στελέχωση του δημόσιου τομέα και ειρωνεύονται για την διαδικασία επιλογής στελεχών .
ΔΗΜ. ΜΗΛΙΑΚΟΣ Διοικητής ΑΤΕ.
Δ. ΘΩΜΟΠΟΥΛΟΣ Πρόεδρος HELLEXPO Ξενοδόχος
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΕΟΥΔΗΣ Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΩΤΕΙΝΟΠΟΥΛΟΣ τ. Γενικός Γραμματέας ΕΟΤ, Νυν Γ.Γ. Υπουργείου Υγείας.
ΕΥ. ΜΠΑΣΙΑΚΟΣ τ. Υπ. Γεωργίας.
ΕΥΡ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ Υπ Παιδείας..
ΒΑΚΗΣ ΦΡΑΤΖΗΣ Πρόεδρος Διοικούσης Ν.Δ. Θεσ/νίκης, Αντιπρόεδρος Λιμένος Θεσ/νίκης.
Οι Λοιποί Κουμπάροι
ΑΓΓΕΛΑ ΑΒΟΥΡΗ
Γεν. Γραμματέας Περιφέρειας Πελοποννήσου. Κουμπάρα Υπ.Μεϊμαράκη.
Σύζυγος Αγγ. Μοσχονά.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΟΣΔΟΥ
Γεν. Γραμματέας Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Κουμπάρος Ευ.Μεϊμαράκη &
Κουμπάρος με τον Περιφερειάρχη Α. Λεούδη.
Α. ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ τ. πρόεδρος ΟΕΚ. Κουμπάρος Π. Παναγιωτόπουλου.
Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΣ τ.Πρόεδρος ΟΠΑΠ ΑΕ.
Κουμπάρος του αδελφού του Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού
Ι. Αγγέλου.
Γ. ΤΡΥΦΩΝΙΔΗΣ Γεν. Γραμματέας ΥΠΕΧΩΔΕ. Κουμπάρος Γ. Σουφλιά.
Ι. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Πρόεδρος Ανεξάρτητης Αρχής «Συνήγορος καταναλωτή» (ανήκει στο υπ.
Ανάπτυξης). Κουμπάρος γεν. Γραμματέα Ν. Στεφάνου που τον πρότεινε.
Ν. ΠΑΠΠΑΣ Πρόεδρος ΣΕΚΑΠ ΑΕ.
Κουμπάρος υφ. Εξωτερικών Ε. Στυλιανίδη.
ΕΙΡΗΝΗ ΝΤΑΣΚΑΡΗ Διοικητής Νοσ. Νοσημάτων Θώρακος Πατρών.
Κουμπάρα με Ντ. Μητσοτάκη ‐ Μπακογιάννη.
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΧΟΙΝΑΣ Διοικητής Δρομοκαϊτείου.
Κουμπάρος της Ντ. Μητσοτάκη ‐ Μπακογιάννη.
ΗΛΙΑΣ ΓΙΑΤΣΟΣ (νεαρός δικηγόρος) Διοικητής Νοσοκομείου Κομοτηνής.
Απεχώρησε και πήρε θέση προέδρου στον οργανισμό του Υπ. Απασχόλησης
ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ Α.Ε. Κουμπάρος τ. βουλευτή Αλεξ. Λυκουρέζου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗΣ (δικηγόρος ‐ συνδικαλιστής ΑΣΑ).
Πρόεδρος Ταμείου Δικαστικών Επιμελητών. Μέλος Δ.Σ. Ταχυδρομικού
Ταμιευτηρίου. Κουμπάρος Γ. Αλογοσκούφη.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΑΛΟΣ Πρόεδρος ΕΒΕΑ. τ. Γεν. Γραμματέας υπ. Οικονομικών.
Κουμπάρος με Ι. Παπαθανασίου.
ΜΠΑΓΙΩΚΟΣ Διευθυντής Γραφείου Γ.Γ. Ν. Στεφάνου. Γενικό Λογιστήριο. Δ.Σ. ΕΛΠΕ.
3 επιτροπές. Κουμπάρος Ν. Στεφάνου Γ.Γ. Υπ. Ανάπτυξης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΤΣΙΚΑΔΑΚΗΣ Αντιπρόεδρος θυγατρικής ΠΥΡΚΑΛ. (Μεταλλουργική
βιομηχανία Ηπείρου).
Κουμπάρος Μιχαλολιάκου).
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΣ Αντιπρόεδρος ΟΕΔΒ (Οργανισμός Εκδόσεως
Διδακτικών Βιβλίων) Υπ. Παιδείας. Κουμπάρος Μ. Γιαννάκου.
ΜΙΧΑΗΛ ΣΙΩΨΗΣ Πρόεδρος Οργανισμού προώθησης Ελληνικού Πολιτισμού.
Κουμπάρος Γ. Βουλγαράκη.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΑΝΙΑΣ Αντιπρόεδρος ΟΠΑΠ (υπεύθυνος διαφημίσεων).
Κουμπάρος Ι. Βαρβιτσιώτη, οδοντίατρος.
...ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
Οι δύο γιοι Χρήστος και Παναγιώτης του Διευθυντή του Πολιτικού Γραφείου του
Πρωθυπουργού Κ. Σταϊκούρα χρηματιστήριο - ΔΕΠΑ - ΕΛΚΕ - Ολυμπιακά ακίνητα.
Ο κουνιάδος του Κ. Σταϊκούρα, Ν. Τσαμαδιάς, Γενικός Γραμματέας Εκπαίδευσης
Ενηλίκων. Ειδική θέση Διευθυντή στην ΕΤΕ συστήθηκε για την πεθερά του γιου του Κ.
Σταϊκούρα, Σταυρούλα Πάνου.
Γ.Κουμουτσάκος - Εκπρόσωπος Τύπου ΥΠΕΞ. Γαμπρός του Γεν. Γραμματέα
Υπουργικού Συμβουλίου, καθηγητή Αργύρη Καρρά.
Κώστας Δόλογλου. Ανιψιός Αχιλλέα Καραμανλή. Στην αρχή τοποθετήθηκε στον ΟΑΠ
ΔΕΗ Ασφαλιστικό Οργανισμό ΔΕΗ ΑΕ. Αναγκάστηκε να αποχωρήσει γιατί η
διαδικασία επιλογής του έπασχε. Αμέσως τοποθετήθηκε στο υπ. Εθνικής Αμύνης
αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής Οικονομικών και Προσωπικού, γιατί εκτός από
εξάδελφος του πρωθυπουργού είναι και κολλητός του Μεϊμαράκη.
Οι αδελφοί της υπεύθυνης Δημοσίων Σχέσεων του πρωθυπουργού Ντόρας Βυζοβίτη. :
Ο ένας Διευθύνων Σύμβουλος σε οργανισμό του υπ. Γεωργίας και ο άλλος Σύμβουλος
στο υπ. Υγείας.
Ο γιος του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Α. Καραγκούνη, Μάριος, Διοικητής στο
νοσοκομείο Άμφισσας (έφυγε πριν από λίγο καιρό).
Η κόρη του βουλευτή Κυκλάδων Ι. Χωματά, αρχικά υποδιοικητής και κατόπιν διοικητής
στο νοσοκομείο «Ελενα Βενιζέλου».
Ο γαμπρός του βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας Μάριου Σαλμά, Αρβάλης Αθανάσιος,
διοικητής στο νοσοκομείο Ψυχικών Παθήσεων Αμφιλοχίας «ΚΑΦΚΑ», ενώ δεν
επιτρέπεται στην ίδια πόλη όπου ζει και εργάζεται.
Ο γιος της Ντόρας Μητσοτάκη -Μπακογιάννη, Κωνσταντίνος, ειδικός σύμβουλος στο
ΥΠΕΞ.
Οἱ κόρες υφυπουργών Ανδρεουλάκου - Μιχαλολιάκου - Ορφανού, τ. υφυπουργού
Τατούλη και υπουργών Σιούφα - Πολύδωρα στα γραφεία υπουργείων σε διάφορες
θέσεις.
Δόμνα Κυρζοπούλου – Λιβανού (Σύμβουλος στο Υπουργείο Δικαιοσύνης).
Κόρη του υποδιοικητή του ΙΚΑ Κυρζόπουλου και σύζυγος του πολιτευτή
Αιτωλοακαρνανίας Σπήλιου Λιβανού.
Δημήτρης Κουρκουμέλης, δικηγόρος - Γεν. Γραμματέας Υπουργείου Αιγαίου (τον
ανάγκασε σε παραίτηση ο Παυλίδης). Ανηψιός της βουλευτού Αργολίδας Έλσας
Παπαδημητρίου.
Δ. Βαγιωνάς, Πρόεδρος ΕΟΦ. Αδελφός βουλευτή Χαλκιδικής της ΝΔ Βαγιωνά.
Η κόρη του βουλευτή Ρεθύμνου - συμβούλου Πρωθυπουργού Κεφαλογιάννη. Νομικός
σύμβουλος στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Ο γιος του τ. βουλευτή και νυν προέδρου της «Θέμις Κατασκευαστική» Ν. Γκόνη,
νομικός σύμβουλος «Κτηματολόγιον Α.Ε.» και πρόσφατα τοποθετήθηκε σε θυγατρική
του ΟΣΕ (νομικός σύμβουλος) και μέλος Δ.Σ. ΟΛΠ ,όταν έφυγε από πρόεδρος του ΟΛΠ
ο πατέρας του. Π. Μιχαλόλιας, αξιωματικός ε.α., εξάδελφος του Μιχαλολιάκου,
σύμβουλος ΕΛΤΑ !!!!!!!!!!!
Ο αδελφός του Αντώναρου στην ΕΡΤ (Σύμβουλος - Δορυφορική).
Ο γιος του τ. ΑΓΕΕΘΑ Γκράτσιου. Διευθύνων σύμβουλος στην ΚΕΔ (Κτηματική Εταιρεία
Δημοσίου).
Ο γιος του Θ. Μπακατσέλου, πρόεδρος ΔΕΘ. Οι γιοι του τ. βουλευτή Κέρκυρας Γκίκα. Ο
πρώτος σε ηγετική θέση στα «Ελληνικά Πετρέλαια». Ο δεύτερος εκπρόσωπος Τύπου
στο υπ. Εθνικής Αμύνης.
5
ΑΤΕ Αιμιλιανός Κατσαρός. Σύμβουλος σε θέματα επενδύσεων. Ανηψιός του
υποδιοικητή ΑΤΕ Παναγιώτη Βαράγκη.
Λώρα Μολυβιάτη, τ. Διευθύντρια Γραφείου ΥΠΕΞ, νυν αναπληρώτρια γενική
Διευθύντρια Διεθνών Σχέσεων υπ. Εθνικής Αμύνης. Κόρη του τ. υπουργού Π.
Μολυβιάτη.
Μαρία Μπασιάκου, αδελφή του υπουργού Μπασιάκου. Διευθύντρια υπ. Γεωργίας.
Το θεωρώ σημαντικό και συμβάλει στην αξιοκρατία
απο το globalseeker ,truth.freeforums.org/topic-t3958.html
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
Σε αυτούς που πλήρωσαν τον λογ/σμό χωρίς να τον ελέγξουν και τον ξαναπληρώνουν πάλι ,αφιερώνω μέρος ένος απο τα ποιήματα του Μπρέχτ:
Έλεγχε το λογαριασμό που είναι
δικό σου χρέος να πληρώσεις .
Σε κάθε του κοντύλι βάζε το
δάκτυλο καί ρώτα , αυτό απο πού πηγάζει?
Την αρχηγία στα χέρια σου πρέπει να πάρεις .....
Έλεγχε το λογαριασμό που είναι
δικό σου χρέος να πληρώσεις .
Σε κάθε του κοντύλι βάζε το
δάκτυλο καί ρώτα , αυτό απο πού πηγάζει?
Την αρχηγία στα χέρια σου πρέπει να πάρεις .....
Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και η Τουρκία
(Αυτές τις πληροφορίες και άλλες πολλές διαθέτει ο Γιώργος)
Τουρκικοί επιχειρηματικοί κύκλοι έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στη χώρα μας, με αφορμή την οικονομική κρίση. Οι αρμόδιοι τουρκικοί φορείς ενθαρρύνουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα και κατ' επέκταση στα Βαλκάνια, ελπίζοντας να «ανταποδώσουν» την ελληνική «διείσδυση» στην Τουρκία στις αρχές του 2000.
Το έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον των αρμόδιων φορέων και του ιδιωτικού κεφαλαίου της Τουρκίας φαίνεται να έχει προκληθεί από τη δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η οικονομία της χώρας μας. Παρά τις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις που σημειώθηκαν πρόσφατα στη γείτονα, το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα δεν διέφυγε την προσοχή του τουρκικού Τύπου.
Διάφοροι τούρκοι αρθρογράφοι ασχολήθηκαν με τα αρνητικά οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζει η Αθήνα και προέβησαν σε συγκρίσεις μ' εκείνα της τουρκικής οικονομίας. Ο Γκιουνγκιόρ Ουράς, φέρ' ειπείν, τονίζει στο άρθρο του («Μιλιέτ», 17/12/2009) τα οικονομικά ωφελήματα που δέχεται για χρόνια η Αθήνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και προβλέπει ότι οι ευρωπαίοι εταίροι θα φανούν αλληλέγγυοι και θα στηρίξουν την ελληνική οικονομία και στο μέλλον. Αναφέρθηκε στα οικονομικά στοιχεία της Τουρκίας, η οποία αντιμετωπίζει επίσης τις αρνητικές συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά φαίνεται να συγκρατεί, προς το παρόν τουλάχιστον, το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος σε χαμηλότερα επίπεδα από τα δικά μας.
Η παρουσίαση αυτή των οικονομικών στοιχείων των δύο χωρών πρόσφερε στον Ουράς την ευκαιρία να τονώσει το ηθικό της τουρκικής κοινής γνώμης και της αγοράς όσον αφορά την κατάσταση της τουρκικής οικονομίας. Ωστόσο, το σημαντικότερο είναι ότι καλλιεργεί αφενός το αίσθημα της «αδικίας», ανασκαλεύοντας τα εθνικά στερεότυπα, και αφετέρου την αισιοδοξία για την «ένταξη» που θα εξασφαλίσει ανάλογα οικονομικά ωφελήματα στην Άγκυρα. Άλλο κομμάτι του τουρκικού Τύπου ασχολήθηκε με τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που παρουσιάζει η οικονομική κατάπτωση της χώρας μας για τους τούρκους επενδυτές. Στα δημοσιεύματα των εφημερίδων που διατηρούν στενές σχέσεις με το κατεστημένο, η περίοδος που διανύει η ελληνική οικονομία παρουσιάζεται ως μια χρυσή ευκαιρία για επενδύσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον φαίνεται ότι υπάρχει για τους τομείς της χρηματοπιστωτικής αγοράς, του τουρισμού και της πληροφορικής. Ο πρόεδρος της τουρκικής Επιτροπής Ρύθμισης και Εποπτείας του Τραπεζικού Συστήματος (BDDK) Τεβφίκ Μπιλγκίν ανακοίνωσε ότι οι τουρκικές τράπεζες βρίσκονται επί ποδός για να αξιοποιήσουν τις επενδυτικές ευκαιρίες που θα εμφανιστούν στην ελληνική αγορά. Ο Μπιλγκίν σημείωσε ακόμη ότι η Επιτροπή στηρίζει τις προσπάθειες που θα γίνουν από τις τουρκικές τράπεζες για την κατάκτηση της βαλκανικής αγοράς! Συγκεκριμένα δήλωσε ότι «η οικονομική κρίση στην Ελλάδα αναμένεται να οδηγήσει σε κενά στον χρηματοπιστωτικό τομέα των βαλκανικών χωρών. Η κάλυψη του εν λόγω κενού από τις τουρκικές τράπεζες αποτελεί το πιο φυσικό δικαίωμά τους!» («Σταρ», 18/12/2009).
Οι τουρκικές εφημερίδες έδωσαν δημοσιότητα και στις δηλώσεις του προέδρου του Ελληνοτουρκικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Παναγιώτη Κουτσίκου, που θεωρεί ότι η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ευκαιρία για επενδύσεις στη χώρα εκ μέρους των τούρκων επιχειρηματιών. Ο κ. Κουτσίκος φαίνεται να έχει δηλώσει ακόμη ότι «η οικονομική κρίση θα επηρεάσει (αρνητικά) τις εξαγωγές μας προς την Τουρκία. Αντιθέτως, θα αυξηθούν οι ποιοτικές και φθηνές εξαγωγές της Τουρκίας (προς την Ελλάδα). Είναι μια καλή ευκαιρία για τους τούρκους επιχειρηματίες που ασχολούνται με τις εξαγωγές» («Χουριέτ», 18/12/2009).
Ωστόσο, εντύπωση προκαλεί η τοποθέτησή του όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι έλληνες επιχειρηματίες: «Υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά. Οι τράπεζες μείωσαν κατά πολύ τις πιστώσεις στους επιχειρηματίες, και φαίνεται ότι η κατάσταση αυτή θα εξακολουθήσει για πολύ καιρό ακόμα», λέει ο κ. Κουτσίκος και προσθέτει: «Είναι πια καιρός να μειωθούν και οι δικές μας εξοπλιστικές δαπάνες και της Τουρκίας».
Η αναφορά του κ. Κουτσίκου στην ανάγκη μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών σε μια συζήτηση γύρω από τις οικονομικές δραστηριότητες των δύο χωρών αναμφίβολα ξαφνιάζει τους αναγνώστες. Ωστόσο, η προβολή από τους Τούρκους του αιτήματος αυτού δεν είναι άμοιρη λεπτών στρατηγικών υπολογισμών. Την εβδομάδα που κύλησε, εμφανίστηκαν στην Τουρκία δημοσιεύματα που αναφέρονταν στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να μειώσει τις εξοπλιστικές δαπάνες, στο πλαίσιο εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας. Ο Σουλεϊμάν Γιασάρ, φερ' ειπείν, στο άρθρο του με τίτλο «Η Ελλάδα ''πτώχευσε'' εξαιτίας των εξοπλιστικών δαπανών», παρουσιάζει τις εξοπλιστικές δαπάνες ως σημαντικό λόγο της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα («Ταράφ», 17/12/2009).Το σημαντικότερο, όμως, είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει: «Οι δύο χώρες στο εξής θα πρέπει να σκεφτούν (από κοινού) σοβαρά την περικοπή των εξοπλιστικών δαπανών. Διαφορετικά δεν θα αποφύγουν να περιέλθουν διαδοχικά σε οικονομικό αδιέξοδο».
Η παραπάνω άποψη περί μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών αγνοεί παντελώς, από τη μια, την αιτία του κακού, δηλαδή τις επεκτατικές και ηγεμονικές διαθέσεις που ακολουθεί η Τουρκία έναντι της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες, και από την άλλη παραβλέπει τις πραγματικές προθέσεις που κρύβονται πίσω από παρόμοιες προτάσεις: τον εξαναγκασμό της ελληνικής ηγεσίας σε εφ' όλης της ύλης διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα. Γίνεται, συνεπώς, αντιληπτό κι από τον πλέον ανυποψίαστο αναγνώστη ότι η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ανακοινώσει μείωση των εξοπλιστικών δαπανών ήταν ένα «μήνυμα» που έγινε αντιληπτό από την άλλη πλευρά ως «αλλαγή» στις προτεραιότητες της χώρας: Πρώτα έρχεται πλέον -και επισήμως- η οικονομική ευημερία και μετά η ασφάλεια της χώρας. Επόμενο είναι, λοιπόν, να αυξηθούν οι πιέσεις της Άγκυρας στο άμεσο μέλλον.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αποτελεί ερέθισμα αφενός για τη βελτίωση της τουρκικής οικονομίας, και αφετέρου για την αύξηση γενικά της επιχειρηματικότητας στην περιοχή μας και ειδικότερα των πιέσεων προς εμάς. Πέρα από τη δέουσα προσοχή που οφείλει να δώσει ο πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος στις προτάσεις «συνεργασίας» με τους επιχειρηματικούς κύκλους της γείτονος (καλό παράδειγμα αποτελεί η δυσμένεια στην οποία έχει περιέλθει το Τελ Αβίβ, παρόλο που πρόσφερε σημαντική πολιτική στήριξη στην Άγκυρα), που δεν δρουν κατ' ανάγκη ανεξέλεγκτα και χωρίς σχέδιο με μόνο στόχο το κέρδος όπως άλλοι λαοί, είναι επιβεβλημένο να επιδείξει και μια αξιόλογη και συντονισμένη προσπάθεια επιχειρηματικότητας στις αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.
Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος
(Αυτές τις πληροφορίες και άλλες πολλές διαθέτει ο Γιώργος)
Τουρκικοί επιχειρηματικοί κύκλοι έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στη χώρα μας, με αφορμή την οικονομική κρίση. Οι αρμόδιοι τουρκικοί φορείς ενθαρρύνουν τις επενδύσεις στην Ελλάδα και κατ' επέκταση στα Βαλκάνια, ελπίζοντας να «ανταποδώσουν» την ελληνική «διείσδυση» στην Τουρκία στις αρχές του 2000.
Το έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον των αρμόδιων φορέων και του ιδιωτικού κεφαλαίου της Τουρκίας φαίνεται να έχει προκληθεί από τη δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η οικονομία της χώρας μας. Παρά τις κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις που σημειώθηκαν πρόσφατα στη γείτονα, το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα δεν διέφυγε την προσοχή του τουρκικού Τύπου.
Διάφοροι τούρκοι αρθρογράφοι ασχολήθηκαν με τα αρνητικά οικονομικά στοιχεία που παρουσιάζει η Αθήνα και προέβησαν σε συγκρίσεις μ' εκείνα της τουρκικής οικονομίας. Ο Γκιουνγκιόρ Ουράς, φέρ' ειπείν, τονίζει στο άρθρο του («Μιλιέτ», 17/12/2009) τα οικονομικά ωφελήματα που δέχεται για χρόνια η Αθήνα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και προβλέπει ότι οι ευρωπαίοι εταίροι θα φανούν αλληλέγγυοι και θα στηρίξουν την ελληνική οικονομία και στο μέλλον. Αναφέρθηκε στα οικονομικά στοιχεία της Τουρκίας, η οποία αντιμετωπίζει επίσης τις αρνητικές συνέπειες της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, αλλά φαίνεται να συγκρατεί, προς το παρόν τουλάχιστον, το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος σε χαμηλότερα επίπεδα από τα δικά μας.
