Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

«... δεν τους μαθαίνουν Ιστορία γιατί δεν συμφέρει να ξέρουν και να κρίνουν... άλλοτε χρησιμοποιούσαν την Ιστορία στα σκολειά για να παράγουν εθνικιστικές συνειδήσεις, μετά για να κάνουν κακή κι αδέξια προπαγάνδα ψευτοαριστερίστικη. Όλοι απλώναν αναχρονιστικά τις ιδεούλες τους και τις πίστεις τους στο παρελθόν, κόβαν και ράβαν την Iστορία στα μικρά μέτρα τους... Σιχάθηκα μια ζωή να παλεύω να διαλύσω ψευτοϊστορικές ερμηνείες του παρελθόντος, εθνικιστών και τάχα μαρξιστών, τάχα συντηρητικών και τάχα προοδευτικών, να μην θαρρούν τα παιδιά πως η αρχαιοελληνική πόλις είναι ό,τι τάχα η εθνικιστική πατρίδα» (Ρένος Αποστολίδης, Ιούνιος 1993)
«Τι θα περίμενα από τις προτάσεις τη Ν.Δ. για την τόνωση της Οικονομίας»

Το Antinews δημοσίευσε χθες τα 23 μέτρα-ανάσες για την τόνωση της Οικονομίας. Πάνω σε αυτές έχω να παρατηρήσω τα εξής:

Καταρχήν (και λυπούμαι που θα το γράψω), στα μέτρα που ανακοίνωσε η Ν.Δ. απουσιάζουν η φρεσκάδα, η φαντασία, η τόλμη και η καινοτομία. Δεν επιχειρείται καμιά ανατροπή και καμιά ρήξη. Πρόκειται για επαναλήψεις προτάσεων και πολιτικών που κυκλοφορούν τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Θα ήθελα, για παράδειγμα, να μάθω ποιος αστέρας είχε τη φαεινή ιδέα να χορηγούνται δάνεια στους ιδιώτες για να πληρώνουν το δημόσιο και τους ασφαλιστικούς φορείς; Να του δώσουμε Νόμπελ! Τις ήδη χρεωμένες επιχειρήσεις και τα αγκομαχούντα νοικοκυριά να τα φορτώσουμε με επιπλέον δάνεια;

Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι το γιγαντωμένο, σπάταλο, αναποτελεσματικό και διεφθαρμένο κράτος. Το οποίο παράγει ελλείμματα, ταλαιπωρεί και καταδυναστεύει τους πολίτες και εμποδίζει κάθε αναπτυξιακή πρωτοβουλία του ιδιωτικού τομέα. Ειδικά μετά το 1981 αυξήθηκε υπέρμετρα ο δημόσιος τομέας για να βολευτεί ο «κομματικός στρατός» του ΠΑΣΟΚ.

-Έχουμε τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους σε σχέση με τον πληθυσμό από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ε.Ε. Και όμως οι Έλληνες πολίτες απολαμβάνουν τις χειρότερες υπηρεσίες.

-Έχουμε τους περισσότερους εκπαιδευτικούς σε σχέση με τους μαθητές και όμως τα ελληνόπουλα στα περισσότερα tests καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις.

-Οικοδομήσαμε ένα κράτος το οποίο ανακατεύεται παντού για να δημιουργεί προβλήματα:

Ο ΟΣΕ είναι μονοπώλιο και έχει ζημιές!

Σε λίγο και το ΜΕΤΡΟ θα έχει ζημιές!

Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ήταν κρατικό μονοπώλιο και φαλίρισε;

Η ΕΡΤ είναι ένα βαρέλι δίχως πάτο!

Ξέρετε κανένα Δήμο που να μην είναι ελλειμματικός;

-Έχετε δοκιμάσει ποτέ να ιδρύσετε μια Ανώνυμη Εταιρεία για να δείτε πόσα πιστοποιητικά χρειάζονται;

-Στήνεις μια επιχείρηση και κάθε χρόνο αλλάζουν το φορολογικό πλαίσιο και δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει.