Η παρουσίαση αυτή των οικονομικών στοιχείων των δύο χωρών πρόσφερε στον Ουράς την ευκαιρία να τονώσει το ηθικό της τουρκικής κοινής γνώμης και της αγοράς όσον αφορά την κατάσταση της τουρκικής οικονομίας. Ωστόσο, το σημαντικότερο είναι ότι καλλιεργεί αφενός το αίσθημα της «αδικίας», ανασκαλεύοντας τα εθνικά στερεότυπα, και αφετέρου την αισιοδοξία για την «ένταξη» που θα εξασφαλίσει ανάλογα οικονομικά ωφελήματα στην Άγκυρα. Άλλο κομμάτι του τουρκικού Τύπου ασχολήθηκε με τις επιχειρηματικές ευκαιρίες που παρουσιάζει η οικονομική κατάπτωση της χώρας μας για τους τούρκους επενδυτές. Στα δημοσιεύματα των εφημερίδων που διατηρούν στενές σχέσεις με το κατεστημένο, η περίοδος που διανύει η ελληνική οικονομία παρουσιάζεται ως μια χρυσή ευκαιρία για επενδύσεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον φαίνεται ότι υπάρχει για τους τομείς της χρηματοπιστωτικής αγοράς, του τουρισμού και της πληροφορικής. Ο πρόεδρος της τουρκικής Επιτροπής Ρύθμισης και Εποπτείας του Τραπεζικού Συστήματος (BDDK) Τεβφίκ Μπιλγκίν ανακοίνωσε ότι οι τουρκικές τράπεζες βρίσκονται επί ποδός για να αξιοποιήσουν τις επενδυτικές ευκαιρίες που θα εμφανιστούν στην ελληνική αγορά. Ο Μπιλγκίν σημείωσε ακόμη ότι η Επιτροπή στηρίζει τις προσπάθειες που θα γίνουν από τις τουρκικές τράπεζες για την κατάκτηση της βαλκανικής αγοράς! Συγκεκριμένα δήλωσε ότι «η οικονομική κρίση στην Ελλάδα αναμένεται να οδηγήσει σε κενά στον χρηματοπιστωτικό τομέα των βαλκανικών χωρών. Η κάλυψη του εν λόγω κενού από τις τουρκικές τράπεζες αποτελεί το πιο φυσικό δικαίωμά τους!» («Σταρ», 18/12/2009).
Οι τουρκικές εφημερίδες έδωσαν δημοσιότητα και στις δηλώσεις του προέδρου του Ελληνοτουρκικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Παναγιώτη Κουτσίκου, που θεωρεί ότι η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ευκαιρία για επενδύσεις στη χώρα εκ μέρους των τούρκων επιχειρηματιών. Ο κ. Κουτσίκος φαίνεται να έχει δηλώσει ακόμη ότι «η οικονομική κρίση θα επηρεάσει (αρνητικά) τις εξαγωγές μας προς την Τουρκία. Αντιθέτως, θα αυξηθούν οι ποιοτικές και φθηνές εξαγωγές της Τουρκίας (προς την Ελλάδα). Είναι μια καλή ευκαιρία για τους τούρκους επιχειρηματίες που ασχολούνται με τις εξαγωγές» («Χουριέτ», 18/12/2009).
Ωστόσο, εντύπωση προκαλεί η τοποθέτησή του όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι έλληνες επιχειρηματίες: «Υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά. Οι τράπεζες μείωσαν κατά πολύ τις πιστώσεις στους επιχειρηματίες, και φαίνεται ότι η κατάσταση αυτή θα εξακολουθήσει για πολύ καιρό ακόμα», λέει ο κ. Κουτσίκος και προσθέτει: «Είναι πια καιρός να μειωθούν και οι δικές μας εξοπλιστικές δαπάνες και της Τουρκίας».
Η αναφορά του κ. Κουτσίκου στην ανάγκη μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών σε μια συζήτηση γύρω από τις οικονομικές δραστηριότητες των δύο χωρών αναμφίβολα ξαφνιάζει τους αναγνώστες. Ωστόσο, η προβολή από τους Τούρκους του αιτήματος αυτού δεν είναι άμοιρη λεπτών στρατηγικών υπολογισμών. Την εβδομάδα που κύλησε, εμφανίστηκαν στην Τουρκία δημοσιεύματα που αναφέρονταν στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να μειώσει τις εξοπλιστικές δαπάνες, στο πλαίσιο εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας. Ο Σουλεϊμάν Γιασάρ, φερ' ειπείν, στο άρθρο του με τίτλο «Η Ελλάδα ''πτώχευσε'' εξαιτίας των εξοπλιστικών δαπανών», παρουσιάζει τις εξοπλιστικές δαπάνες ως σημαντικό λόγο της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα («Ταράφ», 17/12/2009).Το σημαντικότερο, όμως, είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει: «Οι δύο χώρες στο εξής θα πρέπει να σκεφτούν (από κοινού) σοβαρά την περικοπή των εξοπλιστικών δαπανών. Διαφορετικά δεν θα αποφύγουν να περιέλθουν διαδοχικά σε οικονομικό αδιέξοδο».
Η παραπάνω άποψη περί μείωσης των εξοπλιστικών δαπανών αγνοεί παντελώς, από τη μια, την αιτία του κακού, δηλαδή τις επεκτατικές και ηγεμονικές διαθέσεις που ακολουθεί η Τουρκία έναντι της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες, και από την άλλη παραβλέπει τις πραγματικές προθέσεις που κρύβονται πίσω από παρόμοιες προτάσεις: τον εξαναγκασμό της ελληνικής ηγεσίας σε εφ' όλης της ύλης διαπραγματεύσεις με την Άγκυρα. Γίνεται, συνεπώς, αντιληπτό κι από τον πλέον ανυποψίαστο αναγνώστη ότι η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να ανακοινώσει μείωση των εξοπλιστικών δαπανών ήταν ένα «μήνυμα» που έγινε αντιληπτό από την άλλη πλευρά ως «αλλαγή» στις προτεραιότητες της χώρας: Πρώτα έρχεται πλέον -και επισήμως- η οικονομική ευημερία και μετά η ασφάλεια της χώρας. Επόμενο είναι, λοιπόν, να αυξηθούν οι πιέσεις της Άγκυρας στο άμεσο μέλλον.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η κακή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας αποτελεί ερέθισμα αφενός για τη βελτίωση της τουρκικής οικονομίας, και αφετέρου για την αύξηση γενικά της επιχειρηματικότητας στην περιοχή μας και ειδικότερα των πιέσεων προς εμάς. Πέρα από τη δέουσα προσοχή που οφείλει να δώσει ο πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος στις προτάσεις «συνεργασίας» με τους επιχειρηματικούς κύκλους της γείτονος (καλό παράδειγμα αποτελεί η δυσμένεια στην οποία έχει περιέλθει το Τελ Αβίβ, παρόλο που πρόσφερε σημαντική πολιτική στήριξη στην Άγκυρα), που δεν δρουν κατ' ανάγκη ανεξέλεγκτα και χωρίς σχέδιο με μόνο στόχο το κέρδος όπως άλλοι λαοί, είναι επιβεβλημένο να επιδείξει και μια αξιόλογη και συντονισμένη προσπάθεια επιχειρηματικότητας στις αγορές της νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.
Κ. Βοσπορίτης, ο νεώτερος
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
«... δεν τους μαθαίνουν Ιστορία γιατί δεν συμφέρει να ξέρουν και να κρίνουν... άλλοτε χρησιμοποιούσαν την Ιστορία στα σκολειά για να παράγουν εθνικιστικές συνειδήσεις, μετά για να κάνουν κακή κι αδέξια προπαγάνδα ψευτοαριστερίστικη. Όλοι απλώναν αναχρονιστικά τις ιδεούλες τους και τις πίστεις τους στο παρελθόν, κόβαν και ράβαν την Iστορία στα μικρά μέτρα τους... Σιχάθηκα μια ζωή να παλεύω να διαλύσω ψευτοϊστορικές ερμηνείες του παρελθόντος, εθνικιστών και τάχα μαρξιστών, τάχα συντηρητικών και τάχα προοδευτικών, να μην θαρρούν τα παιδιά πως η αρχαιοελληνική πόλις είναι ό,τι τάχα η εθνικιστική πατρίδα» (Ρένος Αποστολίδης, Ιούνιος 1993)
«Τι θα περίμενα από τις προτάσεις τη Ν.Δ. για την τόνωση της Οικονομίας»
Το Antinews δημοσίευσε χθες τα 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας. Πάνω σε αυτές έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Καταρχήν (και λυπούμαι που θα το γράψω), στα μέτρα που ανακοίνωσε η Ν.Δ. απουσιάζουν η φρεσκάδα, η φαντασία, η τόλμη και η καινοτομία. Δεν επιχειρείται καμιά ανατροπή και καμιά ρήξη. Πρόκειται για επαναλήψεις προτάσεων και πολιτικών που κυκλοφορούν τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Θα ήθελα, για παράδειγμα, να μάθω ποιος αστέρας είχε τη φαεινή ιδέα να χορηγούνται δάνεια στους ιδιώτες για να πληρώνουν το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς φορείς; Να του δώσουμε Νόμπελ! Τις ήδη χρεωμένες επιχειρήσεις και τα αγκομαχούντα νοικοκυριά να τα φορτώσουμε με επιπλέον δάνεια;
Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι το γιγαντωμένο, σπάταλο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο κράτος. Το οποίο παράγει ελλείμματα, ταλαιπωρεί και καταδυναστεύει τους πολίτες και εμποδίζει κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία του ιδιωτικού τομέα. Ειδικά μετά το 1981 αυξήθηκε υπέρμετρα ο δημόσιος τομέας για να βολευτεί ο «κομματικός στρατός» του ΠΑΣΟΚ.
-Έχουμε τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους σε σχέση με τον πληθυσμό από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. Και όμως οι Έλληνες πολίτες απολαμβάνουν τις χειρότερες υπηρεσίες.
-Έχουμε τους περισσότερους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τους μαθητές και όμως τα ελληνόπουλα στα περισσότερα tests καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις.
-Οικοδομήσαμε ένα κράτος το οποίο ανακατεύεται παντού για να δημιουργεί προβλήματα:
Ο ΟΣΕ είναι μονοπώλιο και έχει ζημιές!
Σε λίγο και το ΜΕΤΡΟ θα έχει ζημιές!
Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ήταν κρατικό μονοπώλιο και φαλίρισε;
Η ΕΡΤ είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο!
Ξέρετε κανένα Δήμο που να μην είναι ελλειμματικός;
-Έχετε δοκιμάσει ποτέ να ιδρύσετε μια Ανώνυμη Εταιρεία για να δείτε πόσα πιστοποιητικά χρειάζονται;
-Στήνεις μια επιχείρηση και κάθε χρόνο αλλάζουν το φορολογικό πλαίσιο και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.
-Καθυστερείς μια δόση στο δημόσιο και σ’ αρχίζουν στις προσαυξήσεις, ενώ όταν χρωστάει το κράτος, τα επιστρέφει όποτε γουστάρει και άτοκα!
-Ξέρετε πόσα εκατομμύρια ευρώ πληρώνουμε κάθε χρόνο για τις ζημιές που προκαλούνται στα πανεπιστήμια από τους γνωστούς – αγνώστους;
-Έχετε σκεφτεί πόσους φόρους υπέρ τρίτων πληρώνουμε; Για τους αγρότες, για τους δικηγόρους, για τους συμβολαιογράφους, για τους δημοσιογράφους, για τους μηχανικούς, για την ΕΡΤ , για τους δικαστικούς και δεν ξέρω για πόσους άλλους.
-Συγγνώμη, αλλά εγώ είμαι κορόιδο και πληρώνω μόνος μου τις εισφορές μου; Ξέρω: Είμαι!
Τις προάλλες είχα να πληρώσω ΤΕΒΕ στις 31 του μήνα. Έπεφτε Κυριακή. Πήγα και το πλήρωσα την Δευτέρα, πρώτη του μηνός και με την επόμενη ειδοποίηση μου έβαλαν, για μέρα, πρόστιμο 25 ευρώ!!! Αυτό δεν είναι κράτος. Είναι μαυραγορίτης!
Αν λοιπόν δεν βάλουμε μαχαίρι σ’ αυτό το κράτος, η πορεία προς την πτώχευση δεν αναστρέφεται!
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται διαχείριση. Χρειάζεται επανάσταση!
Τι θα περίμενα από τη Ν.Δ.; Από τη Νέα Δημοκρατία περίμενα και περιμένω ανατρεπτικές προτάσεις. Προτάσεις που θ’ αλλάξουν το status quo.
Φορολογία:
Δεν μπορεί κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε προβλήματα να αυξάνουμε τους φόρους! Έλεος πιά! Για να δώσουμε στην οικονομία ανάσες ανάπτυξης πρέπει να περιορίσουμε τους φόρους: Ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών μαθαίνει ότι αν, σε περιόδους ύφεσης αυξήσεις τη φορολογία, η οικονομία οδηγείται σε περαιτέρω ύφεση. Τα φορολογικά έσοδα είναι αντιστρόφως ανάλογα του ύψους των φορολογικών συντελεστών (καμπύλη laffer), δηλαδή για τους μη ειδικούς τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται όταν μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές! Όχι όταν αυξάνονται! Από τη Ν.Δ. περίμενα λοιπόν μια γενναία φορολογική πρόταση:
Φορολογία Εισοδήματος
Οι ισχύοντες φορολογικοί κλίμακες υποχρεώνουν τους πολίτες να φορο-αποφεύγουν γιατί από ένα σημείο και μετά, που οι συντελεστές ανέρχονται στο 40%, είναι αντικίνητρο να εργάζεσαι! Κάνεις το κράτος συνέταιρο στη τσέπη σου! Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν;
Ας μπουν, λοιπόν, τρείς συντελεστές 10% για τα χαμηλά, 15% για τα μεσαία και 25% για τα υψηλά εισοδήματα. Ας ελέγχει το Υπουργείο δειγματοληπτικά ένα 4-5% των δηλώσεων, και όποιος συλλαμβάνεται να παρανομεί, μέσα! Αν πραγματικά θέλει το κράτος, πολύ εύκολα, με δυο-τρία τεκμήρια, μπορεί να τσιμπήσει τους φοροφυγάδες. Αλλά δε θέλει! Γιατί ο μεγαλύτερος φοροφυγάς είναι το κράτος!
Δεν υπάρχει περίπτωση να εμπεδωθεί φορολογική συνείδηση όταν υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που δεν πληρώνουν φόρους!
ΦΠΑ
Πήραμε ένα φόρο και τον κόψαμε στα μέτρα κάθε κοινωνικής ομάδας, ανάλογα με την επιρροή που ασκεί. Οι δικηγόροι για παράδειγμα εξαιρούνται. Λογικό, αφού έχουν την πλειοψηφία στη βουλή! Αντί, λοιπόν, να βάλουμε ένα ενιαίο φόρο ας πούμε 15% στα βασικά είδη και έναν αυξημένο, ας πούμε 25% στα είδη πολυτελείας και στα εισαγόμενα, έχουμε δημιουργήσει ένα κυκεώνα ρυθμίσεων και εξαιρέσεων και την πληρώνουμε όλοι με τα καύσιμα!
Θέλουμε να συλλάβουμε το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά:
Ας ζητήσει το Υπουργείο Οικονομικών από τις Τράπεζες τα ονόματα όλων αυτών που τα τελευταία 15 χρόνια μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό!
Ας πάψει αυτή η κοροϊδία μεταξύ αντικειμενικών και πραγματικών αξιών στα ακίνητα. Όλοι ξέρουμε τι παίζεται!
Το έγραψα και σε μια προηγούμενη ανάρτηση, όταν το δημόσιο πωλεί άδειες για φορτηγά και για ταξί ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;
Θέλουμε να καταργήσουμε τη συναλλαγή του πολίτη με την εφορία; Ας δοθεί η δυνατότητα να υποβάλλουμε τη Φορολογική μας δήλωση στα ΚΕΠ και τις Τράπεζες!
Θέλουμε να διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις; Να μπορείς με ένα δικηγόρο και ένα λογιστή να ξεκινάς μια εταιρεία. Να τελειώνεις σε δυο-τρείς μέρες με τις διαδικασίες. Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, ο οποίος ουδεμία υπηρεσία προσφέρει, εκτός από το να συντηρεί μια απίστευτη γραφειοκρατία και να θέτει κάθε εταιρεία όμηρο στη διάθεση κάθε επίορκου εφοριακού. Να καταργηθεί η υποχρέωση ΕΠΕ και ΑΕ να δημοσιεύουν τους Ισολογισμούς τους σε μια Οικονομική και μια Πολιτική Εφημερίδα. Είναι ένα κονδύλι που φτάνει από 3-10 χιλιάδες ευρώ! Η μόνη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί είναι να συντηρούνται κάποια έντυπα μηδενικής κυκλοφορίας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να αναρτούν τους Ισολογισμούς τους στο Διαδίκτυο! Όποιος ενδιαφέρεται, τους βρίσκει!
Να καταργηθεί το Αγγελιόσημο, για να μειωθεί το διαφημιστικό κόστος.
Να καταργηθούν και οι άλλοι φόροι υπέρ τρίτων
Να εξαιρεθούν από κάθε είδους φορολόγηση τα κέρδη των επιχειρήσεων που επανα- επενδύονται και δημιουργούν θέσεις απασχόλησης
Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ότι αλλάζουμε;
Να προτείνουμε την κατάργηση της μονιμότητας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπό προϋποθέσεις, ακόμα και στο στενό. Γιατί δηλαδή, όλοι εμείς που απασχολούμαστε στον ιδιωτικό τομέα να έχουμε κάθε μέρα, πάνω από το κεφάλι μας, τον ενδεχόμενο της απόλυσης; Είμαστε λιγότερο ίσοι από τους άλλους;
Να καταργηθεί, δια νόμου, η πολυθεσία στο δημόσιο.
Να απελευθερωθούν, άμεσα , όλα τα κλειστά επαγγέλματα!
Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που δεν επιτρέπει τη λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων !
Δραστικός περιορισμός του κράτους
Όσο δεν περιορίζουμε το κράτος, όσο δεν εξισώνουμε τους όρους απασχόλησης μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θα συνεχίζουμε να έχουμε μια κρατικοδίαιτη οικονομία. Θα έχουμε νέους, που από την κούνια τους, θα θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι για να έχουν ένα μισθό, βρέξει χιονίσει!
Πουθενά αλλού στην Ευρώπη, το κράτος δεν έχει τόσο έντονη παρουσία στην οικονομική δραστηριότητα. Δεν είναι μόνο οι αναρίθμητες υπηρεσίες και οργανισμοί που δεν έχουν κανένα αντικείμενο, οι άχρηστες επιτροπές και η τελευταία μόδα, οι δήθεν Ανεξάρτητες Αρχές και οι ΜΚΟ που φύτρωσαν σαν μανιτάρια. Είναι η ανάμιξη του ακόμα και σε επιχειρηματικές δραστηριότητες! Το κράτος επιχειρηματίας όπου δοκιμάστηκε, απέτυχε παταγωδώς! Εμείς το αποθεώνουμε, γιατί αυτή την κουλτούρα και αυτόν τον μύθο καλλιέργησε η αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες! Και η από εδώ πλευρά γοητεύτηκε από το μύθο! Και πλειοδότησε!
Θα το επαναλάβω, αν και σε προηγούμενη ανάρτηση, αρκετοί φίλοι είχαν την καλοσύνη να διαφωνήσουν έντονα με τις απόψεις μου.
Για να ανασάνει η ελληνική οικονομία χρειαζόμαστε ένα δραστικό περιορισμό του κράτους, μέσα από ένα ευρύτατο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, το δημόσιο μπορεί να κατοχυρώσει τα δικαιώματά του.
Τι νόημα έχει να ελέγχει το κράτος το 100% του ΟΣΕ; Τι φοβόμαστε θα πάρει κάποιος ξένος τις ράγες και θα τις σηκώσει;
Έχουμε τα πιο όμορφα νησιά στον κόσμο, αλλά τα χειρότερα λιμάνια και τα χειρότερα αεροδρόμια. Και τις χειρότερες ναυτιλιακές συνδέσεις! Θα έφευγαν τα λιμάνια από τη θέση τους, αν παραχωρούσαμε το management σε μια ιδιωτική εταιρεία;
Κώστας Ροδινός
Το Antinews δημοσίευσε χθες τα 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας. Πάνω σε αυτές έχω να παρατηρήσω τα εξής:
Καταρχήν (και λυπούμαι που θα το γράψω), στα μέτρα που ανακοίνωσε η Ν.Δ. απουσιάζουν η φρεσκάδα, η φαντασία, η τόλμη και η καινοτομία. Δεν επιχειρείται καμιά ανατροπή και καμιά ρήξη. Πρόκειται για επαναλήψεις προτάσεων και πολιτικών που κυκλοφορούν τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Θα ήθελα, για παράδειγμα, να μάθω ποιος αστέρας είχε τη φαεινή ιδέα να χορηγούνται δάνεια στους ιδιώτες για να πληρώνουν το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς φορείς; Να του δώσουμε Νόμπελ! Τις ήδη χρεωμένες επιχειρήσεις και τα αγκομαχούντα νοικοκυριά να τα φορτώσουμε με επιπλέον δάνεια;
Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι το γιγαντωμένο, σπάταλο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο κράτος. Το οποίο παράγει ελλείμματα, ταλαιπωρεί και καταδυναστεύει τους πολίτες και εμποδίζει κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία του ιδιωτικού τομέα. Ειδικά μετά το 1981 αυξήθηκε υπέρμετρα ο δημόσιος τομέας για να βολευτεί ο «κομματικός στρατός» του ΠΑΣΟΚ.
-Έχουμε τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους σε σχέση με τον πληθυσμό από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. Και όμως οι Έλληνες πολίτες απολαμβάνουν τις χειρότερες υπηρεσίες.
-Έχουμε τους περισσότερους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τους μαθητές και όμως τα ελληνόπουλα στα περισσότερα tests καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις.
-Οικοδομήσαμε ένα κράτος το οποίο ανακατεύεται παντού για να δημιουργεί προβλήματα:
Ο ΟΣΕ είναι μονοπώλιο και έχει ζημιές!
Σε λίγο και το ΜΕΤΡΟ θα έχει ζημιές!
Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ήταν κρατικό μονοπώλιο και φαλίρισε;
Η ΕΡΤ είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο!
Ξέρετε κανένα Δήμο που να μην είναι ελλειμματικός;
-Έχετε δοκιμάσει ποτέ να ιδρύσετε μια Ανώνυμη Εταιρεία για να δείτε πόσα πιστοποιητικά χρειάζονται;
-Στήνεις μια επιχείρηση και κάθε χρόνο αλλάζουν το φορολογικό πλαίσιο και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.
-Καθυστερείς μια δόση στο δημόσιο και σ’ αρχίζουν στις προσαυξήσεις, ενώ όταν χρωστάει το κράτος, τα επιστρέφει όποτε γουστάρει και άτοκα!
-Ξέρετε πόσα εκατομμύρια ευρώ πληρώνουμε κάθε χρόνο για τις ζημιές που προκαλούνται στα πανεπιστήμια από τους γνωστούς – αγνώστους;
-Έχετε σκεφτεί πόσους φόρους υπέρ τρίτων πληρώνουμε; Για τους αγρότες, για τους δικηγόρους, για τους συμβολαιογράφους, για τους δημοσιογράφους, για τους μηχανικούς, για την ΕΡΤ , για τους δικαστικούς και δεν ξέρω για πόσους άλλους.
-Συγγνώμη, αλλά εγώ είμαι κορόιδο και πληρώνω μόνος μου τις εισφορές μου; Ξέρω: Είμαι!
Τις προάλλες είχα να πληρώσω ΤΕΒΕ στις 31 του μήνα. Έπεφτε Κυριακή. Πήγα και το πλήρωσα την Δευτέρα, πρώτη του μηνός και με την επόμενη ειδοποίηση μου έβαλαν, για μέρα, πρόστιμο 25 ευρώ!!! Αυτό δεν είναι κράτος. Είναι μαυραγορίτης!
Αν λοιπόν δεν βάλουμε μαχαίρι σ’ αυτό το κράτος, η πορεία προς την πτώχευση δεν αναστρέφεται!
Η Ελλάδα δεν χρειάζεται διαχείριση. Χρειάζεται επανάσταση!
Τι θα περίμενα από τη Ν.Δ.; Από τη Νέα Δημοκρατία περίμενα και περιμένω ανατρεπτικές προτάσεις. Προτάσεις που θ’ αλλάξουν το status quo.
Φορολογία:
Δεν μπορεί κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε προβλήματα να αυξάνουμε τους φόρους! Έλεος πιά! Για να δώσουμε στην οικονομία ανάσες ανάπτυξης πρέπει να περιορίσουμε τους φόρους: Ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών μαθαίνει ότι αν, σε περιόδους ύφεσης αυξήσεις τη φορολογία, η οικονομία οδηγείται σε περαιτέρω ύφεση. Τα φορολογικά έσοδα είναι αντιστρόφως ανάλογα του ύψους των φορολογικών συντελεστών (καμπύλη laffer), δηλαδή για τους μη ειδικούς τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται όταν μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές! Όχι όταν αυξάνονται! Από τη Ν.Δ. περίμενα λοιπόν μια γενναία φορολογική πρόταση:
Φορολογία Εισοδήματος
Οι ισχύοντες φορολογικοί κλίμακες υποχρεώνουν τους πολίτες να φορο-αποφεύγουν γιατί από ένα σημείο και μετά, που οι συντελεστές ανέρχονται στο 40%, είναι αντικίνητρο να εργάζεσαι! Κάνεις το κράτος συνέταιρο στη τσέπη σου! Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν;
Ας μπουν, λοιπόν, τρείς συντελεστές 10% για τα χαμηλά, 15% για τα μεσαία και 25% για τα υψηλά εισοδήματα. Ας ελέγχει το Υπουργείο δειγματοληπτικά ένα 4-5% των δηλώσεων, και όποιος συλλαμβάνεται να παρανομεί, μέσα! Αν πραγματικά θέλει το κράτος, πολύ εύκολα, με δυο-τρία τεκμήρια, μπορεί να τσιμπήσει τους φοροφυγάδες. Αλλά δε θέλει! Γιατί ο μεγαλύτερος φοροφυγάς είναι το κράτος!
Δεν υπάρχει περίπτωση να εμπεδωθεί φορολογική συνείδηση όταν υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που δεν πληρώνουν φόρους!
ΦΠΑ
Πήραμε ένα φόρο και τον κόψαμε στα μέτρα κάθε κοινωνικής ομάδας, ανάλογα με την επιρροή που ασκεί. Οι δικηγόροι για παράδειγμα εξαιρούνται. Λογικό, αφού έχουν την πλειοψηφία στη βουλή! Αντί, λοιπόν, να βάλουμε ένα ενιαίο φόρο ας πούμε 15% στα βασικά είδη και έναν αυξημένο, ας πούμε 25% στα είδη πολυτελείας και στα εισαγόμενα, έχουμε δημιουργήσει ένα κυκεώνα ρυθμίσεων και εξαιρέσεων και την πληρώνουμε όλοι με τα καύσιμα!
Θέλουμε να συλλάβουμε το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά:
Ας ζητήσει το Υπουργείο Οικονομικών από τις Τράπεζες τα ονόματα όλων αυτών που τα τελευταία 15 χρόνια μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό!
Ας πάψει αυτή η κοροϊδία μεταξύ αντικειμενικών και πραγματικών αξιών στα ακίνητα. Όλοι ξέρουμε τι παίζεται!
Το έγραψα και σε μια προηγούμενη ανάρτηση, όταν το δημόσιο πωλεί άδειες για φορτηγά και για ταξί ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;
Θέλουμε να καταργήσουμε τη συναλλαγή του πολίτη με την εφορία; Ας δοθεί η δυνατότητα να υποβάλλουμε τη Φορολογική μας δήλωση στα ΚΕΠ και τις Τράπεζες!
Θέλουμε να διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις; Να μπορείς με ένα δικηγόρο και ένα λογιστή να ξεκινάς μια εταιρεία. Να τελειώνεις σε δυο-τρείς μέρες με τις διαδικασίες. Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, ο οποίος ουδεμία υπηρεσία προσφέρει, εκτός από το να συντηρεί μια απίστευτη γραφειοκρατία και να θέτει κάθε εταιρεία όμηρο στη διάθεση κάθε επίορκου εφοριακού. Να καταργηθεί η υποχρέωση ΕΠΕ και ΑΕ να δημοσιεύουν τους Ισολογισμούς τους σε μια Οικονομική και μια Πολιτική Εφημερίδα. Είναι ένα κονδύλι που φτάνει από 3-10 χιλιάδες ευρώ! Η μόνη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί είναι να συντηρούνται κάποια έντυπα μηδενικής κυκλοφορίας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να αναρτούν τους Ισολογισμούς τους στο Διαδίκτυο! Όποιος ενδιαφέρεται, τους βρίσκει!
Να καταργηθεί το Αγγελιόσημο, για να μειωθεί το διαφημιστικό κόστος.
Να καταργηθούν και οι άλλοι φόροι υπέρ τρίτων
Να εξαιρεθούν από κάθε είδους φορολόγηση τα κέρδη των επιχειρήσεων που επανα- επενδύονται και δημιουργούν θέσεις απασχόλησης
Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ότι αλλάζουμε;
Να προτείνουμε την κατάργηση της μονιμότητας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπό προϋποθέσεις, ακόμα και στο στενό. Γιατί δηλαδή, όλοι εμείς που απασχολούμαστε στον ιδιωτικό τομέα να έχουμε κάθε μέρα, πάνω από το κεφάλι μας, τον ενδεχόμενο της απόλυσης; Είμαστε λιγότερο ίσοι από τους άλλους;
Να καταργηθεί, δια νόμου, η πολυθεσία στο δημόσιο.
Να απελευθερωθούν, άμεσα , όλα τα κλειστά επαγγέλματα!
Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που δεν επιτρέπει τη λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων !
Δραστικός περιορισμός του κράτους
Όσο δεν περιορίζουμε το κράτος, όσο δεν εξισώνουμε τους όρους απασχόλησης μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θα συνεχίζουμε να έχουμε μια κρατικοδίαιτη οικονομία. Θα έχουμε νέους, που από την κούνια τους, θα θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι για να έχουν ένα μισθό, βρέξει χιονίσει!
Πουθενά αλλού στην Ευρώπη, το κράτος δεν έχει τόσο έντονη παρουσία στην οικονομική δραστηριότητα. Δεν είναι μόνο οι αναρίθμητες υπηρεσίες και οργανισμοί που δεν έχουν κανένα αντικείμενο, οι άχρηστες επιτροπές και η τελευταία μόδα, οι δήθεν Ανεξάρτητες Αρχές και οι ΜΚΟ που φύτρωσαν σαν μανιτάρια. Είναι η ανάμιξη του ακόμα και σε επιχειρηματικές δραστηριότητες! Το κράτος επιχειρηματίας όπου δοκιμάστηκε, απέτυχε παταγωδώς! Εμείς το αποθεώνουμε, γιατί αυτή την κουλτούρα και αυτόν τον μύθο καλλιέργησε η αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες! Και η από εδώ πλευρά γοητεύτηκε από το μύθο! Και πλειοδότησε!
Θα το επαναλάβω, αν και σε προηγούμενη ανάρτηση, αρκετοί φίλοι είχαν την καλοσύνη να διαφωνήσουν έντονα με τις απόψεις μου.
Για να ανασάνει η ελληνική οικονομία χρειαζόμαστε ένα δραστικό περιορισμό του κράτους, μέσα από ένα ευρύτατο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, το δημόσιο μπορεί να κατοχυρώσει τα δικαιώματά του.
Τι νόημα έχει να ελέγχει το κράτος το 100% του ΟΣΕ; Τι φοβόμαστε θα πάρει κάποιος ξένος τις ράγες και θα τις σηκώσει;
Έχουμε τα πιο όμορφα νησιά στον κόσμο, αλλά τα χειρότερα λιμάνια και τα χειρότερα αεροδρόμια. Και τις χειρότερες ναυτιλιακές συνδέσεις! Θα έφευγαν τα λιμάνια από τη θέση τους, αν παραχωρούσαμε το management σε μια ιδιωτική εταιρεία;
Κώστας Ροδινός
Έξι χρηματοοικονομικοί οίκοι γονάτισαν τη χώρα
Button lagarde_Αίσθηση προκαλεί δημοσίευμα του Dow Jones σύμφωνα με το οποίο η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε στο γαλλικό κοινοβούλιο, ότι έχουν εντοπιστεί έξι χρηματοοικονομικά ιδρύματα, όλα αγγλοσαξονικής προέλευσης που προέβησαν σε κερδοσκοπικές κινήσεις εις βάρος της Ελλάδας.
Επικαλούμενο ανώνυμες δηλώσεις Γάλλου βουλευτή το Dow Jones αναφέρει πως η Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε
σε μία - κεκλεισμένων των θυρών- συνεδρίαση επιτροπής, ότι έχουν εντοπιστεί έξι επενδυτικοί οίκοι, αγγλοσαξονικής προέλευσης που κερδοσκόπησαν εις βάρος της Ελλάδας στη διάρκεια της κρίσης. Με βάση το ίδιο δημοσίευμα η κ. Λαγκάρντ είπε επίσης ότι η γαλλική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ του να δοθεί στο ΔΝΤ συμβουλευτικός ρόλος για την επίλυση της ελληνικής κρίσης, εκτιμώντας, πάντως, ότι η χώρα δεν θα χρειαστεί τη συνδρομή του.
Στις αρχές του μήνα, ο πρόεδρος της Γαλλικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κ. Ζ. Π. Ζουαγιέ είχε απευθύνει έκκληση στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να «σταματήσουν να παίζουν το παιχνίδι των αγγλοσαξονικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων» εις βάρος της ελληνικής οικονομίας. Θα πρέπει παράλληλα να επισημανθεί ότι προ ημερών η ισπανική κυβέρνηση ανέθεσε ήδη στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (CNI) της χώρας τη διερεύνηση των επιθέσεων που δέχεται η χώρα από κερδοσκόπους και ξένα ΜΜΕ, επιδιώκοντας να διαλευκάνει μεταξύ άλλων το εάν οι «επιθέσεις» από τα βρετανικά έντυπα είναι συντονισμένες με κινήσεις επενδυτών, ώστε να υποσκάψουν την διεθνή εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ισπανική οικονομία.
Το κλίμα πάντως που διαμορφώνεται συνάδει και με τις φωνές που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα ώστε να υπάρξουν παρεμβάσεις θεσμικού χαρακτήρα για να μπορέσει να ελεγχθεί η κερδοσκοπία κυρίως στις -ανεξέλεγκτη σήμερα- αγορά των CDS (Credit Default Swap, ή ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοστασίου).
Πληροφορίες από άρθρο της Ελευθερίας Αρλαπάνου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Button lagarde_Αίσθηση προκαλεί δημοσίευμα του Dow Jones σύμφωνα με το οποίο η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε στο γαλλικό κοινοβούλιο, ότι έχουν εντοπιστεί έξι χρηματοοικονομικά ιδρύματα, όλα αγγλοσαξονικής προέλευσης που προέβησαν σε κερδοσκοπικές κινήσεις εις βάρος της Ελλάδας.
Επικαλούμενο ανώνυμες δηλώσεις Γάλλου βουλευτή το Dow Jones αναφέρει πως η Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε
σε μία - κεκλεισμένων των θυρών- συνεδρίαση επιτροπής, ότι έχουν εντοπιστεί έξι επενδυτικοί οίκοι, αγγλοσαξονικής προέλευσης που κερδοσκόπησαν εις βάρος της Ελλάδας στη διάρκεια της κρίσης. Με βάση το ίδιο δημοσίευμα η κ. Λαγκάρντ είπε επίσης ότι η γαλλική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ του να δοθεί στο ΔΝΤ συμβουλευτικός ρόλος για την επίλυση της ελληνικής κρίσης, εκτιμώντας, πάντως, ότι η χώρα δεν θα χρειαστεί τη συνδρομή του.
Στις αρχές του μήνα, ο πρόεδρος της Γαλλικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κ. Ζ. Π. Ζουαγιέ είχε απευθύνει έκκληση στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να «σταματήσουν να παίζουν το παιχνίδι των αγγλοσαξονικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων» εις βάρος της ελληνικής οικονομίας. Θα πρέπει παράλληλα να επισημανθεί ότι προ ημερών η ισπανική κυβέρνηση ανέθεσε ήδη στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (CNI) της χώρας τη διερεύνηση των επιθέσεων που δέχεται η χώρα από κερδοσκόπους και ξένα ΜΜΕ, επιδιώκοντας να διαλευκάνει μεταξύ άλλων το εάν οι «επιθέσεις» από τα βρετανικά έντυπα είναι συντονισμένες με κινήσεις επενδυτών, ώστε να υποσκάψουν την διεθνή εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ισπανική οικονομία.
Το κλίμα πάντως που διαμορφώνεται συνάδει και με τις φωνές που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα ώστε να υπάρξουν παρεμβάσεις θεσμικού χαρακτήρα για να μπορέσει να ελεγχθεί η κερδοσκοπία κυρίως στις -ανεξέλεγκτη σήμερα- αγορά των CDS (Credit Default Swap, ή ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοστασίου).
Πληροφορίες από άρθρο της Ελευθερίας Αρλαπάνου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Στο δικαστήριο των ελλειμμάτων
Του Παύλου Τσίμα: Κατηγορούμενε (Καραμανλή), εγέρθητι! Κατηγορείσαι ότι: Παρέλαβες την ελληνική οικονομία στην 35η θέση στη διεθνή κλίμακα ανταγωνιστικότητας και την παρέδωσες στην 71η. Φόρτωσες μέσα σε πέντε χρόνια κάτι περισσότερο από 100 δισ. ευρώ στο δημόσιο χρέος μιας ήδη καταχρεωμένης χώρας. Κατόρθωσες σε μια περίοδο αύξησης του ΑΕΠ με υψηλούς ετήσιους ρυθμούς (38%) να μειώνονται χρόνο με τον χρόνο τα δημόσια έσοδα και,...
από την άλλη, κατόρθωσες να αυξάνεις τις καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου με ρυθμό 75%- διπλάσιο της αύξησης του ΑΕΠ! Παρέλαβες το κονδύλι της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων στα 13 δισ. και το έφθασες κοντά στα 22 δισ. μέσα σε μια πενταετία. Και ενώ είχες υποσχεθεί επανίδρυση του κράτους, το φόρτωσες με μερικές εκατοντάδες νέους (άχρηστους) δημόσιους οργανισμούς και μερικές δεκάδες χιλιάδες (πελατειακές) προσλήψεις, προς διευκόλυνση των οποίων ανακάλεσες και τα όποια δειλά βήματα αποκομματισμού είχαν προηγηθεί, περιθωριοποίησες το ΑΣΕΠ και όλες τις ανεξάρτητες αρχές, έδεσες χειροπόδαρα στο κομματικό σου άρμα τη Δικαιοσύνη και εισήγαγες τον φαύλο θεσμό της συνέντευξης.
Κατηγορείσαι, επίσης, ότι: Υπονόμευσες, με χαρακτηριστική επιπολαιότητα, την αξιοπιστία της χώρας και την (ήδη προβληματική) αξιοπιστία των στατιστικών της. Πρώτα με το τέχνασμα της απογραφής του 2004 και το τρικ της αναδρομικής αύξησης του ελλείμματος διά της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού των αμυντικών δαπανών. Έπειτα, με τη σουρεαλιστική, κοντοπυράκειο αύξηση του ΑΕΠ (στο οποίο προσμετρήθηκαν η πορνεία και το λαθρεμπόριο). Με τη συστηματική δημιουργική λογιστική, στα χρόνια της πρώτης ευρωεπιτήρησης (όπου τα πλεονάσματα των ασφαλιστικών ταμείων, των ΟΤΑ και των νοσοκομείων αυξάνονταν με μαγικό τρόπο, οι αμυντικές δαπάνες άλλαξαν ξανά τρόπο καταγραφής και οι δαπάνες για τόκους μεταφέρθηκαν με swaps στο μέλλον). Και, τέλος, με τη συστηματική και προκλητική χειραγώγηση των στοιχείων για το έλλειμμα του 2009, το οποίο ξεκίνησε από 3% για να κλείσει τελικά κοντά στο 13% - και αφού είχαν ξεφύγει τα ελλείμματα τόσο του 2007 (3,5% αντί 2,4%) και του 2008 (πάνω από 5% αντί 1,6%).
Κάπως έτσι (και με καλύτερη τεκμηρίωση από την πρόχειρη που προηγήθηκε) θα μπορούσε να διατυπωθεί το κατά Καραμανλή κατηγορητήριο σε ένα υποθετικό, φανταστικό δικαστήριο που θα δίκαζε τα εις βάρος της εθνικής οικονομίας εγκλήματα. Μόνο που τέτοιο δικαστήριο ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει. Τα εγκλήματα αυτού του είδους κρίνονται στις κάλπες, όπου και κρίθηκαν ήδη. Και αν ο βαθμός της ενοχής είναι τόσο βαρύς όσο στην περίπτωσή μας, την εκλογική ήττα συμπληρώνει ένα είδος πολιτικής ατίμωσης του ενόχου- η οποία ήδη, σιωπηλά, συνομολογείται στην κοινή συνείδηση, ακόμη και των οπαδών του κόμματός του.
Κι εκεί τελειώνουν όλα. Οι Εξεταστικές Επιτροπές στην Βουλή το μόνο που θα μπορούσαν να προσθέσουν είναι να μετατρέψουν την τραγωδία σε φάρσα και την ιστορική λογοδοσία σε κομματική κλωτσοπατινάδα.
Κι ίσως όχι μόνον αυτό. Η κλωτσοπατινάδα και η εντυπωσιοθηρία, που κατ΄ έθιμον χαρακτηρίζουν τις εργασίες των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων, θα μπορούσαν επίσης να μας εμποδίσουν να δούμε καθαρά το πρόβλημα.
Να αναγνωρίσουμε, δηλαδή, πως, όσο βαριά και ασύγγνωστη κι αν είναι η αμέλεια της καραμανλικής διακυβέρνησης, τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν τα δημιούργησε αυτή- απλώς τα επιδείνωσε- και πως η αδυναμία προσαρμογής μας στις ευκαιρίες και τους κινδύνους του περιβάλλοντος ευρώ μπορεί να έγινε οξύτερη στα χρόνια της δικής του αφρόντιστης διακυβέρνησης, αλλά οι ρίζες της είναι βαθύτερες και οι αιτίες της δομικές- όσο και οι αιτίες της διαρκούς αποτυχίας των μεταρρυθμίσεων από το 2000 κι έπειτα. Κι αν δεν το αναγνωρίσουμε σωστά το πρόβλημά μας, πώς θα μπορέσουμε να το λύσουμε; Πώς θα πιστέψουμε ότι το πικρό ποτήρι που θα πιούμε, κατά πώς λέει και ο Θ. Πάγκαλος, δεν θα είναι φαρμάκι, αλλά φάρμακο και γιατρικό;
Πηγή: Τα Νέα
Του Παύλου Τσίμα: Κατηγορούμενε (Καραμανλή), εγέρθητι! Κατηγορείσαι ότι: Παρέλαβες την ελληνική οικονομία στην 35η θέση στη διεθνή κλίμακα ανταγωνιστικότητας και την παρέδωσες στην 71η. Φόρτωσες μέσα σε πέντε χρόνια κάτι περισσότερο από 100 δισ. ευρώ στο δημόσιο χρέος μιας ήδη καταχρεωμένης χώρας. Κατόρθωσες σε μια περίοδο αύξησης του ΑΕΠ με υψηλούς ετήσιους ρυθμούς (38%) να μειώνονται χρόνο με τον χρόνο τα δημόσια έσοδα και,...
από την άλλη, κατόρθωσες να αυξάνεις τις καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου με ρυθμό 75%- διπλάσιο της αύξησης του ΑΕΠ! Παρέλαβες το κονδύλι της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων στα 13 δισ. και το έφθασες κοντά στα 22 δισ. μέσα σε μια πενταετία. Και ενώ είχες υποσχεθεί επανίδρυση του κράτους, το φόρτωσες με μερικές εκατοντάδες νέους (άχρηστους) δημόσιους οργανισμούς και μερικές δεκάδες χιλιάδες (πελατειακές) προσλήψεις, προς διευκόλυνση των οποίων ανακάλεσες και τα όποια δειλά βήματα αποκομματισμού είχαν προηγηθεί, περιθωριοποίησες το ΑΣΕΠ και όλες τις ανεξάρτητες αρχές, έδεσες χειροπόδαρα στο κομματικό σου άρμα τη Δικαιοσύνη και εισήγαγες τον φαύλο θεσμό της συνέντευξης.
Κατηγορείσαι, επίσης, ότι: Υπονόμευσες, με χαρακτηριστική επιπολαιότητα, την αξιοπιστία της χώρας και την (ήδη προβληματική) αξιοπιστία των στατιστικών της. Πρώτα με το τέχνασμα της απογραφής του 2004 και το τρικ της αναδρομικής αύξησης του ελλείμματος διά της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού των αμυντικών δαπανών. Έπειτα, με τη σουρεαλιστική, κοντοπυράκειο αύξηση του ΑΕΠ (στο οποίο προσμετρήθηκαν η πορνεία και το λαθρεμπόριο). Με τη συστηματική δημιουργική λογιστική, στα χρόνια της πρώτης ευρωεπιτήρησης (όπου τα πλεονάσματα των ασφαλιστικών ταμείων, των ΟΤΑ και των νοσοκομείων αυξάνονταν με μαγικό τρόπο, οι αμυντικές δαπάνες άλλαξαν ξανά τρόπο καταγραφής και οι δαπάνες για τόκους μεταφέρθηκαν με swaps στο μέλλον). Και, τέλος, με τη συστηματική και προκλητική χειραγώγηση των στοιχείων για το έλλειμμα του 2009, το οποίο ξεκίνησε από 3% για να κλείσει τελικά κοντά στο 13% - και αφού είχαν ξεφύγει τα ελλείμματα τόσο του 2007 (3,5% αντί 2,4%) και του 2008 (πάνω από 5% αντί 1,6%).