-Καθυστερείς μια δόση στο δημόσιο και σ’ αρχίζουν στις προσαυξήσεις, ενώ όταν χρωστάει το κράτος, τα επιστρέφει όποτε γουστάρει και άτοκα!

-Ξέρετε πόσα εκατομμύρια ευρώ πληρώνουμε κάθε χρόνο για τις ζημιές που προκαλούνται στα πανεπιστήμια από τους γνωστούς – αγνώστους;

-Έχετε σκεφτεί πόσους φόρους υπέρ τρίτων πληρώνουμε; Για τους αγρότες, για τους δικηγόρους, για τους συμβολαιογράφους, για τους δημοσιογράφους, για τους μηχανικούς, για την ΕΡΤ , για τους δικαστικούς και δεν ξέρω για πόσους άλλους.

-Συγγνώμη, αλλά εγώ είμαι κορόιδο και πληρώνω μόνος μου τις εισφορές μου; Ξέρω: Είμαι!

Τις προάλλες είχα να πληρώσω ΤΕΒΕ στις 31 του μήνα. Έπεφτε Κυριακή. Πήγα και το πλήρωσα την Δευτέρα, πρώτη του μηνός και με την επόμενη ειδοποίηση μου έβαλαν, για μέρα, πρόστιμο 25 ευρώ!!! Αυτό δεν είναι κράτος. Είναι μαυραγορίτης!

Αν λοιπόν δεν βάλουμε μαχαίρι σ’ αυτό το κράτος, η πορεία προς την πτώχευση δεν αναστρέφεται!

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται διαχείριση. Χρειάζεται επανάσταση!

Τι θα περίμενα από τη Ν.Δ.; Από τη Νέα Δημοκρατία περίμενα και περιμένω ανατρεπτικές προτάσεις. Προτάσεις που θ’ αλλάξουν το status quo.

Φορολογία:

Δεν μπορεί κάθε φορά που αντιμετωπίζουμε προβλήματα να αυξάνουμε τους φόρους! Έλεος πιά! Για να δώσουμε στην οικονομία ανάσες ανάπτυξης πρέπει να περιορίσουμε τους φόρους: Ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών μαθαίνει ότι αν, σε περιόδους ύφεσης αυξήσεις τη φορολογία, η οικονομία οδηγείται σε περαιτέρω ύφεση. Τα φορολογικά έσοδα είναι αντιστρόφως ανάλογα του ύψους των φορολογικών συντελεστών (καμπύλη laffer), δηλαδή για τους μη ειδικούς τα φορολογικά έσοδα αυξάνονται όταν μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές! Όχι όταν αυξάνονται! Από τη Ν.Δ. περίμενα λοιπόν μια γενναία φορολογική πρόταση:

Φορολογία Εισοδήματος

Οι ισχύοντες φορολογικοί κλίμακες υποχρεώνουν τους πολίτες να φορο-αποφεύγουν γιατί από ένα σημείο και μετά, που οι συντελεστές ανέρχονται στο 40%, είναι αντικίνητρο να εργάζεσαι! Κάνεις το κράτος συνέταιρο στη τσέπη σου! Είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν;

Ας μπουν, λοιπόν, τρείς συντελεστές 10% για τα χαμηλά, 15% για τα μεσαία και 25% για τα υψηλά εισοδήματα. Ας ελέγχει το Υπουργείο δειγματοληπτικά ένα 4-5% των δηλώσεων, και όποιος συλλαμβάνεται να παρανομεί, μέσα! Αν πραγματικά θέλει το κράτος, πολύ εύκολα, με δυο-τρία τεκμήρια, μπορεί να τσιμπήσει τους φοροφυγάδες. Αλλά δε θέλει! Γιατί ο μεγαλύτερος φοροφυγάς είναι το κράτος!