Κάπως έτσι (και με καλύτερη τεκμηρίωση από την πρόχειρη που προηγήθηκε) θα μπορούσε να διατυπωθεί το κατά Καραμανλή κατηγορητήριο σε ένα υποθετικό, φανταστικό δικαστήριο που θα δίκαζε τα εις βάρος της εθνικής οικονομίας εγκλήματα. Μόνο που τέτοιο δικαστήριο ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει. Τα εγκλήματα αυτού του είδους κρίνονται στις κάλπες, όπου και κρίθηκαν ήδη. Και αν ο βαθμός της ενοχής είναι τόσο βαρύς όσο στην περίπτωσή μας, την εκλογική ήττα συμπληρώνει ένα είδος πολιτικής ατίμωσης του ενόχου- η οποία ήδη, σιωπηλά, συνομολογείται στην κοινή συνείδηση, ακόμη και των οπαδών του κόμματός του.
Κι εκεί τελειώνουν όλα. Οι Εξεταστικές Επιτροπές στην Βουλή το μόνο που θα μπορούσαν να προσθέσουν είναι να μετατρέψουν την τραγωδία σε φάρσα και την ιστορική λογοδοσία σε κομματική κλωτσοπατινάδα.
Κι ίσως όχι μόνον αυτό. Η κλωτσοπατινάδα και η εντυπωσιοθηρία, που κατ΄ έθιμον χαρακτηρίζουν τις εργασίες των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων, θα μπορούσαν επίσης να μας εμποδίσουν να δούμε καθαρά το πρόβλημα.
Να αναγνωρίσουμε, δηλαδή, πως, όσο βαριά και ασύγγνωστη κι αν είναι η αμέλεια της καραμανλικής διακυβέρνησης, τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν τα δημιούργησε αυτή- απλώς τα επιδείνωσε- και πως η αδυναμία προσαρμογής μας στις ευκαιρίες και τους κινδύνους του περιβάλλοντος ευρώ μπορεί να έγινε οξύτερη στα χρόνια της δικής του αφρόντιστης διακυβέρνησης, αλλά οι ρίζες της είναι βαθύτερες και οι αιτίες της δομικές- όσο και οι αιτίες της διαρκούς αποτυχίας των μεταρρυθμίσεων από το 2000 κι έπειτα. Κι αν δεν το αναγνωρίσουμε σωστά το πρόβλημά μας, πώς θα μπορέσουμε να το λύσουμε; Πώς θα πιστέψουμε ότι το πικρό ποτήρι που θα πιούμε, κατά πώς λέει και ο Θ. Πάγκαλος, δεν θα είναι φαρμάκι, αλλά φάρμακο και γιατρικό;
Πηγή: Τα Νέα
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
Οι μισθοσυντήρητοι βουλευτές μας
Μια ευκαιρία, έστω και για επικοινωνιακούς λόγους στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα ήταν να κόψει μαχαίρι τα προκλητικά προνόμια των βουλευτών εν μέσω της οικονομικής κρίσης που διανύει η χώρα μας.
Ο ετήσιος μισθός ενός βουλευτή στη Βρετανία είναι 60.675 λίρες, δηλαδή περίπου 65.000 ευρώ.
Σε αντίθεση βέβαια με τους δικούς μας που ο καθένας τους τσεπώνει...
τουλάχιστον το διπλάσιο απο τους Βρετανούς δηλαδή 140.000 ευρώ τον χρόνο !!!!
Αυτά βέβαια είναι τα φανερά, γιατί το τι συμβαίνει «κάτω απ’ το τραπέζι»...
Και δεν μιλάμε για τα... υπόλοιπα προνόμια που έχουν οι δικοί μας εθνοσωτήρες, προνόμια που φαντάζουν άπιαστο όνειρο σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους βουλευτές.
Αλλά ούτε βέβαια για τις αποδοχές των λεγόμενων Υπουργοποιημένων βουλευτών !!!
Πηγή: ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
edydimosiou.blogspot.com
Μια ευκαιρία, έστω και για επικοινωνιακούς λόγους στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα ήταν να κόψει μαχαίρι τα προκλητικά προνόμια των βουλευτών εν μέσω της οικονομικής κρίσης που διανύει η χώρα μας.
Ο ετήσιος μισθός ενός βουλευτή στη Βρετανία είναι 60.675 λίρες, δηλαδή περίπου 65.000 ευρώ.
Σε αντίθεση βέβαια με τους δικούς μας που ο καθένας τους τσεπώνει...
τουλάχιστον το διπλάσιο απο τους Βρετανούς δηλαδή 140.000 ευρώ τον χρόνο !!!!
Αυτά βέβαια είναι τα φανερά, γιατί το τι συμβαίνει «κάτω απ’ το τραπέζι»...
Και δεν μιλάμε για τα... υπόλοιπα προνόμια που έχουν οι δικοί μας εθνοσωτήρες, προνόμια που φαντάζουν άπιαστο όνειρο σε όλους τους άλλους Ευρωπαίους βουλευτές.
Αλλά ούτε βέβαια για τις αποδοχές των λεγόμενων Υπουργοποιημένων βουλευτών !!!
Πηγή: ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ
edydimosiou.blogspot.com
Γιατί η κρίση μας κάνει καλό;
1. Το δημοσιονομικό σοκ μας αφυπνίζει. Σταδιακά συνειδητοποιούμε ότι ο μεταπολιτευτικός επιχώριος ευδαιμονισμός για χρόνια συντηρούνταν με δανεικά. Λεφτά δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως μεγάλες δυνατότητες να δημιουργηθεί πλούτος εφόσον εφαρμοστούν οι κατάλληλες πολιτικές.
2. Αποκτήσαμε συλλογικό στόχο για τον οποίο αξίζει να αγωνιστούμε μετά την ένταξη στην ΟΝΕ το 2001 και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Είναι η έξοδος της χώρας από την κρίση και την παρακμή. Η εθνική ανάταση και η οικονομική ανάταξη.
3. Μεταβάλουμε, έστω προσωρινά, τις καταναλωτικές μας συνήθειες κάνοντας καλό στην τσέπη και την υγεία μας. Από ανυπόμονοι καταναλωτές που ζουν για να καταναλώνουν (homo consumerus), αναγκαζόμαστε να χαλιναγωγήσουμε τις επιθυμίες μας, ενώ γινόμαστε πιο προσεκτικοί και φιδωλοί στις αγορές μας.
4. Μειώνονται αργά και σταθερά οι τιμές των ακινήτων, οι οποίες σύμφωνα με την εξαμηνιαία έκθεση για την αγορά ακινήτων του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών είναι υπερτιμημένες από 10% έως 30%. 250 χιλιάδες σπίτια παραμένουν απούλητα δημιουργώντας ευκαιρίες για νέους και παλιούς που θέλουν να αγοράσουν κατοικία.
5. Γίνεται πιο δίκαιη η φορολογία. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες καταργείται η αυτοτελής φορολόγηση, περιορίζονται στο ελάχιστο οι εξαιρέσεις, ενιαιοποιείται η φορολογική κλίμακα, επιστρέφει ο φόρος σε κληρονομιές και γονικές παροχές, φορολογείται η μεγάλη ακίνητη περιουσία, μπαίνει στο στόχαστρο η μεγάλη φοροδιαφυγή και το οικονομικό έγκλημα, το αφορολόγητο όριο συνδέεται με την επίδειξη αποδείξεων για δαπάνες, μπαίνουν παντού ταμειακές μηχανές.
6. Το ασφαλιστικό σύστημα προσαρμόζεται σταδιακά στα πραγματικά οικονομικά και δημογραφικά δεδομένα. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες κόβονται όλα τα ειδικά όρια ηλικίας που επιτρέπουν πρόωρη έξοδο από την εργασία, ενιαιοποιούνται οι κανόνες ασφάλισης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης γίνονται τρία, η αρχιτεκτονική του συστήματος παίρνει χαρακτηριστικά οιονεί μικτού με μία βασική σύνταξη (αναδιανεμητική) και μία ανταποδοτική.
7. Εξορθολογίζεται η μισθολογική δαπάνη στο δημόσιο. Ήδη οι υπερωρίες των αποσπασμένων σε βουλευτικά γραφεία, διοικητές οργανισμών, υπουργούς κοκ μειώθηκαν κατά 50% και έπεται συνέχεια για τους υπόλοιπους υπαλλήλους. Χοντρό είναι και το ψαλίδι στα επιδόματα που μειώνονται μέχρι και 10% για τους πιο ευνοημένους. Ανοίγει επιτέλους και από άλλη αφετηρία πλέον η συζήτηση για την ενιαιοποίηση του μισθολογίου των Δημοσίων Υπαλλήλων.
8. Κλείνει η στρόφιγγα των προσλήψεων από την πίσω πόρτα στο Δημόσιο με το ΑΣΕΠ να επεκτείνει το πεδίο αρμοδιότητάς του.
9. Εξασθενίζει κάπως η δύναμη των συντεχνιών. Οι πολίτες, ξεμπλοκάρουμε ψυχολογικά από τα μπλόκα και τις αντιδράσεις των εγωιστικών συμφερόντων, αφού πλέον αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της κατάστασης και στην συντριπτική μας πλειοψηφία θεωρούμε τα όποια μέτρα αναγκαία και δίκαια.
10. Παύουμε να αισθανόμαστε βολικά ως κοινωνία συνενοχής. Δεν ανεχόμαστε πλέον τη διαφθορά, την παρακμή, το παραμύθιασμα, δεν δικαιολογούμε τις παθογένειες και τα χρόνια προβλήματα, δεν υποκύπτουμε στον ωχαδελφισμό, δεν τρώμε κουτόχορτο, δεν υιοθετούμε τη θεωρία όλοι ίδιοι είναι. Γι' αυτό κι επειδή οι περισσότεροι πολίτες βάζουμε πλάτη για να βγει η Ελλάδα από την κρίση έχουμε απαιτήσεις. Τόσο από τον εαυτό μας όσο και από την κυβέρνηση, την οποία θα τιμωρήσουμε σκληρά εάν αποτύχει.
Πηγή G700
1. Το δημοσιονομικό σοκ μας αφυπνίζει. Σταδιακά συνειδητοποιούμε ότι ο μεταπολιτευτικός επιχώριος ευδαιμονισμός για χρόνια συντηρούνταν με δανεικά. Λεφτά δεν υπάρχουν, υπάρχουν όμως μεγάλες δυνατότητες να δημιουργηθεί πλούτος εφόσον εφαρμοστούν οι κατάλληλες πολιτικές.
2. Αποκτήσαμε συλλογικό στόχο για τον οποίο αξίζει να αγωνιστούμε μετά την ένταξη στην ΟΝΕ το 2001 και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004. Είναι η έξοδος της χώρας από την κρίση και την παρακμή. Η εθνική ανάταση και η οικονομική ανάταξη.
3. Μεταβάλουμε, έστω προσωρινά, τις καταναλωτικές μας συνήθειες κάνοντας καλό στην τσέπη και την υγεία μας. Από ανυπόμονοι καταναλωτές που ζουν για να καταναλώνουν (homo consumerus), αναγκαζόμαστε να χαλιναγωγήσουμε τις επιθυμίες μας, ενώ γινόμαστε πιο προσεκτικοί και φιδωλοί στις αγορές μας.
4. Μειώνονται αργά και σταθερά οι τιμές των ακινήτων, οι οποίες σύμφωνα με την εξαμηνιαία έκθεση για την αγορά ακινήτων του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών είναι υπερτιμημένες από 10% έως 30%. 250 χιλιάδες σπίτια παραμένουν απούλητα δημιουργώντας ευκαιρίες για νέους και παλιούς που θέλουν να αγοράσουν κατοικία.
5. Γίνεται πιο δίκαιη η φορολογία. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες καταργείται η αυτοτελής φορολόγηση, περιορίζονται στο ελάχιστο οι εξαιρέσεις, ενιαιοποιείται η φορολογική κλίμακα, επιστρέφει ο φόρος σε κληρονομιές και γονικές παροχές, φορολογείται η μεγάλη ακίνητη περιουσία, μπαίνει στο στόχαστρο η μεγάλη φοροδιαφυγή και το οικονομικό έγκλημα, το αφορολόγητο όριο συνδέεται με την επίδειξη αποδείξεων για δαπάνες, μπαίνουν παντού ταμειακές μηχανές.
6. Το ασφαλιστικό σύστημα προσαρμόζεται σταδιακά στα πραγματικά οικονομικά και δημογραφικά δεδομένα. Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες κόβονται όλα τα ειδικά όρια ηλικίας που επιτρέπουν πρόωρη έξοδο από την εργασία, ενιαιοποιούνται οι κανόνες ασφάλισης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης γίνονται τρία, η αρχιτεκτονική του συστήματος παίρνει χαρακτηριστικά οιονεί μικτού με μία βασική σύνταξη (αναδιανεμητική) και μία ανταποδοτική.
7. Εξορθολογίζεται η μισθολογική δαπάνη στο δημόσιο. Ήδη οι υπερωρίες των αποσπασμένων σε βουλευτικά γραφεία, διοικητές οργανισμών, υπουργούς κοκ μειώθηκαν κατά 50% και έπεται συνέχεια για τους υπόλοιπους υπαλλήλους. Χοντρό είναι και το ψαλίδι στα επιδόματα που μειώνονται μέχρι και 10% για τους πιο ευνοημένους. Ανοίγει επιτέλους και από άλλη αφετηρία πλέον η συζήτηση για την ενιαιοποίηση του μισθολογίου των Δημοσίων Υπαλλήλων.
8. Κλείνει η στρόφιγγα των προσλήψεων από την πίσω πόρτα στο Δημόσιο με το ΑΣΕΠ να επεκτείνει το πεδίο αρμοδιότητάς του.
9. Εξασθενίζει κάπως η δύναμη των συντεχνιών. Οι πολίτες, ξεμπλοκάρουμε ψυχολογικά από τα μπλόκα και τις αντιδράσεις των εγωιστικών συμφερόντων, αφού πλέον αντιλαμβανόμαστε την κρισιμότητα της κατάστασης και στην συντριπτική μας πλειοψηφία θεωρούμε τα όποια μέτρα αναγκαία και δίκαια.
10. Παύουμε να αισθανόμαστε βολικά ως κοινωνία συνενοχής. Δεν ανεχόμαστε πλέον τη διαφθορά, την παρακμή, το παραμύθιασμα, δεν δικαιολογούμε τις παθογένειες και τα χρόνια προβλήματα, δεν υποκύπτουμε στον ωχαδελφισμό, δεν τρώμε κουτόχορτο, δεν υιοθετούμε τη θεωρία όλοι ίδιοι είναι. Γι' αυτό κι επειδή οι περισσότεροι πολίτες βάζουμε πλάτη για να βγει η Ελλάδα από την κρίση έχουμε απαιτήσεις. Τόσο από τον εαυτό μας όσο και από την κυβέρνηση, την οποία θα τιμωρήσουμε σκληρά εάν αποτύχει.
Πηγή G700
ΠΓΔΜ: Μείωση κατά 0,5% του βασικού επιτοκίου της Κεντρικής Τράπεζας 05/01/2010
Σε νέα μείωση του βασικού επιτοκίου, κατά 0,5%, προχώρησε η Κεντρική Τράπεζα της ΠΓΔΜ. Είχε προηγηθεί μείωση κατά μισή ποσοστιαία μονάδα τον περασμένο Νοέμβριο. Πλέον, το βασικό επιτόκιο της Κεντρικής Τράπεζας της ΠΓΔΜ ανέρχεται σε 8%.
Συρρίκνωση της οικονομίας κατά 1,8%, το τρίτο τρίμηνο του 2009 28/12/2009
Συρρίκνωση κατά 1,8% σημείωσε η οικονομία της ΠΓΔΜ , στη διάρκεια του τρίτου τριμήνου του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της χώρας.
Στο 31,9% η ανεργία το δεύτερο τρίμηνο του 2009 12/10/2009
Στο 31,9% διαμορφώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στην ΠΓΔΜ το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με στοιχεία του Κρατικού Γραφείου Στατιστικής της χώρας.
Αυστραλοί θα εξορύξουν χρυσό στη ΠΓΔΜ 21/08/2009
Αυστραλιανή εταιρία ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε σημαντική επένδυση στην ΠΓΔΜ.
Στα 327 ευρώ ανήλθε ο μέσος μηνιαίος μισθός τον μήνα Μάιο 29/07/2009
Ο μέσος μηνιαίος καθαρός μισθός στην ΠΓΔΜ, τον μήνα Μάιο ανήλθε στα 20.112 δηνάρια (327 ευρώ), σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της χώρας.
Σε νέα μείωση του βασικού επιτοκίου, κατά 0,5%, προχώρησε η Κεντρική Τράπεζα της ΠΓΔΜ. Είχε προηγηθεί μείωση κατά μισή ποσοστιαία μονάδα τον περασμένο Νοέμβριο. Πλέον, το βασικό επιτόκιο της Κεντρικής Τράπεζας της ΠΓΔΜ ανέρχεται σε 8%.
Συρρίκνωση της οικονομίας κατά 1,8%, το τρίτο τρίμηνο του 2009 28/12/2009
Συρρίκνωση κατά 1,8% σημείωσε η οικονομία της ΠΓΔΜ , στη διάρκεια του τρίτου τριμήνου του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της χώρας.
Στο 31,9% η ανεργία το δεύτερο τρίμηνο του 2009 12/10/2009
Στο 31,9% διαμορφώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στην ΠΓΔΜ το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με στοιχεία του Κρατικού Γραφείου Στατιστικής της χώρας.
Αυστραλοί θα εξορύξουν χρυσό στη ΠΓΔΜ 21/08/2009
Αυστραλιανή εταιρία ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε σημαντική επένδυση στην ΠΓΔΜ.
Στα 327 ευρώ ανήλθε ο μέσος μηνιαίος μισθός τον μήνα Μάιο 29/07/2009
Ο μέσος μηνιαίος καθαρός μισθός στην ΠΓΔΜ, τον μήνα Μάιο ανήλθε στα 20.112 δηνάρια (327 ευρώ), σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της χώρας.
Παπανδρέου: Η επίβιωση της Ελλάδας "τίθεται εν κινδύνω"
Εκτύπωση σελίδαςΕκτύπωση
Αποθήκευση σελίδαςΑποθήκευση
Αποστολή με e-mailΑποστολή
Μέγεθος κειμένουΜέγεθος
Facebook
Twitter
"Η ίδια η επιβίωση της χώρας τίθεται εν κινδύνω" παραδέχεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με δηλώσεις του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, την ώρα που βρίσκεται αντιμέτωπος με απεργίες, λόγων των δραστικών περικοπών στον προϋπολογισμό μετά τις πιέσεις από τις Βρυξέλλες για τη σταθερότητα του ευρώ.
Παράλληλα, επαναλαμβάνει ότι η χώρα μας δεν ζητεί χρήματα από τη Γερμανία. Στο ίδιο δημοσίευμα, το περιοδικό επικαλείται πηγές του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τις οποίες οι χώρες της Ευρωζώνης, εξετάζουν την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα ύψους 20 με 25 δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια και εγγυήσεις.
"Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατάσταση θα είναι πολύ επώδυνη. Πρόκειται για την επιβίωση της χώρας μας", δήλωσε ο κ. Παπανδρέου στο περιοδικό, το οποίο κυκλοφορεί την Κυριακή με ημερομηνία της Δευτέρας.
Ωστόσο, ο κ. Παπανδρέου εκφράζει την αποφασιστικότητά του να πιέσει για την εφαρμογή σκληρών οικονομικών μεταρρυθμίσεων παρά τις επικείμενες πανελλαδικές απεργίες.
"Έχουμε τη λαϊκή στήριξη. Τα συνδικάτα το γνωρίζουν κι εκείνα. Είμαι αποφασισμένος να διατηρήσω αυτή τη θέση μου", προσθέτει πρωθυπουργός.
Την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησαν απεργίες οι εργαζόμενοι με αφορμή τα μέτρα που περιλαμβάνουν το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τις περικοπές στα επιδόματα, την αύξηση κατά δύο χρόνια του μέσου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και της επιβολής υψηλότερων φόρων.
Στις 24 Φεβρουαρίου τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με τη συμμετοχή και της ΟΤΟΕ έχουν προγραμματίσει γενική πανελλαγική απεργία, αντιδρώντας στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην εισοδηματική πολιτική, το φορολογικό και το ασφαλιστικό σύστημα.
Η χώρα μας την περασμένη εβδομάδα εξασφάλισε την έγκριση για ένα πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο προβλέπει τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 12.7% του ΑΕΠ το 2009 στο όριο του 3%, σύμφωνα με τις συστάσεις της Ε.Ε, ως το 2012, με μείωση κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες εντός του 2010.
Σε αντάλλαγμα, οι υπουργοί της Ευρωζώνης και της ΕΕ απέσπασαν τη δέσμευση της Αθήνας, να παρουσιάσει περαιτέρω αυστηρά οικονομικά μέτρα ως τις 15 Μαρτίου, που αναμένεται να υποβάλει την πρώτη από μία σειρά μηνιαίων εκθέσεών της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κατάσταση στα δημόσια οικονομικά της.
Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε σίγουρος ότι η Ελλάδα θα επιτύχει τη φιλόδοξη μείωση στο έλλειμμα του προϋπολογισμού με την πάταξη της δωροδοκίας της διαφθοράς.
"Αν το κράτος μας λειτουργούσε καλά δεν θα χρειάζονταν περαιτέρω περιορισμοί. Αλλά εφόσον υπάρχουν τόσο μεγάλες σπατάλες παντού, μπορούμε επίσης να κάνουμε και μεγάλη οικονομία", δήλωσε ο κ. Παπανδρέου.
Ως παράδειγμα ο πρωθυπουργός ανέφερε τα αποτελέσματα μελέτης που εκπόνησε τον περασμένο χρόνο ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η οποία έδειξε ότι το 30% του συνόλου των δαπανών σε όλα τα νοσοκομεία της Ελλάδας αφορά τη διαφθορά.
"Απλώς φανταστείτε πόσα χρήματα θα γλιτώναμε μόνο από την εισαγωγή υπολογιστών στα νοσοκομεία", είπε ο κ. Παπανδρέου.
Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η διαφθορά είναι διάχυτη στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ το πολιτικό σύστημα ενθαρρύνει την ευνοιοκρατία και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.
Ως εκ τούτου, είπε, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο κράτος και δεν πληρώνουν τους φόρους τους. "Πρέπει να δούμε την κρίση ως μία ευκαιρία να θεσπίσουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις", είπε ο πρωθυπουργός.
Ο ίδιος απάντησε στις ανησυχίες των Γερμανών ότι θα χρειαστεί να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση, αφού αντιμετωπίσουν τις δικές τους περικοπές.
"Δεν ζητάμε χρήματα από τη Γερμανία, ακόμη κι αν μερικές φορές το ζήτημα παρουσιάζεται έτσι", είπε ο κ. Παπανδρέου τονίζοντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται ωστόσο να έχει πρόσβαση στην πίστωση με τις ίδιες συνθήκες, όπως οι άλλες χώρες, ώστε να επιτύχει τη μεταρρύθμιση.
Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Αθήνα έχουν βυθίσει την ευρωζώνη στη σοβαρότερη κρίση της από τότε που εισήχθη (το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα) πριν από 11 χρόνια, κάνοντας τις αγορές να εστιάσουν την προσοχή τους σε άλλες επισφαλείς από δημοσιονομική άποψη χώρες, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Εκτύπωση σελίδαςΕκτύπωση
Αποθήκευση σελίδαςΑποθήκευση
Αποστολή με e-mailΑποστολή
Μέγεθος κειμένουΜέγεθος
"Η ίδια η επιβίωση της χώρας τίθεται εν κινδύνω" παραδέχεται ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με δηλώσεις του στο γερμανικό περιοδικό Der Spiegel, την ώρα που βρίσκεται αντιμέτωπος με απεργίες, λόγων των δραστικών περικοπών στον προϋπολογισμό μετά τις πιέσεις από τις Βρυξέλλες για τη σταθερότητα του ευρώ.
Παράλληλα, επαναλαμβάνει ότι η χώρα μας δεν ζητεί χρήματα από τη Γερμανία. Στο ίδιο δημοσίευμα, το περιοδικό επικαλείται πηγές του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τις οποίες οι χώρες της Ευρωζώνης, εξετάζουν την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα ύψους 20 με 25 δισεκατομμύρια ευρώ σε δάνεια και εγγυήσεις.
"Όλοι γνωρίζουμε ότι η κατάσταση θα είναι πολύ επώδυνη. Πρόκειται για την επιβίωση της χώρας μας", δήλωσε ο κ. Παπανδρέου στο περιοδικό, το οποίο κυκλοφορεί την Κυριακή με ημερομηνία της Δευτέρας.
Ωστόσο, ο κ. Παπανδρέου εκφράζει την αποφασιστικότητά του να πιέσει για την εφαρμογή σκληρών οικονομικών μεταρρυθμίσεων παρά τις επικείμενες πανελλαδικές απεργίες.
"Έχουμε τη λαϊκή στήριξη. Τα συνδικάτα το γνωρίζουν κι εκείνα. Είμαι αποφασισμένος να διατηρήσω αυτή τη θέση μου", προσθέτει πρωθυπουργός.
Την περασμένη εβδομάδα ξεκίνησαν απεργίες οι εργαζόμενοι με αφορμή τα μέτρα που περιλαμβάνουν το πάγωμα των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τις περικοπές στα επιδόματα, την αύξηση κατά δύο χρόνια του μέσου ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και της επιβολής υψηλότερων φόρων.
Στις 24 Φεβρουαρίου τα δύο μεγαλύτερα συνδικάτα ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με τη συμμετοχή και της ΟΤΟΕ έχουν προγραμματίσει γενική πανελλαγική απεργία, αντιδρώντας στις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην εισοδηματική πολιτική, το φορολογικό και το ασφαλιστικό σύστημα.
Η χώρα μας την περασμένη εβδομάδα εξασφάλισε την έγκριση για ένα πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο προβλέπει τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 12.7% του ΑΕΠ το 2009 στο όριο του 3%, σύμφωνα με τις συστάσεις της Ε.Ε, ως το 2012, με μείωση κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες εντός του 2010.
Σε αντάλλαγμα, οι υπουργοί της Ευρωζώνης και της ΕΕ απέσπασαν τη δέσμευση της Αθήνας, να παρουσιάσει περαιτέρω αυστηρά οικονομικά μέτρα ως τις 15 Μαρτίου, που αναμένεται να υποβάλει την πρώτη από μία σειρά μηνιαίων εκθέσεών της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την κατάσταση στα δημόσια οικονομικά της.
Ο κ. Παπανδρέου δήλωσε σίγουρος ότι η Ελλάδα θα επιτύχει τη φιλόδοξη μείωση στο έλλειμμα του προϋπολογισμού με την πάταξη της δωροδοκίας της διαφθοράς.
"Αν το κράτος μας λειτουργούσε καλά δεν θα χρειάζονταν περαιτέρω περιορισμοί. Αλλά εφόσον υπάρχουν τόσο μεγάλες σπατάλες παντού, μπορούμε επίσης να κάνουμε και μεγάλη οικονομία", δήλωσε ο κ. Παπανδρέου.
Ως παράδειγμα ο πρωθυπουργός ανέφερε τα αποτελέσματα μελέτης που εκπόνησε τον περασμένο χρόνο ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), η οποία έδειξε ότι το 30% του συνόλου των δαπανών σε όλα τα νοσοκομεία της Ελλάδας αφορά τη διαφθορά.
"Απλώς φανταστείτε πόσα χρήματα θα γλιτώναμε μόνο από την εισαγωγή υπολογιστών στα νοσοκομεία", είπε ο κ. Παπανδρέου.
Ο κ. Παπανδρέου είπε ότι η διαφθορά είναι διάχυτη στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ το πολιτικό σύστημα ενθαρρύνει την ευνοιοκρατία και τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.
Ως εκ τούτου, είπε, πολλοί είναι εκείνοι που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στο κράτος και δεν πληρώνουν τους φόρους τους. "Πρέπει να δούμε την κρίση ως μία ευκαιρία να θεσπίσουμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις", είπε ο πρωθυπουργός.
Ο ίδιος απάντησε στις ανησυχίες των Γερμανών ότι θα χρειαστεί να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση, αφού αντιμετωπίσουν τις δικές τους περικοπές.
"Δεν ζητάμε χρήματα από τη Γερμανία, ακόμη κι αν μερικές φορές το ζήτημα παρουσιάζεται έτσι", είπε ο κ. Παπανδρέου τονίζοντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται ωστόσο να έχει πρόσβαση στην πίστωση με τις ίδιες συνθήκες, όπως οι άλλες χώρες, ώστε να επιτύχει τη μεταρρύθμιση.
Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Αθήνα έχουν βυθίσει την ευρωζώνη στη σοβαρότερη κρίση της από τότε που εισήχθη (το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα) πριν από 11 χρόνια, κάνοντας τις αγορές να εστιάσουν την προσοχή τους σε άλλες επισφαλείς από δημοσιονομική άποψη χώρες, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Der Spiegel: Βοήθεια μέχρι 25 δισ. στην Ελλάδα
"Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού οι χώρες της ευρωζώνης θα παράσχουν από κοινού βοήθεια ύψους 20-25 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα.
Τη χορήγηση βοήθειας στην Ελλάδα από τις χώρες της Ευρωζώνης της τάξης των 20-25 δις. Ευρώ προβλέπουν ορισμένες «πρώτες σκέψεις» του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με...
προδημοσίευση ρεπορτάζ του περιοδικού Der Spiegel που κυκλοφορεί την Κυριακή. Το περιοδικό περιέχει αφιέρωμα για την Ελλάδα μαζί με συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου.
Αναφερόμενο στις "αρχικές εκτιμήσεις" του υπουργείου, το Der Spiegel γράφει ότι το μερίδιο της οικονομικής βοήθειας που θα παράσχει η κάθε χώρα προς την Ελλάδα θα υπολογιστεί με βάση το ποσοστό του κεφαλαίου που κάθε χώρα διαθέτει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεν έχει σχολιάσει μέχρι στιγμής τις πληροφορίες του Der Spiegel. Ωστόσο, σε ερώτηση πριν απο τρεις ημέρες για το αν η γερμανική κυβέρνηση «βλέπει» την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Μίχαελ Οφερ είχε δηλώσει πως «δεν τίθεται τέτοιο θέμα», παραπέμποντας και στις δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα, περαν της πολιτικής στήριξης δεν έχει ζητήσει από τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ενωση κανενός είδους οικονομική βοήθεια.
Στην προδημοσίευση πάντως του ρεπορτάζ αναφέρεται ότι η από κοινού βοήθεια των χωρών της Ευρωζώνης θα αποτελείται από δάνεια και εγγυήσεις και ότι στη Γερμανία θα αναλογεί ένα ποσό της τάξης των 4-5 δισ. Ευρώ (από το συνολικό των 20-25 δις.), καθώς και ότι την διεκπεραίωση των σχετικών διαδικασιών προβλέπεται να αναλάβει η κρατική τράπεζα Kreditanstalt fuer Wiederaufbau . "Οι συνεργάτες του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε - αναφέρεται - συνδέουν τη χορήγηση της βοήθειας με αυστηρούς όρους και συναρτούν την καταβολή της πρώτης δόσης με την εκπλήρωση των προϋποθέσεων που θα έχουν τεθεί".
Στο κείμενο των συνεργατών του Σόιμπλε συμπεριλαμβάνονται προτάσεις για «μεσοπρόθεσμα» μέτρα καλύτερου συντονισμού της οικονομικής πολιτικής των χωρών της Ευρωζώνης, καθώς και η δημιουργία μελλοντικά ενός ευρωπαϊκού θεσμού κατά το πρότυπο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προκειμένου να επωμίζεται, όταν χρειάζεται, μέτρα διάσωσης μιας χώρας. "
http://www.newsit.gr/
Share on Facebook
Διαβάστε Περισσότερα
Αναρτήθηκε από troktiko
"Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού οι χώρες της ευρωζώνης θα παράσχουν από κοινού βοήθεια ύψους 20-25 δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα.
Τη χορήγηση βοήθειας στην Ελλάδα από τις χώρες της Ευρωζώνης της τάξης των 20-25 δις. Ευρώ προβλέπουν ορισμένες «πρώτες σκέψεις» του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με...
προδημοσίευση ρεπορτάζ του περιοδικού Der Spiegel που κυκλοφορεί την Κυριακή. Το περιοδικό περιέχει αφιέρωμα για την Ελλάδα μαζί με συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου.
Αναφερόμενο στις "αρχικές εκτιμήσεις" του υπουργείου, το Der Spiegel γράφει ότι το μερίδιο της οικονομικής βοήθειας που θα παράσχει η κάθε χώρα προς την Ελλάδα θα υπολογιστεί με βάση το ποσοστό του κεφαλαίου που κάθε χώρα διαθέτει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών δεν έχει σχολιάσει μέχρι στιγμής τις πληροφορίες του Der Spiegel. Ωστόσο, σε ερώτηση πριν απο τρεις ημέρες για το αν η γερμανική κυβέρνηση «βλέπει» την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Μίχαελ Οφερ είχε δηλώσει πως «δεν τίθεται τέτοιο θέμα», παραπέμποντας και στις δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα, περαν της πολιτικής στήριξης δεν έχει ζητήσει από τους εταίρους της στην Ευρωπαϊκή Ενωση κανενός είδους οικονομική βοήθεια.
Στην προδημοσίευση πάντως του ρεπορτάζ αναφέρεται ότι η από κοινού βοήθεια των χωρών της Ευρωζώνης θα αποτελείται από δάνεια και εγγυήσεις και ότι στη Γερμανία θα αναλογεί ένα ποσό της τάξης των 4-5 δισ. Ευρώ (από το συνολικό των 20-25 δις.), καθώς και ότι την διεκπεραίωση των σχετικών διαδικασιών προβλέπεται να αναλάβει η κρατική τράπεζα Kreditanstalt fuer Wiederaufbau . "Οι συνεργάτες του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε - αναφέρεται - συνδέουν τη χορήγηση της βοήθειας με αυστηρούς όρους και συναρτούν την καταβολή της πρώτης δόσης με την εκπλήρωση των προϋποθέσεων που θα έχουν τεθεί".
Στο κείμενο των συνεργατών του Σόιμπλε συμπεριλαμβάνονται προτάσεις για «μεσοπρόθεσμα» μέτρα καλύτερου συντονισμού της οικονομικής πολιτικής των χωρών της Ευρωζώνης, καθώς και η δημιουργία μελλοντικά ενός ευρωπαϊκού θεσμού κατά το πρότυπο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προκειμένου να επωμίζεται, όταν χρειάζεται, μέτρα διάσωσης μιας χώρας. "
http://www.newsit.gr/
Share on Facebook
Διαβάστε Περισσότερα
Αναρτήθηκε από troktiko
Διαβάστε το προσεκτικά και σκεφτείτε και τη δική σας στάση. Για να αλλάξει επιτέλους αυτή η χώρα πραγματικά σελίδα.
"Εγώ κ. Πρωθυπουργέ, εγώ θα σας δανείσω ! Ατόκως και για όσο χρόνο χρειαστεί. Γιατί πιστεύω στον έντιμο αγώνα σας κι ας μην είμαι ΠΑΣΟΚ.
Γιατί πλήρωσα στη Βενετία για να δω, εκεί, το δισκοπότηρο της πατρίδας των παππούδων μου , της Τραπεζούντας, , γιαυτό.
Για τα άλογα του Ιπποδρόμου της Κωνσταντινούπολης στον Άγιο Μάρκο, για τη Νίκη της Σαμοθράκης στο Λούβρο, για το Ναό της Περγάμου στο Βερολίνο, για τα γύψινα ομοιώματα στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Εγώ θα σας δανείσω απ΄το μισθό μου και η Δέσποινα που είναι δεξιά και μου θύμισε πως οι Ελληνίδες έλιωναν τα κοσμήματα τους για να τα κάνουν βόλια για την ιδέα της ελεύθερης πατρίδας.
Μαζί νομίζω όλοι οι πρόσφυγες, όλοι οι Έλληνες θα σας δανείσουμε, όσο μπορούμε ο καθένας, για να μειώσουμε τη ζημιά και να μη βλέπουμε πια τη χαιρέκακη ικανοποίηση αυτών που καθοδήγησαν και ζουν ακόμη από τις αρπαγές του πολιτισμού μας, από την διάβρωσή μας με τις μίζες τους, αυτών που με κυνισμό και απληστία σήμερα οργανώνουν τις νέες λεηλασίες.
Σας παρακαλώ ζητείστε πρώτα από τους Έλληνες να βοηθήσουμε την πατρίδα μας , με τους δικούς μας όρους, με τα δικά μας Μαθηματικά και με την δική μας Ψυχή.
Ζητείστε δάνειο απο τους ευπατρίδες, απο τους εύπορους αλλά και απο τους μισθωτούς και από τη μητέρα μου που είναι συνταξιούχος του ΟΓΑ.Είμαι βέβαιη πως είμαστε όλοι εδώ.
Σας ευχαριστώ"
"Εγώ κ. Πρωθυπουργέ, εγώ θα σας δανείσω ! Ατόκως και για όσο χρόνο χρειαστεί. Γιατί πιστεύω στον έντιμο αγώνα σας κι ας μην είμαι ΠΑΣΟΚ.
Γιατί πλήρωσα στη Βενετία για να δω, εκεί, το δισκοπότηρο της πατρίδας των παππούδων μου , της Τραπεζούντας, , γιαυτό.
Για τα άλογα του Ιπποδρόμου της Κωνσταντινούπολης στον Άγιο Μάρκο, για τη Νίκη της Σαμοθράκης στο Λούβρο, για το Ναό της Περγάμου στο Βερολίνο, για τα γύψινα ομοιώματα στο Μουσείο της Ακρόπολης.
Εγώ θα σας δανείσω απ΄το μισθό μου και η Δέσποινα που είναι δεξιά και μου θύμισε πως οι Ελληνίδες έλιωναν τα κοσμήματα τους για να τα κάνουν βόλια για την ιδέα της ελεύθερης πατρίδας.
Μαζί νομίζω όλοι οι πρόσφυγες, όλοι οι Έλληνες θα σας δανείσουμε, όσο μπορούμε ο καθένας, για να μειώσουμε τη ζημιά και να μη βλέπουμε πια τη χαιρέκακη ικανοποίηση αυτών που καθοδήγησαν και ζουν ακόμη από τις αρπαγές του πολιτισμού μας, από την διάβρωσή μας με τις μίζες τους, αυτών που με κυνισμό και απληστία σήμερα οργανώνουν τις νέες λεηλασίες.
Σας παρακαλώ ζητείστε πρώτα από τους Έλληνες να βοηθήσουμε την πατρίδα μας , με τους δικούς μας όρους, με τα δικά μας Μαθηματικά και με την δική μας Ψυχή.
Ζητείστε δάνειο απο τους ευπατρίδες, απο τους εύπορους αλλά και απο τους μισθωτούς και από τη μητέρα μου που είναι συνταξιούχος του ΟΓΑ.Είμαι βέβαιη πως είμαστε όλοι εδώ.
Σας ευχαριστώ"
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
Οι τακτικές της Wall Street οι οποίες οδήγησαν στην κρίση των στεγαστικών δάνειων στην Αμερική επιδείνωσαν την κρίση στην Ελλάδα και υπ έσκαψαν το ευρώ οδηγώντας τις ευρωπαϊκός κυβερνήσεις να κρύβουν τα ιλιγγιώδη χρέη τους.
Καθώς οι φόβοι για την Ελλάδα διαχέονται στις αγορές, αρχεία και συνεντεύξεις δείχνουν ότι με την βοήθεια της Wall Street’s η χώρα μπλέχτηκε σε μια δεκαετή προσπάθεια να ξεγελάσει τα ευρωπαϊκά όρια για το χρέος. Μια συμφωνία από με την Goldman Sachs βοήθησε να κρυφτούν δισεκατομμύρια από τον ορατό στις Βρυξέλες προϋπολογισμό.
Ακόμη και όταν η κρίση ήταν κοντά στην κορύφωση της οι τραπεζίτες έψαχναν τρόπους να βοηθήσουν την Ελλάδα στέλνοντας στο μέλλον την...
ώρα της τελικής αποκάλυψης.
Συμφώνα με δυο άτομα που ενημερώθηκαν για την σύσκεψη, αρχές Νοεμβρίου-τρεις μήνες πριν η Αθήνα γίνει το επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομικής νευρικότητας- μια ομάδα από την Goldman Sachs έφτασε στην αρχαία πόλη με μια πολύ μοντέρνα πρόταση για την κυβέρνηση που πιέζονταν για να πληρώσει τους Λογαριασμούς της.
Τραπεζίτες καθοδηγούμενοι από τον πρόεδρο της Goldman’s Gary D. Coh πρότειναν συμβόλαιο που θα έσπρωχνε μακριά στο μέλλον τα χρέη της Ελλάδας από το σύστημα υγείας, περίπου όπως οι υπερχρεωμένοι ιδιοκτήτες σπιτιών κάνουν με δεύτερη υποθήκη για να πληρώσουν τα χρέη τους από πιστωτικές κάρτες.
Το σύστημα είχε δουλέψει και στο παρελθόν. Το 2001 αμέσως μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ η Goldman βοήθησε την Κυβέρνηση σιωπηλά δανείζοντας την δισεκατομμύρια όπως είπαν άνθρωποι που γνώριζαν για αυτές στις συμφωνίες.
Αυτή η συμφωνία -που παρέμεινε κρυφή από το κοινό και έμοιαζε περισσότερο με ταμειακή διευκόλυνση παρά με δάνειο-, βοήθησε την Αθήνα να πιάσει τους σκληρούς κανόνες της ευρωζώνης συνεχίζοντας να ξοδεύει πέρα από τα όρια της.
Η Αθήνα τον Νοέμβριο δεν αποδέχτηκε την πρόταση της Goldman αλλά με την Ελλάδα να καταρρέει κάτω από το βάρος των χρεών της και τους πλούσιους πιστωτές της να αποφεύγουν να την βοηθήσουν, εγείρονται ερωτήματα για της συμφωνίες της τελευταίας δεκαετίας και για τον ρολό της Wall Street’ στο τελευταίο οικονομικό δράμα.
Όπως και στην κρίση των στεγαστικών δανείων και του AIG τα οικονομικά παράγωγα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην άνοδο των χρεών της Ελλάδας. Συμφωνίες επεξεργασμένες από την Goldman Sachs, την JPMorgan Chase και μια ευρεία γκάμα τραπεζών, έπαιξαν ένα κρίσιμο ρόλο στην άνοδο των ελληνικών χρεών οδηγώντας πολιτικούς να μασκαρέψουν τις δανειακές τους ανάγκες στην Ελλάδα στην Ιταλία και πιθανώς αλλού.
Με δεκάδες περιπτώσεις αντίστοιχων συμφωνιών στην Ευρώπη οι τράπεζες παρείχαν προκαταβολικά ρευστό με αντάλλαγμα κυβερνητικά έσοδα από το μέλλον και έτσι αυτές οι υποχρεώσεις έμεναν έξω από τα επίσημα βιβλία. Η Ελλάδα για παράδειγμα διαπραγματεύτηκε κρατικά έσοδα από τα δικαιώματα της στο αεροδρόμιο και στα έσοδα τα από τυχερά παιχνίδια τα επόμενα χρόνια.
Η υφιστάμενη κριτική λέει ότι τέτοιες συμφωνίες δεν καταγράφονται ως δάνεια, παραπλανούν τους επενδυτές (κερδοσκόπους) και παρακάμπτουν τους κανονισμούς για το χρέος μια χώρας.
Μερικές από αυτές τις ελληνικές συμφωνίες στο παρελθόν πήραν ονόματα αρχαίων θεών για παράδειγμα Αίολος ο θεός των άνεμων.
Η κρίση στην Ελλάδα αποτελεί την πιο μεγάλη πρόκληση έως τώρα για το ενιαίο νόμισμα το ευρώ και την ευρωπαϊκή οικονομική ενοποίηση. Η χώρα στο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα χρωστά στο κόσμο 300 δισεκατομμύρια δολάρια και πολλές μεγάλες τράπεζες είναι αγκιστρωμένες σε αυτό το χρέος. Μια χρεοκοπία θα είχε συνέπειες σε όλο τον κόσμο.
Μια ειδικός (spokeswoman) από το ελληνικό υπουργείο οικονομικών συναντήθηκε με πολλές τράπεζες του τελευταίους μήνες και δεν δεσμεύτηκε σε καμία πρόταση από τράπεζες. «Όλα τα οικονομικά του χρέους είναι συνδεδεμένα με την προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς» έλεγε. Η Goldman and JPMorgan αρνήθηκαν να σχολιάσουν.
Αυτές οι χειραγωγήσεις της Wall Street στην Ευρώπη, δεν έτυχαν προσοχής και δημοσιότητας σε αυτή την πλευρά του ατλαντικού, έχουν όμως δεχτεί σφοδρή κριτική στην Ελλάδα και σε περιοδικά όπως το Der Spiegel στην Γερμανία.
«Οι πολιτικοί θέλουν να σπρώξουν την μπάλα μπροστά και εάν ένας τραπεζίτης τους δείξει τον τρόπο για να σπρώξουν το πρόβλημα στο μέλλον θα το αποδεχτούν» είπε ο κος Γκίκας Α. Χαρδούβελης, ένας πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος ο οποίος βοήθησε στην συγγραφή πρόσφατης αναφοράς για τα οικονομικά της Ελλάδας.