Δεν υπάρχει περίπτωση να εμπεδωθεί φορολογική συνείδηση όταν υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που δεν πληρώνουν φόρους!

ΦΠΑ

Πήραμε ένα φόρο και τον κόψαμε στα μέτρα κάθε κοινωνικής ομάδας, ανάλογα με την επιρροή που ασκεί. Οι δικηγόροι για παράδειγμα εξαιρούνται. Λογικό, αφού έχουν την πλειοψηφία στη βουλή! Αντί, λοιπόν, να βάλουμε ένα ενιαίο φόρο ας πούμε 15% στα βασικά είδη και έναν αυξημένο, ας πούμε 25% στα είδη πολυτελείας και στα εισαγόμενα, έχουμε δημιουργήσει ένα κυκεώνα ρυθμίσεων και εξαιρέσεων και την πληρώνουμε όλοι με τα καύσιμα!

Θέλουμε να συλλάβουμε το μαύρο χρήμα που κυκλοφορεί στην αγορά:

Ας ζητήσει το Υπουργείο Οικονομικών από τις Τράπεζες τα ονόματα όλων αυτών που τα τελευταία 15 χρόνια μετέφεραν χρήματα στο εξωτερικό!

Ας πάψει αυτή η κοροϊδία μεταξύ αντικειμενικών και πραγματικών αξιών στα ακίνητα. Όλοι ξέρουμε τι παίζεται!

Το έγραψα και σε μια προηγούμενη ανάρτηση, όταν το δημόσιο πωλεί άδειες για φορτηγά και για ταξί ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΚΟΣΙ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ Η ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;

Θέλουμε να καταργήσουμε τη συναλλαγή του πολίτη με την εφορία; Ας δοθεί η δυνατότητα να υποβάλλουμε τη Φορολογική μας δήλωση στα ΚΕΠ και τις Τράπεζες!

Θέλουμε να διευκολύνουμε τις επιχειρήσεις; Να μπορείς με ένα δικηγόρο και ένα λογιστή να ξεκινάς μια εταιρεία. Να τελειώνεις σε δυο-τρείς μέρες με τις διαδικασίες. Να καταργηθεί ο Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, ο οποίος ουδεμία υπηρεσία προσφέρει, εκτός από το να συντηρεί μια απίστευτη γραφειοκρατία και να θέτει κάθε εταιρεία όμηρο στη διάθεση κάθε επίορκου εφοριακού. Να καταργηθεί η υποχρέωση ΕΠΕ και ΑΕ να δημοσιεύουν τους Ισολογισμούς τους σε μια Οικονομική και μια Πολιτική Εφημερίδα. Είναι ένα κονδύλι που φτάνει από 3-10 χιλιάδες ευρώ! Η μόνη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί είναι να συντηρούνται κάποια έντυπα μηδενικής κυκλοφορίας. Οι επιχειρήσεις μπορούν να αναρτούν τους Ισολογισμούς τους στο Διαδίκτυο! Όποιος ενδιαφέρεται, τους βρίσκει!

Να καταργηθεί το Αγγελιόσημο, για να μειωθεί το διαφημιστικό κόστος.

Να καταργηθούν και οι άλλοι φόροι υπέρ τρίτων

Να εξαιρεθούν από κάθε είδους φορολόγηση τα κέρδη των επιχειρήσεων που επανα- επενδύονται και δημιουργούν θέσεις απασχόλησης

Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ότι αλλάζουμε;

Να προτείνουμε την κατάργηση της μονιμότητας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, υπό προϋποθέσεις, ακόμα και στο στενό. Γιατί δηλαδή, όλοι εμείς που απασχολούμαστε στον ιδιωτικό τομέα να έχουμε κάθε μέρα, πάνω από το κεφάλι μας, τον ενδεχόμενο της απόλυσης; Είμαστε λιγότερο ίσοι από τους άλλους;

Να καταργηθεί, δια νόμου, η πολυθεσία στο δημόσιο.

Να απελευθερωθούν, άμεσα , όλα τα κλειστά επαγγέλματα!