Η Wall Street δεν δημιούργησε το ευρωπαϊκό χρέος. Οι τράπεζες όμως οδήγησαν την Ελλάδα στο να δανειστεί πέρα από τις δυνάμεις της με συμφωνίες απόλυτα νόμιμες. Υπάρχουν ελάχιστοι κανόνες για τον τρόπο δανεισμού των κρατών, έτσι τα κράτη μπορούν να δανειστούν για να καλύψουν έξοδα όπως αμυντικές δαπάνες και δαπάνες υγείας. Στην αγορά χρεών – οι κανόνες της Wall Street για κρατικά δάνεια και χρέη- δεν είναι τόσο βαθιά επικαιροποιημένοι.
“Αν μια κυβέρνηση θέλει να κλέψει την αγορά μπορεί να το κάνει” μας είπε ο Garry Schinasi ένας βετεράνος του ΔΝΤ της ειδικής υπηρεσίας που καταγράφει δείκτες αξιοπιστίας στις παγκόσμιες αγορές.
Οι τράπεζες εγκαίρως προχώρησαν σε αυτό που ήταν για αυτές μια υψηλής ποιότητας συμβίωση με τις σπατάλες κυβερνήσεις. Καθώς η Ελλάδα δεν αποδέχτηκε τα πλεονεκτήματα της πρότασης της Goldman τον Νοέμβριο του 2009 και πλήρωσε 300 εκατομμύρια χρέος για την συμφωνία του 2001
Καθώς οι φόβοι για την Ελλάδα διαχέονται στις αγορές, αρχεία και συνεντεύξεις δείχνουν ότι με την βοήθεια της Wall Street’s η χώρα μπλέχτηκε σε μια δεκαετή προσπάθεια να ξεγελάσει τα ευρωπαϊκά όρια για το χρέος. Μια συμφωνία από με την Goldman Sachs βοήθησε να κρυφτούν δισεκατομμύρια από τον ορατό στις Βρυξέλες προϋπολογισμό.
Ακόμη και όταν η κρίση ήταν κοντά στην κορύφωση της οι τραπεζίτες έψαχναν τρόπους να βοηθήσουν την Ελλάδα στέλνοντας στο μέλλον την...
ώρα της τελικής αποκάλυψης.
Συμφώνα με δυο άτομα που ενημερώθηκαν για την σύσκεψη, αρχές Νοεμβρίου-τρεις μήνες πριν η Αθήνα γίνει το επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομικής νευρικότητας- μια ομάδα από την Goldman Sachs έφτασε στην αρχαία πόλη με μια πολύ μοντέρνα πρόταση για την κυβέρνηση που πιέζονταν για να πληρώσει τους Λογαριασμούς της.
Τραπεζίτες καθοδηγούμενοι από τον πρόεδρο της Goldman’s Gary D. Coh πρότειναν συμβόλαιο που θα έσπρωχνε μακριά στο μέλλον τα χρέη της Ελλάδας από το σύστημα υγείας, περίπου όπως οι υπερχρεωμένοι ιδιοκτήτες σπιτιών κάνουν με δεύτερη υποθήκη για να πληρώσουν τα χρέη τους από πιστωτικές κάρτες.
Το σύστημα είχε δουλέψει και στο παρελθόν. Το 2001 αμέσως μετά την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ η Goldman βοήθησε την Κυβέρνηση σιωπηλά δανείζοντας την δισεκατομμύρια όπως είπαν άνθρωποι που γνώριζαν για αυτές στις συμφωνίες.
Αυτή η συμφωνία -που παρέμεινε κρυφή από το κοινό και έμοιαζε περισσότερο με ταμειακή διευκόλυνση παρά με δάνειο-, βοήθησε την Αθήνα να πιάσει τους σκληρούς κανόνες της ευρωζώνης συνεχίζοντας να ξοδεύει πέρα από τα όρια της.
Η Αθήνα τον Νοέμβριο δεν αποδέχτηκε την πρόταση της Goldman αλλά με την Ελλάδα να καταρρέει κάτω από το βάρος των χρεών της και τους πλούσιους πιστωτές της να αποφεύγουν να την βοηθήσουν, εγείρονται ερωτήματα για της συμφωνίες της τελευταίας δεκαετίας και για τον ρολό της Wall Street’ στο τελευταίο οικονομικό δράμα.
Όπως και στην κρίση των στεγαστικών δανείων και του AIG τα οικονομικά παράγωγα έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην άνοδο των χρεών της Ελλάδας. Συμφωνίες επεξεργασμένες από την Goldman Sachs, την JPMorgan Chase και μια ευρεία γκάμα τραπεζών, έπαιξαν ένα κρίσιμο ρόλο στην άνοδο των ελληνικών χρεών οδηγώντας πολιτικούς να μασκαρέψουν τις δανειακές τους ανάγκες στην Ελλάδα στην Ιταλία και πιθανώς αλλού.
Με δεκάδες περιπτώσεις αντίστοιχων συμφωνιών στην Ευρώπη οι τράπεζες παρείχαν προκαταβολικά ρευστό με αντάλλαγμα κυβερνητικά έσοδα από το μέλλον και έτσι αυτές οι υποχρεώσεις έμεναν έξω από τα επίσημα βιβλία. Η Ελλάδα για παράδειγμα διαπραγματεύτηκε κρατικά έσοδα από τα δικαιώματα της στο αεροδρόμιο και στα έσοδα τα από τυχερά παιχνίδια τα επόμενα χρόνια.
Η υφιστάμενη κριτική λέει ότι τέτοιες συμφωνίες δεν καταγράφονται ως δάνεια, παραπλανούν τους επενδυτές (κερδοσκόπους) και παρακάμπτουν τους κανονισμούς για το χρέος μια χώρας.
Μερικές από αυτές τις ελληνικές συμφωνίες στο παρελθόν πήραν ονόματα αρχαίων θεών για παράδειγμα Αίολος ο θεός των άνεμων.
Η κρίση στην Ελλάδα αποτελεί την πιο μεγάλη πρόκληση έως τώρα για το ενιαίο νόμισμα το ευρώ και την ευρωπαϊκή οικονομική ενοποίηση. Η χώρα στο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ μεγάλη για να χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα χρωστά στο κόσμο 300 δισεκατομμύρια δολάρια και πολλές μεγάλες τράπεζες είναι αγκιστρωμένες σε αυτό το χρέος. Μια χρεοκοπία θα είχε συνέπειες σε όλο τον κόσμο.
Μια ειδικός (spokeswoman) από το ελληνικό υπουργείο οικονομικών συναντήθηκε με πολλές τράπεζες του τελευταίους μήνες και δεν δεσμεύτηκε σε καμία πρόταση από τράπεζες. «Όλα τα οικονομικά του χρέους είναι συνδεδεμένα με την προσπάθεια καταπολέμησης της διαφθοράς» έλεγε. Η Goldman and JPMorgan αρνήθηκαν να σχολιάσουν.
Αυτές οι χειραγωγήσεις της Wall Street στην Ευρώπη, δεν έτυχαν προσοχής και δημοσιότητας σε αυτή την πλευρά του ατλαντικού, έχουν όμως δεχτεί σφοδρή κριτική στην Ελλάδα και σε περιοδικά όπως το Der Spiegel στην Γερμανία.
«Οι πολιτικοί θέλουν να σπρώξουν την μπάλα μπροστά και εάν ένας τραπεζίτης τους δείξει τον τρόπο για να σπρώξουν το πρόβλημα στο μέλλον θα το αποδεχτούν» είπε ο κος Γκίκας Α. Χαρδούβελης, ένας πρώην κυβερνητικός αξιωματούχος ο οποίος βοήθησε στην συγγραφή πρόσφατης αναφοράς για τα οικονομικά της Ελλάδας.
Η Wall Street δεν δημιούργησε το ευρωπαϊκό χρέος. Οι τράπεζες όμως οδήγησαν την Ελλάδα στο να δανειστεί πέρα από τις δυνάμεις της με συμφωνίες απόλυτα νόμιμες. Υπάρχουν ελάχιστοι κανόνες για τον τρόπο δανεισμού των κρατών, έτσι τα κράτη μπορούν να δανειστούν για να καλύψουν έξοδα όπως αμυντικές δαπάνες και δαπάνες υγείας. Στην αγορά χρεών – οι κανόνες της Wall Street για κρατικά δάνεια και χρέη- δεν είναι τόσο βαθιά επικαιροποιημένοι.
“Αν μια κυβέρνηση θέλει να κλέψει την αγορά μπορεί να το κάνει” μας είπε ο Garry Schinasi ένας βετεράνος του ΔΝΤ της ειδικής υπηρεσίας που καταγράφει δείκτες αξιοπιστίας στις παγκόσμιες αγορές.
Οι τράπεζες εγκαίρως προχώρησαν σε αυτό που ήταν για αυτές μια υψηλής ποιότητας συμβίωση με τις σπατάλες κυβερνήσεις. Καθώς η Ελλάδα δεν αποδέχτηκε τα πλεονεκτήματα της πρότασης της Goldman τον Νοέμβριο του 2009 και πλήρωσε 300 εκατομμύρια χρέος για την συμφωνία του 2001
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
Το έγγραφο, επίσης γνωστό ως Red House Report, είναι μια λεπτομερής έκθεση της μυστικής συνεδρίασης στο Maison Rouge Hotel στο Στρασβούργο στις 10 Αυγούστου 1944. Εκεί, Ναζί αξιωματούχοι συγκρότησαν μια ομάδα από την ελίτ της Γερμανικής βιομηχανίας, πάνω σε ένα σχέδιο για τη Γερμανία μετά τον πόλεμο, που θα προετοίμαζε την επιστροφή των Ναζί στην εξουσία και για να εργαστούν για μια «ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία». Με άλλα λόγια: το τέταρτο Ράιχ!
Η ναζιστική Γερμανία εξήγαγε τότε τεράστια ποσά κεφαλαίων σε ουδέτερες χώρες. Γερμανικές επιχειρήσεις είχαν δημιουργήσει ένα ισχυρό δίκτυο εταιρειών στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα η γερμανική οικονομία να ανακάμψει σύντομα μετά το 1945.
Το Τρίτο Ράιχ σε επίπεδο στρατού είχε ηττηθεί, αλλά οι ισχυροί τραπεζίτες και βιομήχανοι της ναζιστικής εποχής, επανεμφανίστηκαν ως δημοκράτες και σύντομα ευημερούσαν στη νέα Δυτική Γερμανία. Εκεί εργάστηκαν για ένα νέο σχέδιο: την ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση: την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Δείτε στο You Tube το βίντεο ντοκουμένο με τίτλο Revealed: The secret report that shows how the Nazis planned a Fourth Reich ...in the EU (Κάντε click εδώ)
Αναλυτικά: Σε άρθρο της Daily Mail, ο Adam Lebor αποκαλύπτει την άκρως απόρρητη έκθεση EW-Pa 128 της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ, γνωστή και ως The Red House Report, η οποία περιγράφει τις λεπτομέρειες της μυστικής συνάντησης της ηγεσίας των Ναζί στο Maison Rouge Hotel στο Στρασβούργο, στις 10 Αυγούστου 1944, οι οποίοι γνωρίζοντας πως η Γερμανία ήταν στα πρόθυρα της στρατιωτικής ήττας, συνωμότησαν για τη δημιουργία ενός τέταρτου Ράιχ - μια πανευρωπαϊκή οικονομική αυτοκρατορία βασισμένη σε μια ευρωπαϊκή κοινή αγορά.
Οι ισχυρότεροι ναζί βιομήχανοι είχαν διαταχθεί από τον αξιωματούχο των SS Obergruppenfuhrer Scheid να συγκροτήσουν κοινό μέτωπο οι εταιρείες τους στο εξωτερικό και να προβάλλονται ως δημοκράτες, ώστε να επιτευχθεί η οικονομική διείσδυση και να θέσουν τα θεμέλια για την επανεμφάνιση του ναζιστικού κόμματος, γράφει ο Lebor.
Οι πλούσιοι ναζί βιομήχανοι, όπως ο Alfried Krupp της Krupp και ο βιομήχανος Friedrich Flick, καθώς και κορυφαίες εταιρείες όπως η BMW, η Siemens και η Volkswagen, εργάστηκαν για την οικοδόμηση μιας νέας πανευρωπαϊκής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τον ιστορικό Dr Michael Pinto-Duschinsky, "η συνέχεια της οικονομίας της Γερμανίας και των οικονομιών της μεταπολεμικής Ευρώπης είναι εντυπωσιακή. Ορισμένες από τις ηγετικές οικονομικές φυσιογνωμίες των Ναζί έγιναν οικοδόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. "
Στον τραπεζικό τιτάνα Hermann Abs, ο οποίος συμμετείχε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Deutsche Bank κατά την άνοδο των Ναζί, και μέλος του εποπτικού συμβουλίου της IG Farben, (της εταιρείας που κατασκεύαζε τους φούρνους στα στρατόπεδα συγκεντωσης) ανατέθηκε η κατανομή της οικονομικής ενίσχυσης του σχεδίου Marshall και η ανασυγκρότηση της γερμανικής βιομηχανίας! Το 1948 κιόλας, η γερμανική οικονομία είχε ανακάμψει, γράφει ο Lebor.
«Είναι μεγάλης σημασίας, το ότι ο Abs ήταν επίσης μέλος της Ευρωπαϊκού Συνδέσμου για την Οικονομική Συνεργασία το 1946. Η δράση της συνεργασίας αυτής αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας κοινής αγοράς, τον πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. "
Ο Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος για την Οικονομική Συνεργασία αναπτύσσει πολιτικές για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που αντικατόπτριζε εκείνες που προτείνονταν από τους Ναζί μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα.
Στο βιβλίο "Ο κύκλος της Ευρώπης" του Rodney Atkinson παρέχεται μια λίστα από πολιτικές που προτείνονται από τους Ναζί και διακρίνεται η ομοιότητά τους με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
* Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα
* Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα
* Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών
* Europabank (Βερολίνο)
* Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Φρανκφούρτη)
* Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Αρχής
* Επιτροπή των Περιφερειών
* Κοινή πολιτική για την απασχόληση
* Κοινωνικό κεφάλαιο
* Οικονομική και εμπορικές συμφωνίες
* Ενιαία Αγορά
Αυτές οι τρεις δακτυλογραφημένες σελίδες αποτελούν μια υπενθύμιση ότι η σημερινή κίνηση προς ένα ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος είναι συνυφασμένα με τα σχέδια των SS και των Γερμανών βιομηχάνων, οι οποίοι σχεδίαζαν στο τέταρτο Ράιχ μια οικονομική και όχι στρατιωτική αυτοκρατορία"
Ο ναζισμός με την ΕΕ έχουν κάποιες πολύ ανησυχητικές ομοιότητες. Πράγματι, και τα δύο είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, όταν η προέλευση της ΕΕ μπορεί να αναχθεί απευθείας στους Ναζί.
Ήδη από το 1955, μέσα από έγγραφα του Ομίλου Bilderberg που διέρρευσαν αργότερα φαίνεται η ημερήσια διάταξη για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής κοινής αγοράς και του ενιαίου νομίσματος «ευρώ». Ένας από τους ιδρυτές της αρχικής ομάδας ήταν ο Prince Bernhard, πρώην αξιωματικός των SS.
Αλλά το ιδεολογικό πλαίσιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση πηγαίνει ακόμη πιο πίσω, στη δεκαετία του 1940 όταν κορυφαίοι οικονομολόγοι Ναζί και ακαδημαϊκοί περιέγραφαν στο σχέδιο μια ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα, μια ατζέντα που ακολουθήθηκε μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Το 1940 στο βιβλίο «Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα», ο Ναζί υπουργός Οικονομίας και εγκληματίας πολέμου Walther Funk έγραψε για την ανάγκη δημιουργίας μιας «Κεντρικής Ευρωπαϊκής Ένωσης» και ενός «Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου» αλλά και για τις σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες, δηλώνοντας ότι "Δεν υπάρχει έθνος στην Ευρώπη που να μπορεί να επιτύχει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο της οικονομικής ανεξαρτησίας χωρίς να είναι συμβατό με όλες τις κοινωνικές απαιτήσεις ... Ο σχηματισμός των πολύ μεγάλων οικονομικών κοινοτήτων ακολουθεί το φυσικό νόμο της εξέλιξης .... διακρατικών συμφωνιών στην Ευρώπη. Πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να ταυτίσει το έθνος τα δικά του συμφέροντα με αυτά της Ε.Κ."
Ο ακαδημαϊκός ναζί Heinrich Hunke έγραψε ότι η κλασική εθνική οικονομία έχει πεθάνει και ότι τώρα πια μιλάμε για ευρωπαϊκή οικονομία. Η τύχη και η έκταση της ευρωπαϊκής συνεργασίας εξαρτάται από ένα νέο ενιαίο οικονομικό πρόγραμμα.
Ο ναζί Gustav Koenig παρατήρησε ότι: «έχουμε μια πραγματική Ευρωπαϊκή Κοινότητα πριν από την αποστολή μας ... Είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η προσπάθεια της Κοινότητας θα κρατήσει κι ύστερα από τη λήξη του πολέμου».
Το 1940, ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς διέταξε τη δημιουργία της "Μεγάλης Κλίμακας Οικονομικής Ενοποίησης της Ευρώπης," πιστεύοντας ότι "σε πενήντα χρόνια οι άνθρωποι δε θα σκέφτονται με γνώμονα τις χώρες." Ακριβώς μετά από 53 χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε με τη σημερινή της μορφή.
Η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού ομοσπονδιακού οικονομικού υπερκράτους υποστηρίχτηκε από τους ναζί Ribbentrop, Quisling και Seyss-Inquart, οι οποίοι μίλησαν για «τη νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ όλων των λαών της που θα βρει ταχέως αυξανόμενη ευημερία όταν απουσιάζουν τα εθνικά οικονομικά όρια.»
Αξίζει να τονίσουμε ότι έχουν επανειλημμένα προσπαθήσει τον αποκλεισμό της "επικίνδυνης και ανεξέλεγκτης μπλογκόσφαιρα" σε μια προσπάθεια περιορίσουν την ελευθερία του λόγου στο Διαδίκτυο. Σύμφωνα με την απόφαση 1999 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (υπόθεση 274/99), είναι παράνομο να επικρίνουν την ΕΕ και η ΕΕ είναι σε μια αποστολή για την απαγόρευση οποιουδήποτε εθνικού πολιτικού κόμματος που δεν θα συμβιβαστεί με το ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό υπερκράτος.
Η πλειονότητα από τους έχοντες την εξουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ναζί, μάλιστα, αυτοαποκαλούνται δίκαιοι και φιλελεύθεροι που εργάζονται για την «γενικότερο καλό». Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση από τη φύση της είναι ολοκληρωτική, διότι αποσκοπεί στην αφαίρεση εξουσίας από τις εθνικές κυβερνήσεις. Επιδιώκει, επίσης, να αφαιρέσει το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου σε όποιον ασκεί επιρροή με την κριτική του σε αυτή την κοινοτική ατζέντα.
Το γεγονός ότι η ΕΕ είναι ένα πνευματικό τέκνο των ναζιστών οικονομολόγων και βιομηχάνων, που θεσμοθετήθηκε ως μέσο διατήρησης δικτατορικής εξουσίας και στη συνέχεια τέθηκε σε εφαρμογή από ένα πρώην ναζί που εργάζονταν υπό την αιγίδα της Ομάδας Bilderberg το 1955, ερμηνεύει το ότι το σύνολο του συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δηλητηριασμένο από τους στόχους του ολοκληρωτισμού
Η ναζιστική Γερμανία εξήγαγε τότε τεράστια ποσά κεφαλαίων σε ουδέτερες χώρες. Γερμανικές επιχειρήσεις είχαν δημιουργήσει ένα ισχυρό δίκτυο εταιρειών στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα η γερμανική οικονομία να ανακάμψει σύντομα μετά το 1945.
Το Τρίτο Ράιχ σε επίπεδο στρατού είχε ηττηθεί, αλλά οι ισχυροί τραπεζίτες και βιομήχανοι της ναζιστικής εποχής, επανεμφανίστηκαν ως δημοκράτες και σύντομα ευημερούσαν στη νέα Δυτική Γερμανία. Εκεί εργάστηκαν για ένα νέο σχέδιο: την ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση: την Ευρωπαϊκή Ένωση!
Δείτε στο You Tube το βίντεο ντοκουμένο με τίτλο Revealed: The secret report that shows how the Nazis planned a Fourth Reich ...in the EU (Κάντε click εδώ)
Αναλυτικά: Σε άρθρο της Daily Mail, ο Adam Lebor αποκαλύπτει την άκρως απόρρητη έκθεση EW-Pa 128 της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ, γνωστή και ως The Red House Report, η οποία περιγράφει τις λεπτομέρειες της μυστικής συνάντησης της ηγεσίας των Ναζί στο Maison Rouge Hotel στο Στρασβούργο, στις 10 Αυγούστου 1944, οι οποίοι γνωρίζοντας πως η Γερμανία ήταν στα πρόθυρα της στρατιωτικής ήττας, συνωμότησαν για τη δημιουργία ενός τέταρτου Ράιχ - μια πανευρωπαϊκή οικονομική αυτοκρατορία βασισμένη σε μια ευρωπαϊκή κοινή αγορά.
Οι ισχυρότεροι ναζί βιομήχανοι είχαν διαταχθεί από τον αξιωματούχο των SS Obergruppenfuhrer Scheid να συγκροτήσουν κοινό μέτωπο οι εταιρείες τους στο εξωτερικό και να προβάλλονται ως δημοκράτες, ώστε να επιτευχθεί η οικονομική διείσδυση και να θέσουν τα θεμέλια για την επανεμφάνιση του ναζιστικού κόμματος, γράφει ο Lebor.
Οι πλούσιοι ναζί βιομήχανοι, όπως ο Alfried Krupp της Krupp και ο βιομήχανος Friedrich Flick, καθώς και κορυφαίες εταιρείες όπως η BMW, η Siemens και η Volkswagen, εργάστηκαν για την οικοδόμηση μιας νέας πανευρωπαϊκής αυτοκρατορίας. Σύμφωνα με τον ιστορικό Dr Michael Pinto-Duschinsky, "η συνέχεια της οικονομίας της Γερμανίας και των οικονομιών της μεταπολεμικής Ευρώπης είναι εντυπωσιακή. Ορισμένες από τις ηγετικές οικονομικές φυσιογνωμίες των Ναζί έγιναν οικοδόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. "
Στον τραπεζικό τιτάνα Hermann Abs, ο οποίος συμμετείχε στο Διοικητικό Συμβούλιο της Deutsche Bank κατά την άνοδο των Ναζί, και μέλος του εποπτικού συμβουλίου της IG Farben, (της εταιρείας που κατασκεύαζε τους φούρνους στα στρατόπεδα συγκεντωσης) ανατέθηκε η κατανομή της οικονομικής ενίσχυσης του σχεδίου Marshall και η ανασυγκρότηση της γερμανικής βιομηχανίας! Το 1948 κιόλας, η γερμανική οικονομία είχε ανακάμψει, γράφει ο Lebor.