Είμαστε η μοναδική χώρα της Ε.Ε. που δεν επιτρέπει τη λειτουργία Ιδιωτικών Πανεπιστημίων !

Δραστικός περιορισμός του κράτους

Όσο δεν περιορίζουμε το κράτος, όσο δεν εξισώνουμε τους όρους απασχόλησης μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, θα συνεχίζουμε να έχουμε μια κρατικοδίαιτη οικονομία. Θα έχουμε νέους, που από την κούνια τους, θα θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι για να έχουν ένα μισθό, βρέξει χιονίσει!

Πουθενά αλλού στην Ευρώπη, το κράτος δεν έχει τόσο έντονη παρουσία στην οικονομική δραστηριότητα. Δεν είναι μόνο οι αναρίθμητες υπηρεσίες και οργανισμοί που δεν έχουν κανένα αντικείμενο, οι άχρηστες επιτροπές και η τελευταία μόδα, οι δήθεν Ανεξάρτητες Αρχές και οι ΜΚΟ που φύτρωσαν σαν μανιτάρια. Είναι η ανάμιξη του ακόμα και σε επιχειρηματικές δραστηριότητες! Το κράτος επιχειρηματίας όπου δοκιμάστηκε, απέτυχε παταγωδώς! Εμείς το αποθεώνουμε, γιατί αυτή την κουλτούρα και αυτόν τον μύθο καλλιέργησε η αριστερά τις τελευταίες δεκαετίες! Και η από εδώ πλευρά γοητεύτηκε από το μύθο! Και πλειοδότησε!

Θα το επαναλάβω, αν και σε προηγούμενη ανάρτηση, αρκετοί φίλοι είχαν την καλοσύνη να διαφωνήσουν έντονα με τις απόψεις μου.

Για να ανασάνει η ελληνική οικονομία χρειαζόμαστε ένα δραστικό περιορισμό του κράτους, μέσα από ένα ευρύτατο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.

Σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, το δημόσιο μπορεί να κατοχυρώσει τα δικαιώματά του.

Τι νόημα έχει να ελέγχει το κράτος το 100% του ΟΣΕ; Τι φοβόμαστε θα πάρει κάποιος ξένος τις ράγες και θα τις σηκώσει;

Έχουμε τα πιο όμορφα νησιά στον κόσμο, αλλά τα χειρότερα λιμάνια και τα χειρότερα αεροδρόμια. Και τις χειρότερες ναυτιλιακές συνδέσεις! Θα έφευγαν τα λιμάνια από τη θέση τους, αν παραχωρούσαμε το management σε μια ιδιωτική εταιρεία;

Κώστας Ροδινός
Έξι χρηματοοικονομικοί οίκοι γονάτισαν τη χώρα
Button lagarde_Αίσθηση προκαλεί δημοσίευμα του Dow Jones σύμφωνα με το οποίο η Γαλλίδα υπουργός Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε στο γαλλικό κοινοβούλιο, ότι έχουν εντοπιστεί έξι χρηματοοικονομικά ιδρύματα, όλα αγγλοσαξονικής προέλευσης που προέβησαν σε κερδοσκοπικές κινήσεις εις βάρος της Ελλάδας.
Επικαλούμενο ανώνυμες δηλώσεις Γάλλου βουλευτή το Dow Jones αναφέρει πως η Κριστίν Λαγκάρντ φέρεται να δήλωσε
σε μία - κεκλεισμένων των θυρών- συνεδρίαση επιτροπής, ότι έχουν εντοπιστεί έξι επενδυτικοί οίκοι, αγγλοσαξονικής προέλευσης που κερδοσκόπησαν εις βάρος της Ελλάδας στη διάρκεια της κρίσης. Με βάση το ίδιο δημοσίευμα η κ. Λαγκάρντ είπε επίσης ότι η γαλλική κυβέρνηση τάσσεται υπέρ του να δοθεί στο ΔΝΤ συμβουλευτικός ρόλος για την επίλυση της ελληνικής κρίσης, εκτιμώντας, πάντως, ότι η χώρα δεν θα χρειαστεί τη συνδρομή του.