«Είναι μεγάλης σημασίας, το ότι ο Abs ήταν επίσης μέλος της Ευρωπαϊκού Συνδέσμου για την Οικονομική Συνεργασία το 1946. Η δράση της συνεργασίας αυτής αποσκοπούσε στη δημιουργία μιας κοινής αγοράς, τον πρόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. "
Ο Ευρωπαϊκός Σύνδεσμος για την Οικονομική Συνεργασία αναπτύσσει πολιτικές για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που αντικατόπτριζε εκείνες που προτείνονταν από τους Ναζί μόλις λίγα χρόνια νωρίτερα.
Στο βιβλίο "Ο κύκλος της Ευρώπης" του Rodney Atkinson παρέχεται μια λίστα από πολιτικές που προτείνονται από τους Ναζί και διακρίνεται η ομοιότητά τους με τη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση.
* Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα
* Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα
* Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών
* Europabank (Βερολίνο)
* Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Φρανκφούρτη)
* Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Αρχής
* Επιτροπή των Περιφερειών
* Κοινή πολιτική για την απασχόληση
* Κοινωνικό κεφάλαιο
* Οικονομική και εμπορικές συμφωνίες
* Ενιαία Αγορά
Αυτές οι τρεις δακτυλογραφημένες σελίδες αποτελούν μια υπενθύμιση ότι η σημερινή κίνηση προς ένα ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος είναι συνυφασμένα με τα σχέδια των SS και των Γερμανών βιομηχάνων, οι οποίοι σχεδίαζαν στο τέταρτο Ράιχ μια οικονομική και όχι στρατιωτική αυτοκρατορία"
Ο ναζισμός με την ΕΕ έχουν κάποιες πολύ ανησυχητικές ομοιότητες. Πράγματι, και τα δύο είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, όταν η προέλευση της ΕΕ μπορεί να αναχθεί απευθείας στους Ναζί.
Ήδη από το 1955, μέσα από έγγραφα του Ομίλου Bilderberg που διέρρευσαν αργότερα φαίνεται η ημερήσια διάταξη για τη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής κοινής αγοράς και του ενιαίου νομίσματος «ευρώ». Ένας από τους ιδρυτές της αρχικής ομάδας ήταν ο Prince Bernhard, πρώην αξιωματικός των SS.
Αλλά το ιδεολογικό πλαίσιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση πηγαίνει ακόμη πιο πίσω, στη δεκαετία του 1940 όταν κορυφαίοι οικονομολόγοι Ναζί και ακαδημαϊκοί περιέγραφαν στο σχέδιο μια ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική κοινότητα, μια ατζέντα που ακολουθήθηκε μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Το 1940 στο βιβλίο «Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα», ο Ναζί υπουργός Οικονομίας και εγκληματίας πολέμου Walther Funk έγραψε για την ανάγκη δημιουργίας μιας «Κεντρικής Ευρωπαϊκής Ένωσης» και ενός «Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου» αλλά και για τις σταθερές συναλλαγματικές ισοτιμίες, δηλώνοντας ότι "Δεν υπάρχει έθνος στην Ευρώπη που να μπορεί να επιτύχει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο της οικονομικής ανεξαρτησίας χωρίς να είναι συμβατό με όλες τις κοινωνικές απαιτήσεις ... Ο σχηματισμός των πολύ μεγάλων οικονομικών κοινοτήτων ακολουθεί το φυσικό νόμο της εξέλιξης .... διακρατικών συμφωνιών στην Ευρώπη. Πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να ταυτίσει το έθνος τα δικά του συμφέροντα με αυτά της Ε.Κ."
Ο ακαδημαϊκός ναζί Heinrich Hunke έγραψε ότι η κλασική εθνική οικονομία έχει πεθάνει και ότι τώρα πια μιλάμε για ευρωπαϊκή οικονομία. Η τύχη και η έκταση της ευρωπαϊκής συνεργασίας εξαρτάται από ένα νέο ενιαίο οικονομικό πρόγραμμα.
Ο ναζί Gustav Koenig παρατήρησε ότι: «έχουμε μια πραγματική Ευρωπαϊκή Κοινότητα πριν από την αποστολή μας ... Είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η προσπάθεια της Κοινότητας θα κρατήσει κι ύστερα από τη λήξη του πολέμου».
Το 1940, ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς διέταξε τη δημιουργία της "Μεγάλης Κλίμακας Οικονομικής Ενοποίησης της Ευρώπης," πιστεύοντας ότι "σε πενήντα χρόνια οι άνθρωποι δε θα σκέφτονται με γνώμονα τις χώρες." Ακριβώς μετά από 53 χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε με τη σημερινή της μορφή.
Η δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού ομοσπονδιακού οικονομικού υπερκράτους υποστηρίχτηκε από τους ναζί Ribbentrop, Quisling και Seyss-Inquart, οι οποίοι μίλησαν για «τη νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας μεταξύ όλων των λαών της που θα βρει ταχέως αυξανόμενη ευημερία όταν απουσιάζουν τα εθνικά οικονομικά όρια.»
Αξίζει να τονίσουμε ότι έχουν επανειλημμένα προσπαθήσει τον αποκλεισμό της "επικίνδυνης και ανεξέλεγκτης μπλογκόσφαιρα" σε μια προσπάθεια περιορίσουν την ελευθερία του λόγου στο Διαδίκτυο. Σύμφωνα με την απόφαση 1999 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (υπόθεση 274/99), είναι παράνομο να επικρίνουν την ΕΕ και η ΕΕ είναι σε μια αποστολή για την απαγόρευση οποιουδήποτε εθνικού πολιτικού κόμματος που δεν θα συμβιβαστεί με το ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό υπερκράτος.
Η πλειονότητα από τους έχοντες την εξουσία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ναζί, μάλιστα, αυτοαποκαλούνται δίκαιοι και φιλελεύθεροι που εργάζονται για την «γενικότερο καλό». Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση από τη φύση της είναι ολοκληρωτική, διότι αποσκοπεί στην αφαίρεση εξουσίας από τις εθνικές κυβερνήσεις. Επιδιώκει, επίσης, να αφαιρέσει το δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου σε όποιον ασκεί επιρροή με την κριτική του σε αυτή την κοινοτική ατζέντα.
Το γεγονός ότι η ΕΕ είναι ένα πνευματικό τέκνο των ναζιστών οικονομολόγων και βιομηχάνων, που θεσμοθετήθηκε ως μέσο διατήρησης δικτατορικής εξουσίας και στη συνέχεια τέθηκε σε εφαρμογή από ένα πρώην ναζί που εργάζονταν υπό την αιγίδα της Ομάδας Bilderberg το 1955, ερμηνεύει το ότι το σύνολο του συστήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι δηλητηριασμένο από τους στόχους του ολοκληρωτισμού
Kατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνει το τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ στο πλαίσιο του παγκόσμιου εορτασμού "Πλανήτης Γη", ο καθηγητής Αντώνης Φώσκολος.
Ο κ. Φώσκολος ανέλυσε τις θέσεις των πιθανών και εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του: Πρόκειται για κοιτάσματα που βρίσκονται ανατολικά του Πρίνου (Σταυρός, Μαρώνεια, Σάπες, East Θάσος κ.ά), τα οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις μπορούν να δώσουν από 900 έως 1 δισεκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου.
Υπάρχουν μάλιστα, σύμφωνα με παλαιότερες ανακοινώσεις, πιθανά κοιτάσματα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λήμνου - Χίου και των παραλίων της Μικράς Ασίας, ωστόσο, όπως τόνισε ο κ. Φώσκολος, δεν μπορεί κανείς παρά μόνο εκτιμήσεις να κάνει για τα συγκεκριμένα αποθέματα. Σημαντικά ωστόσο είναι τα κοιτάσματα που υπάρχουν στη Δυτική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Άρτας. Τα κοιτάσματα αυτά είναι βεβαιωμένα και εκτιμάται ότι μπορούν να αποφέρουν 1-2 δισεκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου. Άλλα πιθανά κοιτάσματα, τα οποία είναι όμως σε μεγάλο βάθος και θεωρείται ακόμη δαπανηρή η εκμετάλλευσή τους, βρίσκονται στη θαλάσσια περιοχή δυτικά της Κεφαλλονιάς.
Περιοχές με... οσμή πετρελαίου
Θάσος H περιοχή αξιοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό την περίοδο 1981-1997 από την Kοινοπραξία Πετρελαίου Bόρειου Aιγαίου (NAPC), η οποία τη δεκαετία του 80 είχε φθάσει να παράγει κατά μέσο όρο 25.000-30.000 βαρέλια αργού την ημέρα από τη γεώτρηση του Πρίνου, ποσού που αναλογούσε τότε με την κάλυψη περίπου 10% των εγχώριων πετρελαϊκών αναγκών. Tο 1998/99 η NAPC αναγκάσθηκε να αποχωρήσει από την Eλλάδα για διαφόρους λόγους.
Κατάκολο Ενα ακόμη σημαντικό πετρελαϊκό κοίτασμα βρίσκεται στον Nομό Hλείας, μέσα στη θαλάσσια περιοχή του Kυπαρισσιακού Kόλπου. Tο κοίτασμα αυτό αρχικά ερευνήθηκε από την πάλαι ποτέ ΔEΠ μεταξύ 1978-82. Mάλιστα, τον Iούνιο του 1982 ανακαλύφθηκε πετρέλαιο σε περιορισμένες ποσότητες. Oι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 12-14 εκατ. βαρέλια βεβαιωμένα αποθέματα με δυνατότητα ανάκτησης ενός 20%. Nέες εκτιμήσεις ομιλούν περί βεβαιωμένων αποθεμάτων της τάξης των 40 -50 εκατ. βαρελιών. Yπό την προϋπόθεση ότι θα διενεργηθούν νέες ερευνητικές γεωτρήσεις, ιδίως στο Nότιο Kατάκολο, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νέες εκτιμήσεις για συνολικά απολήψιμες ποσότητες των 15-20 εκατ. βαρελιών.
Δυτική Ελλάδα Πριν από μερικά χρόνια, στη Δυτική Eλλάδα (Hλεία, Hπειρο, Eπτάνησα) διενεργήθηκαν έρευνες από δύο ξένες κοινοπραξίες, την αγγλική «Enterprise» και την αμερικανική «Triton», στο πλαίσιο του πρώτου διεθνούς γύρου παραχωρήσεων που είχε οργανώσει η ΔEΠ-EKY για λογαριασμό του υπουργείου Aνάπτυξης στο πλαίσιο του N. 2289/95. Tα στοιχεία που προέκυψαν από τις εν λόγω έρευνες στις περιοχές πέριξ των Iωαννίνων (Zαγόρια), της Hγουμενίτσας (Πρέβεζα), στην Aιτωλοακαρνανία (Aιτωλικό, Aστακός, Nεοχώρι) και στη BΔ Πελοπόννησο κρίνονται ως ιδιαίτερα ικανοποιητικά, και μπορούν να οδηγήσουν στην ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων. Oι ξένες εταιρείες στο διάστημα 1997-2001 πραγματοποίησαν έρευνες σε χερσαίες περιοχές 10.000 τετρ. χλμ. συνολικά και έξι ερευνητικές γεωτρήσεις επενδύοντας γύρω στα 60 εκατ. δολάρια. Σύμφωνα με γεωλόγους, γνώστες της ευρύτερης περιοχής στη Δυτική Eλλάδα, το θέμα γεωλογικών και γεωφυσικών ερευνών δεν έχει κλείσει, αφού η γεωλογική δομή της περιοχής είναι συνέχεια αυτής της Nότιας Iταλίας και της Aλβανίας, όπου έχουν ανακαλυφθεί σημαντικά πετρελαϊκά κοιτάσματα. Eκτιμάται ότι τουλάχιστον 2 δισ. βαρέλια πετρελαίου μπορεί να είναι «παγιδευμένα» στην περιοχή.
Τέλος πετρελαιοπιθανά κοιτάσματα υπάρχουν στην Iκαρία, τη Λέσβο, τη Λήμνο, τη Γαύδο, τις Σποράδες, την Kρήτη (Iεράπετρα, Mεσσάρα) και τη Nότια Πελοπόννησο (Mεσσηνιακός και Λακωνικός κόλπος).
H Shell θέλει τα πετρέλαιά μας!
Σύμφωνα με τη Shell, στη Δυτική Ελλάδα, ανάμεσα στα Ιόνια Νησιά και στις ακτές της Στερεάς ως τις ακτές της Ηπείρου, υπάρχουν αποθέματα αποτελούμενα από τουλάχιστον 2 δισ. βαρέλια πετρέλαιο, τα οποία καλύπτουν -εφόσον αντληθούν -τις πετρελαϊκές ανάγκες της χώρας για 20 χρόνια.
Δορυφορικούς χάρτες που καταδεικνύουν ότι σε αρκετά μέρη της Δυτικής και της Βόρειας Ελλάδας υπάρχουν σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου διαθέτει η Shell, και μάλιστα τα παρουσίασε πρόσφατα τόσο στον υπουργό Ανάπτυξης κ. Δ. Σιούφα όσο και στον υφυπουργό Οικονομικών κ. Π. Δούκα.
Την περασμένη εβδομάδα ο αντιπρόεδρος της Shell κ. Ρομπ Ρόουντς επισκέφθηκε τη χώρα μας με σκοπό να διασφαλίσει τις σχετικές άδειες από τα Ελληνικά Πετρέλαια, που έχουν μέχρι στιγμής το σχετικό δικαίωμα παραχώρησης. Ο άγγλος υψηλόβαθμος αξιωματούχος της πολυεθνικής εταιρείας παρουσίασε στους υπουργούς αλλά και σε επιχειρηματίες στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι πιθανότητες άντλησης εκμεταλλεύσιμου αργού πετρελαίου είναι 3%, δηλαδή πολύ υψηλές σε σχέση με το 0,8% που είναι κατά μέσον όρον οι πιθανότητες για να ξεκινήσουν έρευνες σε ένα κοίτασμα.
Εκεί πάντως όπου εντοπίζεται και ο μεγαλύτερος προβληματισμός από ελληνικής πλευράς για την παραχώρηση των κοιτασμάτων στη Shell είναι οι λεγόμενες «αδιευκρίνιστες ζώνες» στο Βορειοανατολικό Αιγαίο, εκεί δηλαδή όπου η μεν αγγλο-ολλανδική πολυεθνική εταιρεία εκτιμά ότι έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες για εξεύρεση αντλήσιμων και εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων, αλλά η ελληνική κυβέρνηση εντοπίζει τα μεγαλύτερα... ελληνοτουρκικά προβλήματα, με τις έντονες αμφισβητήσεις της γείτονος χώρας για την υφαλοκρηπίδα.
«Στην περίπτωση αυτή θα είμαστε πολύ προσεκτικοί, αφού δεν επιθυμούμε να ανακινηθούν διπλωματικά προβλήματα με την Τουρκία» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» κορυφαία κυβερνητική πηγή. Από την πλευρά της Shell, πάντως, γινόταν η επισήμανση ότι η πολυεθνική (και ισχυρή πολιτικά) εταιρεία μπορεί να μεσολαβήσει προς την Αγκυρα για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων, κάτι το οποίο όμως γεμίζει με σκεπτικισμό την Αθήνα. Σε μια τέτοια περίπτωση, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές, θα ξεκινήσουν μάλλον ατέρμονες διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους, αφού οι τελευταίοι θεωρούνται... «μάστορες» στην κωλυσιεργία όταν δεν επιθυμούν μια συνεργασία σε ισότιμη βάση. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι το στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας δεν επιθυμεί συνεκμετάλλευση σε ισότιμη βάση αλλά μόνο με κυριαρχία της Αγκυρας, κάτι το οποίο η Αθήνα δεν μπορεί να αποδεχθεί
Σύμφωνα πάντοτε με τη Shell, στη Δυτική Ελλάδα, ανάμεσα στα Ιόνια Νησιά και στις ακτές της Στερεάς ως τις ακτές της Ηπείρου, υπάρχουν αποθέματα αποτελούμενα από τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, τα οποία καλύπτουν, εφόσον αντληθούν, τις πετρελαϊκές ανάγκες της χώρας για 20 χρόνια -η Ελλάδα καταναλώνει 100 εκατομμύρια βαρέλια αργό τον χρόνο, σε κατεργασμένα προϊόντα βεβαίως. Αλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι στη Νέα Πέραμο Θεσσαλονίκης υπάρχουν ενδείξεις επίσης για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.
Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα".
Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής. Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων
πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.
Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι
MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και
συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα
πηγες : Βημα ,Εθνος
Ο κ. Φώσκολος ανέλυσε τις θέσεις των πιθανών και εκμεταλλεύσιμων αποθεμάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή του: Πρόκειται για κοιτάσματα που βρίσκονται ανατολικά του Πρίνου (Σταυρός, Μαρώνεια, Σάπες, East Θάσος κ.ά), τα οποία σύμφωνα με εκτιμήσεις μπορούν να δώσουν από 900 έως 1 δισεκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου.
Υπάρχουν μάλιστα, σύμφωνα με παλαιότερες ανακοινώσεις, πιθανά κοιτάσματα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Λήμνου - Χίου και των παραλίων της Μικράς Ασίας, ωστόσο, όπως τόνισε ο κ. Φώσκολος, δεν μπορεί κανείς παρά μόνο εκτιμήσεις να κάνει για τα συγκεκριμένα αποθέματα. Σημαντικά ωστόσο είναι τα κοιτάσματα που υπάρχουν στη Δυτική Ελλάδα και συγκεκριμένα στην περιοχή της Άρτας. Τα κοιτάσματα αυτά είναι βεβαιωμένα και εκτιμάται ότι μπορούν να αποφέρουν 1-2 δισεκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου. Άλλα πιθανά κοιτάσματα, τα οποία είναι όμως σε μεγάλο βάθος και θεωρείται ακόμη δαπανηρή η εκμετάλλευσή τους, βρίσκονται στη θαλάσσια περιοχή δυτικά της Κεφαλλονιάς.
Περιοχές με... οσμή πετρελαίου
Θάσος H περιοχή αξιοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό την περίοδο 1981-1997 από την Kοινοπραξία Πετρελαίου Bόρειου Aιγαίου (NAPC), η οποία τη δεκαετία του 80 είχε φθάσει να παράγει κατά μέσο όρο 25.000-30.000 βαρέλια αργού την ημέρα από τη γεώτρηση του Πρίνου, ποσού που αναλογούσε τότε με την κάλυψη περίπου 10% των εγχώριων πετρελαϊκών αναγκών. Tο 1998/99 η NAPC αναγκάσθηκε να αποχωρήσει από την Eλλάδα για διαφόρους λόγους.
Κατάκολο Ενα ακόμη σημαντικό πετρελαϊκό κοίτασμα βρίσκεται στον Nομό Hλείας, μέσα στη θαλάσσια περιοχή του Kυπαρισσιακού Kόλπου. Tο κοίτασμα αυτό αρχικά ερευνήθηκε από την πάλαι ποτέ ΔEΠ μεταξύ 1978-82. Mάλιστα, τον Iούνιο του 1982 ανακαλύφθηκε πετρέλαιο σε περιορισμένες ποσότητες. Oι πρώτες εκτιμήσεις έκαναν λόγο για 12-14 εκατ. βαρέλια βεβαιωμένα αποθέματα με δυνατότητα ανάκτησης ενός 20%. Nέες εκτιμήσεις ομιλούν περί βεβαιωμένων αποθεμάτων της τάξης των 40 -50 εκατ. βαρελιών. Yπό την προϋπόθεση ότι θα διενεργηθούν νέες ερευνητικές γεωτρήσεις, ιδίως στο Nότιο Kατάκολο, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νέες εκτιμήσεις για συνολικά απολήψιμες ποσότητες των 15-20 εκατ. βαρελιών.
Δυτική Ελλάδα Πριν από μερικά χρόνια, στη Δυτική Eλλάδα (Hλεία, Hπειρο, Eπτάνησα) διενεργήθηκαν έρευνες από δύο ξένες κοινοπραξίες, την αγγλική «Enterprise» και την αμερικανική «Triton», στο πλαίσιο του πρώτου διεθνούς γύρου παραχωρήσεων που είχε οργανώσει η ΔEΠ-EKY για λογαριασμό του υπουργείου Aνάπτυξης στο πλαίσιο του N. 2289/95. Tα στοιχεία που προέκυψαν από τις εν λόγω έρευνες στις περιοχές πέριξ των Iωαννίνων (Zαγόρια), της Hγουμενίτσας (Πρέβεζα), στην Aιτωλοακαρνανία (Aιτωλικό, Aστακός, Nεοχώρι) και στη BΔ Πελοπόννησο κρίνονται ως ιδιαίτερα ικανοποιητικά, και μπορούν να οδηγήσουν στην ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων. Oι ξένες εταιρείες στο διάστημα 1997-2001 πραγματοποίησαν έρευνες σε χερσαίες περιοχές 10.000 τετρ. χλμ. συνολικά και έξι ερευνητικές γεωτρήσεις επενδύοντας γύρω στα 60 εκατ. δολάρια. Σύμφωνα με γεωλόγους, γνώστες της ευρύτερης περιοχής στη Δυτική Eλλάδα, το θέμα γεωλογικών και γεωφυσικών ερευνών δεν έχει κλείσει, αφού η γεωλογική δομή της περιοχής είναι συνέχεια αυτής της Nότιας Iταλίας και της Aλβανίας, όπου έχουν ανακαλυφθεί σημαντικά πετρελαϊκά κοιτάσματα. Eκτιμάται ότι τουλάχιστον 2 δισ. βαρέλια πετρελαίου μπορεί να είναι «παγιδευμένα» στην περιοχή.
Τέλος πετρελαιοπιθανά κοιτάσματα υπάρχουν στην Iκαρία, τη Λέσβο, τη Λήμνο, τη Γαύδο, τις Σποράδες, την Kρήτη (Iεράπετρα, Mεσσάρα) και τη Nότια Πελοπόννησο (Mεσσηνιακός και Λακωνικός κόλπος).
H Shell θέλει τα πετρέλαιά μας!
Σύμφωνα με τη Shell, στη Δυτική Ελλάδα, ανάμεσα στα Ιόνια Νησιά και στις ακτές της Στερεάς ως τις ακτές της Ηπείρου, υπάρχουν αποθέματα αποτελούμενα από τουλάχιστον 2 δισ. βαρέλια πετρέλαιο, τα οποία καλύπτουν -εφόσον αντληθούν -τις πετρελαϊκές ανάγκες της χώρας για 20 χρόνια.
Δορυφορικούς χάρτες που καταδεικνύουν ότι σε αρκετά μέρη της Δυτικής και της Βόρειας Ελλάδας υπάρχουν σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα πετρελαίου διαθέτει η Shell, και μάλιστα τα παρουσίασε πρόσφατα τόσο στον υπουργό Ανάπτυξης κ. Δ. Σιούφα όσο και στον υφυπουργό Οικονομικών κ. Π. Δούκα.
Την περασμένη εβδομάδα ο αντιπρόεδρος της Shell κ. Ρομπ Ρόουντς επισκέφθηκε τη χώρα μας με σκοπό να διασφαλίσει τις σχετικές άδειες από τα Ελληνικά Πετρέλαια, που έχουν μέχρι στιγμής το σχετικό δικαίωμα παραχώρησης. Ο άγγλος υψηλόβαθμος αξιωματούχος της πολυεθνικής εταιρείας παρουσίασε στους υπουργούς αλλά και σε επιχειρηματίες στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι πιθανότητες άντλησης εκμεταλλεύσιμου αργού πετρελαίου είναι 3%, δηλαδή πολύ υψηλές σε σχέση με το 0,8% που είναι κατά μέσον όρον οι πιθανότητες για να ξεκινήσουν έρευνες σε ένα κοίτασμα.
Εκεί πάντως όπου εντοπίζεται και ο μεγαλύτερος προβληματισμός από ελληνικής πλευράς για την παραχώρηση των κοιτασμάτων στη Shell είναι οι λεγόμενες «αδιευκρίνιστες ζώνες» στο Βορειοανατολικό Αιγαίο, εκεί δηλαδή όπου η μεν αγγλο-ολλανδική πολυεθνική εταιρεία εκτιμά ότι έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες για εξεύρεση αντλήσιμων και εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων, αλλά η ελληνική κυβέρνηση εντοπίζει τα μεγαλύτερα... ελληνοτουρκικά προβλήματα, με τις έντονες αμφισβητήσεις της γείτονος χώρας για την υφαλοκρηπίδα.
«Στην περίπτωση αυτή θα είμαστε πολύ προσεκτικοί, αφού δεν επιθυμούμε να ανακινηθούν διπλωματικά προβλήματα με την Τουρκία» τονίζει μιλώντας στο «Βήμα» κορυφαία κυβερνητική πηγή. Από την πλευρά της Shell, πάντως, γινόταν η επισήμανση ότι η πολυεθνική (και ισχυρή πολιτικά) εταιρεία μπορεί να μεσολαβήσει προς την Αγκυρα για συνεκμετάλλευση των πετρελαίων, κάτι το οποίο όμως γεμίζει με σκεπτικισμό την Αθήνα. Σε μια τέτοια περίπτωση, σύμφωνα με ελληνικές διπλωματικές πηγές, θα ξεκινήσουν μάλλον ατέρμονες διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους, αφού οι τελευταίοι θεωρούνται... «μάστορες» στην κωλυσιεργία όταν δεν επιθυμούν μια συνεργασία σε ισότιμη βάση. Οι ίδιες πηγές εκτιμούν ότι το στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας δεν επιθυμεί συνεκμετάλλευση σε ισότιμη βάση αλλά μόνο με κυριαρχία της Αγκυρας, κάτι το οποίο η Αθήνα δεν μπορεί να αποδεχθεί
Σύμφωνα πάντοτε με τη Shell, στη Δυτική Ελλάδα, ανάμεσα στα Ιόνια Νησιά και στις ακτές της Στερεάς ως τις ακτές της Ηπείρου, υπάρχουν αποθέματα αποτελούμενα από τουλάχιστον 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, τα οποία καλύπτουν, εφόσον αντληθούν, τις πετρελαϊκές ανάγκες της χώρας για 20 χρόνια -η Ελλάδα καταναλώνει 100 εκατομμύρια βαρέλια αργό τον χρόνο, σε κατεργασμένα προϊόντα βεβαίως. Αλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι στη Νέα Πέραμο Θεσσαλονίκης υπάρχουν ενδείξεις επίσης για πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Καμία κυβέρνηση δεν είχε μέχρι τώρα το θάρρος να παραδεχθεί την ύπαρξη πλουσιοτάτων κοιτασμάτων πετρελαίου στο Αιγαίο και ότι το παιχνίδι με την Τουρκία στην ουσία εκεί παίζεται.
Υπάρχουν εδάφια του αρχαίου ιστορικού Ηροδότου που κάνει λόγο για την "εύφλεκτη πίσσα".
Είναι ακόμη γεγονός γνωστό ότι οι Γερμανοί επί κατοχής είχαν ήδη χαρτογραφήσει όλη την Ελλάδα, αφού άμεσα τους ενδιέφεραν και τότε οι όποιες πηγές ενέργειας για την στρατιωτική τους μηχανή.
Με την πτώση του Χίτλερ, οι σχετικοί χάρτες και πληροφορίες έφτασαν και στα χέρια των Αμερικανών της εποχής. Τα τελευταία χρόνια και με την βοήθεια ειδικών δορυφορικών φωτογραφήσεων είναι γεγονός ότι ήδη υπάρχουν ασφαλή στοιχεία για την ύπαρξη πλουσίων
πετρελαϊκών κοιτασμάτων στο Αιγαίο.
Ο πρώην πρεσβευτής της Αμερικής στην Ελλάδα Nicholas Burns σε ζωντανή εκπομπή στο κανάλι
MEGA είχε κι αυτός επισήμως παραδεχθεί ότι υπάρχει όντως πετρέλαιο στο Αιγαίο και ότι αυτό ουσιαστικά δημιουργεί την ένταση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας.
Σύμφωνα με αποτελέσματα ερευνών που στηρίχτηκαν σε δορυφορικούς χάρτες είναι πλέον γεγονός αναμφισβήτητο ότι: Τα πλουσιότερα κοιτάσματα πετρελαίου στον Ελληνικό χώρο υπάρχουν ανατολικά της νήσου Θάσου, στον Θερμαϊκό Κόλπο, στην περιοχή των Δωδεκανήσων και
συγκεκριμένα στην περιοχή κοντά στα Ίμια, στην Ζάκυνθο και στην Φλώρινα
πηγες : Βημα ,Εθνος
Μας μιλανε για φορους και δεν επενδυουν σε αυτα που διαθετουμε.
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150! Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μυκόνου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
..
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.
..
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Επενδυτής’ στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο.
..
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα ‘Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα’, η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και συγκεκριμένα:
Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
Βωξίτης. Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
Μαγγάνιο. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
Νικέλιο. Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου,η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλύτερου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
Σμηκτίτες. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
Μαγνήσιο. Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη.Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
Ουράνιο. Όπως έχει αναφερθεί ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη.
Τον Φεβρουάριο του 1998 έφτασε στην δημοσιότητα έρευνα που αφορούσε την μεγαλύτερη συγκέντρωση ραδονίου στον Ελληνικό χώρο και συγκεκριμένα στο χωριό Νεράιδα Θεσπρωτίας.Η μέτρηση ήταν 9550 μπεκερέλ ανά τετραγωνικό μέτρο και με όριο επιφυλακής τα 150! Παρόμοιες υψηλές μετρήσεις είχαμε και στις περιοχές Σερρών, Θεσσαλονίκης, Μυκόνου, Καβάλας, Ικαρίας, Λέσβου, Φθιώτιδα, Λουτράκι, Νιγρίτα, Σουρωτή (1), κλπ.
Το ραδόνιο είναι φυσικό ραδιενεργό στοιχείο και για όσους γνωρίζουν, αποτελεί ένδειξη για την ύπαρξη στο υπέδαφος των άνω τουλάχιστον περιοχών ΟΥΡΑΝΙΟΥ.
Στο όρος Παγγαίο στην Καβάλα επίσης υπάρχει ήδη έντονο ενδιαφέρον από ξένο επενδυτή για την εξόρυξη των τεράστιων κοιτασμάτων χρυσού.
..
Στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής ήδη έχει ξεκινήσει η εκμετάλλευση του εκεί υπεδάφους από την TVX Gold του George Soros, η οποία περιέχει αρκετό χρυσό, αλλά και ουράνιο!!!.
..
Μία απόρρητη έκθεση που ήρθε στο φως με δημοσίευμα της εφημερίδας ‘Επενδυτής’ στις 23/2/96, αναφέρει για τα αποτελέσματα των μετρήσεων του ΙΓΜΕ (Ίδρυμα Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών). Γύρω στο ποσό των 100 τρισεκατομμυρίων δραχμών εκτιμάται η αξία των κοιτασμάτων ουρανίου και άλλων σπανίων μετάλλων για δορυφόρους και πυραύλους.
Το κείμενο της έρευνας υπογράφεται από επτά διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες και κάνει λόγο για κοίτασμα ουρανίου που περιέχει 300 εκατομμύρια τόνους με συμπύκνωμα ουρανίου 16%, καθώς και σπάνια άλλα ορυκτά όπως ρουτίλιο, λουτέσιο και λανθάνιο, που έχουν εξαιρετικά ειδικές χρήσεις στην κατασκευή πυραυλικών συστημάτων.Αναφέρεται ΜΟΝΟΝ για την περιοχή του όρους Σύμβολο του νομού Καβάλας και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα ουρανίου ΔΙΕΘΝΩΣ. Η αξία του εμπλουτισμένου ουρανίου 235 στην διεθνή αγορά (1998) είναι 20.000 δολάρια το γραμμάριο.
..
O κοσμήτορας της πολυτεχνικής σχολής και πρόεδρος του τμήματος χημικών μηχανικών Βασίλειος Παπαγεωργίου, πραγματοποίησε διάλεξη με θέμα ‘Η Βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα’, η οποία είχε να κάνει με τα αποτελέσματα και της δικής του έρευνας 30 ετών. Εντυπωσιακό ήταν το ότι σε όλα τα σημεία η έρευνά αυτή συμφώνησε με τα αποτελέσματα παλαιοτέρας αντίστοιχης έρευνας της δεκαετίας του 1940 που τυχαία είχε φτάσει στα χέρια του. Ο εν λόγω καθηγητής αναρωτιέται πως είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει αυτή τη στιγμή ήδη στημένη βαριά βιομηχανία την στιγμή που διαθέτει όχι μόνον ΟΛΕΣ τις απαραίτητες πρώτες ύλες (στρατηγικά ορυκτά) και μάλιστα σε αφθονία, αλλά και για ορισμένα από αυτά, είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και συγκεκριμένα:
Λιγνίτης: Ως ορυκτό για την παραγωγή ενέργειας από την καύση του με λιγοστή μόλυνση του περιβάλλοντος. Η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολύ λιγνίτη, που εάν τον εκμεταλλευόταν από νωρίς, θα είχε γλιτώσει πολλά δισεκατομμύρια από την εισαγωγή πετρελαίου.
Αλουμίνιο: Εδώ και μερικά χρόνια η Γαλλία ελάττωσε την παραγωγή της σε αλουμίνιο και η Ελλάδα πλέον είναι πρώτη στην Ευρώπη σε παραγωγή του αλουμινίου, με χιλιάδες εφαρμογές.
Βωξίτης. Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Ο βωξίτης χρησιμοποιείται και στην κατασκευή αεροσκαφών, ηλεκτρικών συσκευών, μεταλλικών κατασκευών και αλλού.
Μαγγάνιο. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που περιέχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα κυριότερα κοιτάσματα έχουν εντοπισθεί στο νομό Δράμας.
Νικέλιο. Και για αυτό το στρατηγικό ορυκτό όπως ανέφερε ο κύριος Παπαγεωργίου,η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο υπέδαφός της. Υπάρχει ένα συγκρότημα παραγωγής νικελίου, του μεγαλύτερου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά εξάγεται στο εξωτερικό όπως και όλα σχεδόν τα υπόλοιπα όσα εξορύσσονται.
Σμηκτίτες. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες στην εξόρυξη σμηκτιτών, οι οποίοι έχουν μεγάλο εύρος εφαρμογών, όπως η διάθεση αποβλήτων, τα φάρμακα, τα καλλυντικά και άλλα.
Μαγνήσιο. Ο μαγνησίτης που εξάγει η χώρα μας, καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
Χρωμίτης. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που περιέχει στο υπέδαφός της σημαντικά εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη.Τα σημαντικότερα κοιτάσματα βρίσκονται στο Μπούρινο Κοζάνης και χρησιμοποιούνται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
Ουράνιο. Όπως έχει αναφερθεί ήδη, τα ουρανιούχα μεταλλεύματα έχουν εντοπισθεί στην Κεντρική Μακεδονία και στην Θράκη.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο .
Ο Πρωθυπουργός το διαβεβαίωσε σε συνέντευξή του αλλά δεν μας είπε τον εχθρό , ίσως γιατί δεν μπορεί.
Τα αντιμαχόμενα μέρη είναι: Οι πολίτες των κρατών και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Ο πόλεμος σήμερα δεν είναι όπως παλαιά μεταξύ των κρατών ,για εδάφη και υποδούλωση των πολιτών για σκλάβους .
Σήμερα με την παγκοσμιοποίηση ,ο πόλεμος είναι οικονομικός ,με διατήρηση όμως της εδαφικής ανεξαρτησίας για να μην υπάρχουν επαναστάσεις και εξεγέρσεις.
Αποτέλεσμα : Οι σημαντικές πηγές πλούτου της χώρας μας βρίσκονται σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα η βάση των οποίων είναι τα μεγάλα ξένα τραπεζικά ιδρύματα Οι υπόλοιπες έχουν κάνει φτερά ακόμα και αυτές που φαίνονται Ελληνικές στο μετοχικό κεφάλαιό τους υπάρχουν funds που τις ελέγχουν .
Με οικονομικό εκβιασμό αφαιρούν από την Ελληνική Κυβέρνηση την δυνατότητα να εφαρμόσει ανεξάρτητη πολιτική υπέρ των πολιτών (οικονομικών δούλων).
Οι περισσότεροι πολίτες των χωρών είναι δούλοι καταχρεωμένοι στις τράπεζες που είναι εκτελεστές των αποφάσεων των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Η υποδούλωση των κρατών και των λαών έγινε μεθοδευμένα , ύπουλα , χωρίς βιασύνη σε ακήρυχτο πόλεμο αλλά διαρκή , συστηματικό :
Οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις έπαιξαν τον ρόλο δούρειου ίππου για νομιμοποίηση
των σχεδίων υποδούλωσης με ψήφιση νόμων για την συμμόρφωση και τρομοκράτηση των πολιτών.
Τα μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης παίζουν τον ρόλο υπαλλήλων τους για να παραπληροφορούν την κοινή γνώμη ώστε να ωριμάζουν και να περνάνε οι μεθοδεύσεις
τους για υποδούλωση σαν κάτι το φυσικό αποχαυνώνοντας τους πολίτες.
Ο πολίτης δούλος έχασε το ισχυρό όπλο που διέθετε για αντίδραση ,εφόσον έγινε οπαδός ανάξιων κομμάτων και έτσι διασπάστηκε η τεράστια δύναμή αντίδρασης που διέθετε.
Ο πολίτης δούλος σε αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι ο μόνος υπαίτιος
για την υποδούλωση που έχει υποστεί γιατί δεν κατάλαβε το παιχνίδι που παίζανε στην πλάτη του:
# Τα κόμματα ,τα οποία συνειδητά διέσπασαν την δύναμη των πολιτών εφόσον στην ουσία το 90% των πολιτών έχουν τις ίδιες επιθυμίες από μία ευνομούμενη πολιτεία και μόνο το 10% έχουν συγκεκριμένο όφελος από την δημιουργία των κομμάτων .
Πρέπει να κατανοηθεί ότι τα κόμματα ότι και αν επαγγέλλονται στην ουσία είναι διασπαστικοί μηχανισμοί της ισχύος των πολιτών.
# Οι κυβερνήσεις και οι κομματικοί παρατρεχάμενοι που ενώ θα έπρεπε να είναι σύμμαχοι των πολιτών στην ουσία είναι υπάλληλοι των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με όφελος την διατήρηση της εξουσίας τους επί των πολιτών.
# Τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης ,4η μορφή εξουσίας
Βέβαια στην πλειοψηφία τους οι πολίτες δούλοι δεν είχαν την κατάλληλη παιδεία για να τα βάλουν με τόσα θηρία με οικονομική ισχύ ,ψυχολογία , επιστημονικές μεθόδους επιβολής , δωροδοκίες κλπ και είναι τα θύματα στην ιστορία αυτού του πολέμου που σύμφωνα με την θεωρεία των δημοκρατικών πολιτευμάτων είχαν συγκριτικό αριθμητικό πλεονέκτημα για να κερδίσουν την μάχη.
Τώρα μόνο φιλοσοφικά μπορούμε να βλέπουμε το θέμα και αναρωτιέμαι αν σε μία άλλη ζωή θα κάναμε τα ίδια λάθη σαν πολίτες .
Θα εμπιστευόμαστε τα κόμματα ,τις κυβερνήσεις ,τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης ,την ευκολία λήψης δανείων για πρόσκαιρη ευημερία?
Αν όχι , σημαίνει ότι αποκτήσαμε κάποια σοφία εκ του αποτελέσματος βέβαια και ότι κατανοήσαμε τα λάθη μας,εντοπίζοντας τον αντίπαλο ο οποίος ήταν αόρατος.
Στο μέλλον χωρίς εγωισμούς και με ειλικρίνεια ας εξιστορούμε στα παιδιά μας συνεχώς σαν παραμύθι για τον πόλεμο αυτό που χάσαμε να τα οπλίσουμε με κατάλληλη παιδεία ,ώστε αυτά να μη επαναλάβουν στο μέλλον τα ίδια λάθη.
Και η επανάσταση που έπρεπε να γίνει απο εμάς τα φοβισμένα βολεμένα ανθρωπάκια ας βρούμε επιτέλους το κουράγιο να ενθαρρύνουμε τους νέους που τους φορτώσαμε τον κατακτητή να το κάνουν αυτοί γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση εφόσον ήδη η Ελλάδα ανήκει σε άλλους.
Ο Πρωθυπουργός το διαβεβαίωσε σε συνέντευξή του αλλά δεν μας είπε τον εχθρό , ίσως γιατί δεν μπορεί.
Τα αντιμαχόμενα μέρη είναι: Οι πολίτες των κρατών και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Ο πόλεμος σήμερα δεν είναι όπως παλαιά μεταξύ των κρατών ,για εδάφη και υποδούλωση των πολιτών για σκλάβους .
Σήμερα με την παγκοσμιοποίηση ,ο πόλεμος είναι οικονομικός ,με διατήρηση όμως της εδαφικής ανεξαρτησίας για να μην υπάρχουν επαναστάσεις και εξεγέρσεις.
Αποτέλεσμα : Οι σημαντικές πηγές πλούτου της χώρας μας βρίσκονται σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα η βάση των οποίων είναι τα μεγάλα ξένα τραπεζικά ιδρύματα Οι υπόλοιπες έχουν κάνει φτερά ακόμα και αυτές που φαίνονται Ελληνικές στο μετοχικό κεφάλαιό τους υπάρχουν funds που τις ελέγχουν .
Με οικονομικό εκβιασμό αφαιρούν από την Ελληνική Κυβέρνηση την δυνατότητα να εφαρμόσει ανεξάρτητη πολιτική υπέρ των πολιτών (οικονομικών δούλων).
Οι περισσότεροι πολίτες των χωρών είναι δούλοι καταχρεωμένοι στις τράπεζες που είναι εκτελεστές των αποφάσεων των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Η υποδούλωση των κρατών και των λαών έγινε μεθοδευμένα , ύπουλα , χωρίς βιασύνη σε ακήρυχτο πόλεμο αλλά διαρκή , συστηματικό :
Οι πολιτικοί και οι κυβερνήσεις έπαιξαν τον ρόλο δούρειου ίππου για νομιμοποίηση
των σχεδίων υποδούλωσης με ψήφιση νόμων για την συμμόρφωση και τρομοκράτηση των πολιτών.
Τα μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης παίζουν τον ρόλο υπαλλήλων τους για να παραπληροφορούν την κοινή γνώμη ώστε να ωριμάζουν και να περνάνε οι μεθοδεύσεις
τους για υποδούλωση σαν κάτι το φυσικό αποχαυνώνοντας τους πολίτες.
Ο πολίτης δούλος έχασε το ισχυρό όπλο που διέθετε για αντίδραση ,εφόσον έγινε οπαδός ανάξιων κομμάτων και έτσι διασπάστηκε η τεράστια δύναμή αντίδρασης που διέθετε.
Ο πολίτης δούλος σε αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί είναι ο μόνος υπαίτιος
για την υποδούλωση που έχει υποστεί γιατί δεν κατάλαβε το παιχνίδι που παίζανε στην πλάτη του:
# Τα κόμματα ,τα οποία συνειδητά διέσπασαν την δύναμη των πολιτών εφόσον στην ουσία το 90% των πολιτών έχουν τις ίδιες επιθυμίες από μία ευνομούμενη πολιτεία και μόνο το 10% έχουν συγκεκριμένο όφελος από την δημιουργία των κομμάτων .
Πρέπει να κατανοηθεί ότι τα κόμματα ότι και αν επαγγέλλονται στην ουσία είναι διασπαστικοί μηχανισμοί της ισχύος των πολιτών.
# Οι κυβερνήσεις και οι κομματικοί παρατρεχάμενοι που ενώ θα έπρεπε να είναι σύμμαχοι των πολιτών στην ουσία είναι υπάλληλοι των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων με όφελος την διατήρηση της εξουσίας τους επί των πολιτών.
# Τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης ,4η μορφή εξουσίας
Βέβαια στην πλειοψηφία τους οι πολίτες δούλοι δεν είχαν την κατάλληλη παιδεία για να τα βάλουν με τόσα θηρία με οικονομική ισχύ ,ψυχολογία , επιστημονικές μεθόδους επιβολής , δωροδοκίες κλπ και είναι τα θύματα στην ιστορία αυτού του πολέμου που σύμφωνα με την θεωρεία των δημοκρατικών πολιτευμάτων είχαν συγκριτικό αριθμητικό πλεονέκτημα για να κερδίσουν την μάχη.
Τώρα μόνο φιλοσοφικά μπορούμε να βλέπουμε το θέμα και αναρωτιέμαι αν σε μία άλλη ζωή θα κάναμε τα ίδια λάθη σαν πολίτες .
Θα εμπιστευόμαστε τα κόμματα ,τις κυβερνήσεις ,τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης ,την ευκολία λήψης δανείων για πρόσκαιρη ευημερία?
Αν όχι , σημαίνει ότι αποκτήσαμε κάποια σοφία εκ του αποτελέσματος βέβαια και ότι κατανοήσαμε τα λάθη μας,εντοπίζοντας τον αντίπαλο ο οποίος ήταν αόρατος.
Στο μέλλον χωρίς εγωισμούς και με ειλικρίνεια ας εξιστορούμε στα παιδιά μας συνεχώς σαν παραμύθι για τον πόλεμο αυτό που χάσαμε να τα οπλίσουμε με κατάλληλη παιδεία ,ώστε αυτά να μη επαναλάβουν στο μέλλον τα ίδια λάθη.
Και η επανάσταση που έπρεπε να γίνει απο εμάς τα φοβισμένα βολεμένα ανθρωπάκια ας βρούμε επιτέλους το κουράγιο να ενθαρρύνουμε τους νέους που τους φορτώσαμε τον κατακτητή να το κάνουν αυτοί γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση εφόσον ήδη η Ελλάδα ανήκει σε άλλους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