Στις αρχές του μήνα, ο πρόεδρος της Γαλλικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς κ. Ζ. Π. Ζουαγιέ είχε απευθύνει έκκληση στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να «σταματήσουν να παίζουν το παιχνίδι των αγγλοσαξονικών κερδοσκοπικών κεφαλαίων» εις βάρος της ελληνικής οικονομίας. Θα πρέπει παράλληλα να επισημανθεί ότι προ ημερών η ισπανική κυβέρνηση ανέθεσε ήδη στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (CNI) της χώρας τη διερεύνηση των επιθέσεων που δέχεται η χώρα από κερδοσκόπους και ξένα ΜΜΕ, επιδιώκοντας να διαλευκάνει μεταξύ άλλων το εάν οι «επιθέσεις» από τα βρετανικά έντυπα είναι συντονισμένες με κινήσεις επενδυτών, ώστε να υποσκάψουν την διεθνή εμπιστοσύνη των επενδυτών στην ισπανική οικονομία.

Το κλίμα πάντως που διαμορφώνεται συνάδει και με τις φωνές που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα ώστε να υπάρξουν παρεμβάσεις θεσμικού χαρακτήρα για να μπορέσει να ελεγχθεί η κερδοσκοπία κυρίως στις -ανεξέλεγκτη σήμερα- αγορά των CDS (Credit Default Swap, ή ασφάλιστρα κινδύνου έναντι χρεοστασίου).

Πληροφορίες από άρθρο της Ελευθερίας Αρλαπάνου στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Στο δικαστήριο των ελλειμμάτων
Του Παύλου Τσίμα: Κατηγορούμενε (Καραμανλή), εγέρθητι! Κατηγορείσαι ότι: Παρέλαβες την ελληνική οικονομία στην 35η θέση στη διεθνή κλίμακα ανταγωνιστικότητας και την παρέδωσες στην 71η. Φόρτωσες μέσα σε πέντε χρόνια κάτι περισσότερο από 100 δισ. ευρώ στο δημόσιο χρέος μιας ήδη καταχρεωμένης χώρας. Κατόρθωσες σε μια περίοδο αύξησης του ΑΕΠ με υψηλούς ετήσιους ρυθμούς (38%) να μειώνονται χρόνο με τον χρόνο τα δημόσια έσοδα και,...

από την άλλη, κατόρθωσες να αυξάνεις τις καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου με ρυθμό 75%- διπλάσιο της αύξησης του ΑΕΠ! Παρέλαβες το κονδύλι της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων στα 13 δισ. και το έφθασες κοντά στα 22 δισ. μέσα σε μια πενταετία. Και ενώ είχες υποσχεθεί επανίδρυση του κράτους, το φόρτωσες με μερικές εκατοντάδες νέους (άχρηστους) δημόσιους οργανισμούς και μερικές δεκάδες χιλιάδες (πελατειακές) προσλήψεις, προς διευκόλυνση των οποίων ανακάλεσες και τα όποια δειλά βήματα αποκομματισμού είχαν προηγηθεί, περιθωριοποίησες το ΑΣΕΠ και όλες τις ανεξάρτητες αρχές, έδεσες χειροπόδαρα στο κομματικό σου άρμα τη Δικαιοσύνη και εισήγαγες τον φαύλο θεσμό της συνέντευξης.

Κατηγορείσαι, επίσης, ότι: Υπονόμευσες, με χαρακτηριστική επιπολαιότητα, την αξιοπιστία της χώρας και την (ήδη προβληματική) αξιοπιστία των στατιστικών της. Πρώτα με το τέχνασμα της απογραφής του 2004 και το τρικ της αναδρομικής αύξησης του ελλείμματος διά της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού των αμυντικών δαπανών. Έπειτα, με τη σουρεαλιστική, κοντοπυράκειο αύξηση του ΑΕΠ (στο οποίο προσμετρήθηκαν η πορνεία και το λαθρεμπόριο). Με τη συστηματική δημιουργική λογιστική, στα χρόνια της πρώτης ευρωεπιτήρησης (όπου τα πλεονάσματα των ασφαλιστικών ταμείων, των ΟΤΑ και των νοσοκομείων αυξάνονταν με μαγικό τρόπο, οι αμυντικές δαπάνες άλλαξαν ξανά τρόπο καταγραφής και οι δαπάνες για τόκους μεταφέρθηκαν με swaps στο μέλλον). Και, τέλος, με τη συστηματική και προκλητική χειραγώγηση των στοιχείων για το έλλειμμα του 2009, το οποίο ξεκίνησε από 3% για να κλείσει τελικά κοντά στο 13% - και αφού είχαν ξεφύγει τα ελλείμματα τόσο του 2007 (3,5% αντί 2,4%) και του 2008 (πάνω από 5% αντί 1,6%).

Κάπως έτσι (και με καλύτερη τεκμηρίωση από την πρόχειρη που προηγήθηκε) θα μπορούσε να διατυπωθεί το κατά Καραμανλή κατηγορητήριο σε ένα υποθετικό, φανταστικό δικαστήριο που θα δίκαζε τα εις βάρος της εθνικής οικονομίας εγκλήματα. Μόνο που τέτοιο δικαστήριο ούτε υπάρχει ούτε μπορεί να υπάρξει. Τα εγκλήματα αυτού του είδους κρίνονται στις κάλπες, όπου και κρίθηκαν ήδη. Και αν ο βαθμός της ενοχής είναι τόσο βαρύς όσο στην περίπτωσή μας, την εκλογική ήττα συμπληρώνει ένα είδος πολιτικής ατίμωσης του ενόχου- η οποία ήδη, σιωπηλά, συνομολογείται στην κοινή συνείδηση, ακόμη και των οπαδών του κόμματός του.

Κι εκεί τελειώνουν όλα. Οι Εξεταστικές Επιτροπές στην Βουλή το μόνο που θα μπορούσαν να προσθέσουν είναι να μετατρέψουν την τραγωδία σε φάρσα και την ιστορική λογοδοσία σε κομματική κλωτσοπατινάδα.

Κι ίσως όχι μόνον αυτό. Η κλωτσοπατινάδα και η εντυπωσιοθηρία, που κατ΄ έθιμον χαρακτηρίζουν τις εργασίες των Εξεταστικών Επιτροπών της Βουλής των Ελλήνων, θα μπορούσαν επίσης να μας εμποδίσουν να δούμε καθαρά το πρόβλημα.

Να αναγνωρίσουμε, δηλαδή, πως, όσο βαριά και ασύγγνωστη κι αν είναι η αμέλεια της καραμανλικής διακυβέρνησης, τα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας δεν τα δημιούργησε αυτή- απλώς τα επιδείνωσε- και πως η αδυναμία προσαρμογής μας στις ευκαιρίες και τους κινδύνους του περιβάλλοντος ευρώ μπορεί να έγινε οξύτερη στα χρόνια της δικής του αφρόντιστης διακυβέρνησης, αλλά οι ρίζες της είναι βαθύτερες και οι αιτίες της δομικές- όσο και οι αιτίες της διαρκούς αποτυχίας των μεταρρυθμίσεων από το 2000 κι έπειτα. Κι αν δεν το αναγνωρίσουμε σωστά το πρόβλημά μας, πώς θα μπορέσουμε να το λύσουμε; Πώς θα πιστέψουμε ότι το πικρό ποτήρι που θα πιούμε, κατά πώς λέει και ο Θ. Πάγκαλος, δεν θα είναι φαρμάκι, αλλά φάρμακο και γιατρικό;

Πηγή: Τα Νέα